home
laatste update: nov 2024
Pensions: verre van kompleet.
In Wolfheze begint een boer met het verstrekken van water en verfrissingen.
Boerderij Uitspanning Hotel Wolfheze, Wolfhezerweg 17, Wolfheze.
Het huidige hotel Wolfheze ligt aan een kruising van oude Heerwegen en later Hessenwegen.
Andere namen: Huis van Wolfhees, wildforsterhuis.
Het forsterhuis wordt al beschreven als het geslacht Van Lawijck er woont. In 1371 was waarschijnlijk Arndt van Lawijck hier reeds aan het ontginnen. Spaanse troepen verwoesten het wildforstergoed in 1505, doch het wordt weer opgebouwd. Misschien niet meer dan een boerderij met jachtkamer. In 1540 komt het goed in handen van Droechscherer, wiens vrouw, hij overleed reeds 1547, veel heeft gedaan om het terrein weer in goeden staat te brengen. Maar ook hier richtten de Spaansche troepen in 1584 - 1585 weer grote schade aan. Ook toen niet definitief. Wolfheze verdwijnt wel van de kaart, maar op een kaart van 1616 komt het wildforsterhuis weer voor, omgeven door een hekwerk; twee huizen en een „hofstede" schijnen er toen te hebben gestaan. Bij de boer kon een reiziger water drinken, een paard laten rusten, overnachten.
Tot het jaar 1826 stond op de plaats van de boerderij het ‘huis van Wolfhees’, zoals Nijhoff het Wildforstershuis in zijn boek "Wandelingen in een gedeelte van Gelderland, of Geschiedkundige en plaatsbeschrijvende Beschouwing van de Omstreken der stad Arnhem, met ene plaat" uit 1820 noemt. Het was een aanzienlijk herenhuis met een brede voorgevel en hoog opgetrokken muren. De Wolfhezerbeek stroomde langs het gebouw en vormde een soort gracht. Dit gebouw was eeuwenlang de woning van de wildforster van Wolfheze, een van de twaalf wildforsters in Gelderland die in dienst waren van de Hertog van Gelre.
In 1826 is het Wildforsterhuis afgebrand vanwege bliksem. Er kwam, volgens Nijhof, een groot statig huis met hoge witte muren. Een boerderij-uitspanning. O.G. Heldring noemt de boerderij in zijn boekje uit 1941
Een printscreen uit HisGis waarbij de bebouwing uit 1832 in donker rood te zien is. de andere kleuren geven de huidige (2019) situatie weer. De twee panden zijn: Oosterbeek B27 van Charles Graaf van Aldenburg Bentinck; 2310 m² huis en erf; klasse 1 belastbaar inkomen ƒ7,39.
In 1832 is volgens HisGis Charles (Albertus) Graaf van Aldenburg Bentinck de eigenaar. Woonachtig in Londen, Engeland. Erfgenaam van de Bentinck - van Aldenburg van kasteel Doorwerth.
In zijn wandeling in 1840 over de Veluwe beschrijven O.G Heldring en R.H. Graadt Jonckers, deze boerderij reeds als ‘eene kleine, vriendelijke herberg’, de Uitspanning Wolfhezen.
De boerderij wordt vanaf 1848 bewoond door de familie Teunissen en met name zij zijn
het die het pand langzamerhand tot een echte uitspanning hebben gemaakt.
Met de komst van de treinhalte Station Wolfheze in 1845, met dank aan de baron van Brakell, ontdekt het publiek de schoonheid van het landschap. De uitspanning krijgt een aanwijzing als rust- en verversingsplaats voor de treinreizigers van de in mei 1845 geopende Rhijnspoorweg (Utrecht-Arnhem), zolang de inrichting voor het publiek van het Wolfhezer station nog niet gereed is.
Er komt een Vigilante-dienst tussen de Herberg te Doorwerth (de Zalmen) en het Station
Wolfheze.
De familie Teunissen komt in 1848 wonen op een pachtboerderij en als de vigilante er ook stopt, wordt de boerderij ook een uitspanning.
rond 1860
Jan Teunissen (1817 - 1890) is in Harskamp geboren en heeft na zijn huwelijk (1848) met Marretje van Velthuizen (1823 - 1894) de pacht van een boerderij met uitspanning overgenomen. Daar werden hun 14 kinderen geboren, en een van hen zette het bedrijf voort (tot in 1911 hotel Wolfheze werd gebouwd). Het 13e kind werd later caféhouder van "De Zalmen". Mw Teunissen werd gezocht vanwege de kwaliteit van haar pannenkoeken.
tekst van het gedicht:
Boer Teunissen, 't is wis en waar,
Ge woont hier, o zoo lief,
Uw hoeve is voor den wandelaar
Een machtig groot gerief.
Wie 't jagershuis op Hoog-Wolfhees' Herbergzaam en behaaglijk prees,
'k Zal hem niet tegenspreken,
Maar — iets blijft er ontbreken.
De broeders van 't Sint-Lukasgild,
De schilders met de veder,
Ze hebben 't al zoo lang gewild,
Vooral bij regenweder:
Wil 's nachts ons toch een leger biên;
Dat bij zonsopgang 't bosch we zien En bij haar langzaam vlieden De tinten er bespieden.
Zes dochters en zes zonen
— Oud-testamentisch deel! —
Die met u zamenwonen,
Ze vullen 't huis geheel.
Geen vreemde komt 's nachts onder dak, of vleiend hij of vloekend sprak,
Zooals wel „teekenheeren,"
Verklapte uw oudste deeren.
En waren sterk we als hier in 't bosch
Uw eiken, die 't belomm'ren,
We zouden om een nacht op 't mos Ons niet zoo zeer bekomm'ren.
rond 1880
Kadaster veldwerkkaart uit 1885 (uitsnede), boerderij en schuur.
1890
1891
In Wolfheze zijn er twee boerderijen die later hotel worden: Buunderkamp en Wolfheze.
‘Notaris Karseboom, te Oosterbeek zal op donderdag 28 October 1909 Openbaar
Verkopen des voormiddags 10 ure op verzoek en ten woonhuize van Joh. Teunissen aan de Uitspanning Wolfhezen te Oosterbeek. Publiek Verkopen het onderstaande: 1 Paard, 1 Hit, 4 Koeien en 5 Kalveren, 1 Lange Kar, 2 Stortkarren, 1 Melkkar, 1 Boerenwagen, 1 Dorschmachine, 1 Wanmolen, 1 Snijmachine, 1 Snijbok, 2 Voerbakken, 1 Ploeg, Eggen, Evenaar, Paardentuigen, Kisten, Deel en Landbouwwerktuigen, Balkslieten, Puntdraad, Gaas, Rekken, Posten, Brandhout, oorts 7 Koepels, 200 Tuinstoelen en Tafels, Bergwind met Stoel en een gedeelte van de Inboedel.’ Of te wel alles komt te koop. De uitspanning voldeed niet meer aan de eisen.
In 1910 wordt de uitspanning-boerderij van de heer en mevrouw J. H. G. van Heutsz - Baronesse van Brakell aan de N.V. Ter Spijt verkocht. De NVTer Spijt laat de boerderij slopen en er komt een hotel in 1911 waarvan de exploitatie wordt door de Mij. de Tafelberg, die ook het gelijknamige Hotel in Oosterbeek beheerd. De heer C. Ogterop wordt directeur van de NV Ter Spijt en na zijn dood in 1942 volgt zijn zoon Cornelis Herman Ogterop zijn vader op als directeur tot het jaar 1972.
1914. Het lijkt hier in dit artikel dat alles te koop is, zo van Wolfheze tot Renkum.
Uit de Het nieuws van den dag: kleine courant van 04-05-1914: "Wij vernemen, dat in Juni publiek zal worden geveild het landgoed Wolfheeze, met hotel en uitspanning, benevens de daaraan grenzende bezittingen „Klein Wolfhezen" en „Kabeljauw". Werk voor „Heemschuts" winkel!"
Uit Het Vaderland van 30 6 1914: "Hedenmiddag had te Arnhem de inzet plaats van het bekende landgoed „Wolfheze”, Perceel 1, Groot-Wolfheze, werd ingezet op f 170.500 en met hoogen gebracht op f 180.000; perceel 2,Klein-Wolfheze en Kabeljauw, werd ingezet op f09.000 en met hoogen gebracht op f78.600."
Uit de Maasbode van 9 7 1914: "Bij den toeslag in de veiling van de landgoederen .Wolfheze en Klein Wolfheze is het 2e perceel (Klein Wolfheze met de Kabeljauw en de Kamp) toegewezen op f 86.600. Perceel I (Wolfheze en Hotel) staande, op f 180.000, is in beraad gehouden gedurende 14 dagen". Neem dus maar aan dat het hotel toen niet verkocht is.
een zelfde kaart uit 1905
Een nieuw hotel Wolfheze gaat als dependance van de Tafelberg en Huis te Heelsum op 1 mei 1910 open
Kadaster hulpkaart uit 1911. Er komt een veranda aan de voor en zijkant. Het gebouw er boven (238) is de schuur.
meer details van de verbouwing in 1911
1920
1920
Aan het begin van de Wolfhezerweg, aan de Utrechtseweg was dit paviljoen, vlak achter de Tol.
Ook in 1914 is er een verkooppoging waarbij het gehele landgoed Wolfheze met inbegrip van het hotel en de bezittingen Klein Wolfheze en Kabeljauw zal worden verkocht.
een eerste uitbreiding, twee zadeldaken te zien.
ansicht gelopen in 1920
Ansicht gemaakt rond 1935, een schuur van de boerderij is nog te zien.
Ansicht gelopen in 1935
Door de Hotel Mij. de Tafelberg werd er wel, via een groots opgezette brochure, veel reclame voor gemaakt. Want deze Maatschappij had een groot gedeelte van de Wolfhezerbossen en het omliggende terrein in haar bezit en wilde graag de grond verkopen t.b.v. de bouw van landhuizen en de aanleg van lanen en parken.
De Maatschappij bezat een vierling aan hotels n.l.: „Wolfheze", „de Bilderberg", „de Tafelberg" en een tijd lang ook nog „Dreijeroord". In 1935 werd N.V. Exploitatie Mij „Bilderberg en Wolfheze" eigenaresse van het hotel en werd het verbouwd en uitgebreid.
Kadasterkaart uit 1939, verbouwingen van het hotel en de boswachterswoning wordt gebouwd.
Een boswachterswoning aan de Wolfhezerweg 19 in Wolfheze. De BAG heeft het over bouwjaar 1940, maar deze ansicht was er al in 1938. Tegenwoordig is er een vleugel bij gebouwd.
Zonder de naam op de gevel:
Zelfde periode ansicht gelopen in 1941:
Met de naam op de gevel.
een bagagelabel
Hotel Wolfheze uit 1910 wordt in 1972 afgebroken en op 15 juni 1977 gaat een nieuw Bilderberg Hotel Wolfheze weer open.
Een uitsnede van een kadaster hulpkaart. Blauw zijn de panden die gesloopt worden, rood is de nieuwbouw.
De nieuwbouw in 1977. Links (rood) een trafo-huisje
In 2018 heeft Fletcher hotel Wolfheze overgenomen van De Bilderberg.
Fletcher
bronnen: Wolfheze.nl
Wolfskreet
Cor Janse; Blik Omhoog, pagina 1260
G van Dolderen; 't Wolvenbos; 1977
(1984-2008)
Café-resto De Balije begint in Wolfheze in april 1984. De naam de Balije, zal een verwijzing zijn naar een versterking: het Hof te Wolfheze, laatstelijk eigendom van de Ridderlijke Duitsche Orde, de Balije van Utrecht.
De naam de Balije wordt genoemd tussen 1993 (in de Kampioen van de ANWB) en 2004 als Peter en Erica van de Meijde hun zaak uitbaten. Andere namen: eetcafé de Balije, en wat later: Biljart-Poolcafe de Balije.
In 2008
Gesloten in 2008. Sinds 2017 staat er een appartementen gebouw.
Hotel de Buunderkamp 1976 - heden
Buunderkamp 8, Wolfheze
Lees meer over dit hotel op de pagina van de Buunderkamp.
Op de plek van het eerste hotel de Buunderkamp.
Oud adres F 223 Wolfhezen.
Van Dijk
Brekelmans
Wolvenbosch
de Tijd
Bouw van een woonhuis met café ten zuiden van station Wolfheze, aan de Wolfhezerweg 97, naar een ontwerp van J. Rothuizen te Heelsum, in opdracht van H.M. van Dijk te Wolfheze, 1907.
Hotel van Dijk, gebouwd in 1908. Hendrik Marinus van Dijk (1868 - x), de stalhouder te Heelsum, runt het hotel met zijn vrouw Maaike Remmerde (1863-x) (hotel Remmerde Renkum) en twee dochters Cor en Dit(je). Het Ziekenhuis aan de overkant van de Wolfhezerweg is net open gegaan, reden voor een pension.
Kom bij m'n zoekwerk ook de heer Dijk, Teunis Jacob van, 1 sep 1872 Vreeswijk - 22 okt 1944 Ede, tegen. Hij was gehuwd met Roelanda Gerdina Remmerde. Betrokkene was Hotelhouder (1897), pensionhouder (1920): bron Geanet. Hij is een broer van Hendrik Martinus van Dijk. Roelanda Gerdina Remmerde (1876) was weer een zus van Maaike Remmerde (1863)
1918
In oktober 1927 komt Teunis Jacob (Thom) van Dijk met zijn vrouw Geline Adriana Peternelle van Dijk-Lans en 3 kinderen naar Wolfheze. Thom is een neef van H.M. van Dijk en hij neemt de exploitatie van Hotel Van Dijk over.
In 1933 opent Thom van Dijk een soort dependance: Paviljoen ’t Stekje op de hoek van de Amsterdamseweg/Wolfhezerweg. Tegenwoordig is er een parkeerplaats. In ’t Stekje kunnen consumpties en versnaperingen worden genuttigd.
Hotel Pension v. Dijk. Tel. 2. Zeer rustig gelegen in ongerepte natuur. Prima keuken. Pens.prijs per persoon f 5.—, laagseizoen f 4.—. Eigenaar T. J. v. Dijk, v.h. Park Hotel, Velp.
Een advertentie in de krant van 1929.
In september 1944 wordt Hotel Van Dijk tijdens de Slag bij Arnhem ernstig beschadigd, doch niet verwoest. Britse officieren strekten er die dag de benen, en na de herovering van Wolfheze verbleven er Duitsers in het hotel. Enkele zijn er omgekomen toen er wat geallieerde granaten op vielen
Na de oorlog het hotel afgebroken. Het Stekje aan de Amsterdamseweg is ook verdwenen.
Het is nog niet geheel duidelijk wanneer van Dijk na de oorlog met de nieuwbouw begint. In de BAG is te lezen dat het pand al in 1953 gebruikt werd. Of dit klopt met de krantenartikelen: Plannen nieuw café-restaurant op plaats van Hotel van Dijk. Hoog en Laag van 17-06-1955 en bijna twee jaar later: Opening Café-Restaurant van Dijk. Hoog en Laag van 26-04-1957. Neem zelf maar aan dat de BAG het fout heeft.
1963
nog geen luifel.
nu met luifel.
In april 1969 stopt Thom van Dijk met zijn café restaurant Van Dijk en Piet en
Tini Brekelmans huren van hem het pand. De nieuwe naam wordt restaurant Brekelmans. Rond 1970 komt er in het pand ook een aparte slijterij.
In 1979 huren Robert en Josette Sigmond het pand van de Erven Van Dijk en verschijnt de naam Het Wolvenbosch. De slijterij wordt later bij het restaurant getrokken.
Café-restaurant ‘Het Wolvenbosch’ gerenoveerd. Hoog en Laag 12-11-1981
In september 1984 zien we als nieuwe pachter Jan Burgers. het wordt een eenvoudig restaurant zonder vergunning.
In december 1985 doet Jan Burgers het uitbaten van het Wolvenbosch over aan Michel en Marja van Tooren. In het voorjaar van 1988 wordt het terras vergroot en aangekleed en ook het interieur krijgt een opknapbeurt. De Van Toorens kopen het pand van de Erven Van Dijk. Opnieuw een verbouwing; er komt o.a. een etage op, als woonruimte voor het echtpaar.
In september 1996 verkopen de Van Toorens Het Wolvenbosch aan Metin Cirtiki die het anderhalf jaar zelf exploiteert.
In mei 1998 huren Eric Slingerling en Hans Versteegh Het Wolvenbosch van Cirtiki.
In mei 2007 wordt Het Wolvenbosch verhuurd aan het echtpaar Daniël en Johanna Vinke.
In april 2002 neemt Jaap van den Bosch Het Wolvenbosch als uitbater over.
In februari 2011 weer een nieuwe naam: Restaurant en Pannenkoekenhuis De Tijd als Fabian en Natascha van der Post het pand huren van Cirtiki.
Er is meer te lezen over deze lokatie in de Wolfskreet
Er is een advertentie in de Oosterbeekse Courant van 04-05-1912
1921 - 1933
Vanaf 1933: Café, later lunchroom Beekhuizen.
Rond 1900, is er het café van Menting en later van Albert Teunissen. (Dit was een vrij groot huis, bestaande uit drie woningen. Het middelste gedeelte heeft geruime tijd als bierhuis dienst gedaan. Het gebouw komt voor op verschillende ansichtkaarten van deze omgeving.
De heer Petrus Francies Kints 1879 - 1965:
Petrus Francis Kints huwde te Renkum 27-4-1911 met Theodora Wendelina Kop Jansen. Hij is marechaussee te Oldenzaal.
In 1914 wordt hij door de burgemeester benoemd tot agent van politie, marechaussee te Oldenzaal.
In 1915 krijgen zij een pleegkind Cecilia Poell die vanuit Den Haag bij hen komt wonen.
1-8-1921 Overijssels dagblad: De agent van politie P.F Kints alhier heeft als zodanig tegen 1 augustus eervol ontslag aangevraagd.
P.F. Kints vestigde zich in Renkum vanuit Oldenzaal, zo meldt de Arnhemsche courant op 11-11-1921.
Volgens gegevens KvK start het pension Kints op 1-11-1921 te Renkum Dorpsstraat 155 later 197.
In 1927 zien we er een verbouwing:
"Opdracht. Namens zijn principaal werd door architect Jos. v.d. Made alhier, de verbouwing van het hotel pension ~Kints” te Renkum, opgedragen aan den heer H. L. Verinijs, aannemer te Breda" Uit het Dagblad van Noord-Brabant, dd. 06-04-1927
In de Arnhems Courant van 10-111933 lezen we dat F. P. Kints, café- en pensionhouder te Renkum. failliet is gegaan. Tot curator is benoemd Mr. J. H. Arnold te Arnhem
In 1933 en 34 geveild door notaris Sluis uit Wageningen. Bij het restaurant hoorden ook 2 woonhuizen (nr 197a en 199)
Het plaatje van een schitterende accommodatie in de verkoopadvertentie is niet volgens de werkelijkheid. De krant gebruikte eenzelfde plaatje voor alle advertenties van hotels, pensions, e.d.
Kints woonde zelf in het woonhuis op de Dorpsstraat 197 A.
"Handelsregister. Ambtshalve doorgehaalde inschrijvingen: P. F. Kints, Renkum, Dorpsstraat 197, pension, lunchroom, café, restaurant", Uit de Arnhemsche courant van 21-12-1936.
De familie Kints vertrekt naar Haarlem, zo meldt het bevolkingsbericht in de Arnhemsche courant op 14-11-1938.
14-11-1938 Arnhemse Courant: P.F Kints naar Haarlem.
Hij begint daar wederom een pension. Zie het Haarlems adresboek anno 1942 tot in ieder geval 1960. Johan van Vlietstraat 88 later 86.
Wanneer P.F. Kints overlijdt op 4-4-1965 is hij weduwnaar en woont dan in zijn geboorte dorp Hontenisse te Zeeland.
Met dank aan Lies van den Broek
Wes Beekhuizen gaat er dan in 1933 wonen.
"Blijkbaar is het etablissement van Kints later overgenomen door W. Beekhuizen. In Het vrije volk van 1960 zien we een advertentie waarin pensionaccommodatie wordt geadverteerd door W. Beekhuizen. Het etablissement stond tegenover hotel Campman. Het is afgebroken voor de aanleg van de N225 in 1973. ‘Als het hotel vol was, dan was dit voor sommigen het reserve-adres. Ze konden daar ook alleen slapen en ontbijten ging bij Campman’, vertelt Marja Campman". Bron HGR publicatie over de cafés 2020.
Cafe Beekhuizen is het witte gebouw, rechts op deze krantenfoto.
Eigenlijk dezelfde foto als hierboven, andere uitsnede..
Tweede pand links, de lunchroom van Beekhuizen, rechts vooraan villa Redichem en goed te zien in het midden: Campman.
Café Pension Lunchroom De Bokkendijk, Renkum. Eigenaar of uitbater: W. Beekhuizen Ingeschreven bij de KvK van 1952 tot 1962
Afgebroken bij de aanleg van de N225 in 1973.
Uitzoeken: café Bouwman?
Volgens de BAG is dit pand in 1921 in gebruik genomen.
Gebouwd door mw Buse, lees hier meer over bij Rijnzicht.
Gebouwd op de Bellevue te Renkum, opdrachtgever tot de bouw was mevrouw Le Maître – Buse. Het gebouw bestond uit diverse vertrekken, waar tientallen en soms zelfs honderden kunstschilders met hun leerlingen werkten.
Het bedoelde pand, nu Bellevue 3. Daarna staat het bekend als café de Bellevue en tegenwoordig is het een Chinees restaurant. Volgens de BAG is 1922 het eerste belastingplichtige jaar. En dit zal dan wel weer niet kloppen. In dienstaar 1901 is er al een verbouwing van een bestaand pand. Op een kadastrale legger is te lezen: Teekenschool en later Atelier
In 1832 is er op de kavel C147 een bouwland van Lambertus van Roest. de smid. Later is dit perceel van A.W.J. Leeuwis, gehuwd met Hendrina van Roest.
Op 23-4-1867 is er ene Verkooping van goederen van de erven A. Bakker in de Herberg de Bellevue aan den weg naar de Keijenberg te Renkum.
"G. HONDIUS, Notaris te Wageningen , is voornemens, op Woensdagen 7 en 21 Augustus 1861, 's av. 6 uur precies, bij v. INGEN te Renkum (bij de veiling van het Landgoed Heidestein) tevens openbaar te verkoopen : de HUIZING en HERBERG, Bellevue, met annexe 2 WONINGEN en Steenen INRIJSCHUUR , TUIN en BOUWLAND", Uit de Arnhemsche courant 02-08-1861
Leeuwis, A. W. J. Mineraalw.fabr., agentsch. Heinekens bierbr., Bellevue 3, Renkum (telefoonlijst 1923 tot 1932).
Hermanus Donatz zien we in 1921 als eerste eigenaar van het nieuwe café. In 1929 als uitredend eigenaar van de Bellevue in Renkum. Twee jaar later komt hij te overlijden. De nieuwe eigenaar wordt J.W. Diepenveen (1899-1951) Diepenveen stopt er mee in 1934
Uit 1952 en andere veilingen tot en met 1955
Bij de Kamer van Koophandel zien we de volgende inschrijvingen:
1934 -1952: Hendrik Jan Leeuwis
1960 - 1972: mw. M. Leeuwis - Beekhuizen
1972 - 1974: Albertus Willem Johannes (Hent) Leeuwis
1974 - 1976: Adrianus Rath
De genootschap A. Rath en zoon wordt in 1976 ontbonden en wordt voortgezet door A.J. Rath, van de Hartenseweg 11 te Renkum.
1976 - 1977: A.J. Rath
Door faillissement opgeheven per 29-12-1977
Kamer van Koophandel: hotel café restaurant Bellevue; Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1934
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1934; Dossiernummer: 5114
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1947; Uitschrijfjaar: 1978; Dossier nummer: 16555.
Het café was in gebruik als Chin Ind Rest. tot 2021
De herberg als lokatie van een veiling iIn 1864
Wes Beekhuizen: Het volgende huis werd in 1864 bewoond door de heer Van Gijn, die steenovenbaas was bij De Haas. Bart Kerseboom, die bij Schenk de jood schilder was, woonde er in 1897. Hij was ook barbier en haarsnijder. W. van Roekel kocht het pand in 1911. Hij had daar een Bierhuis en vergunning. Nu in 1940 is het een herberg van de heer Posdijk.
Maastrichts bierhuis
Bierhuis Rustenhove. Waterweg 321 Renkum.
Café-Biljart "De Hucht".
de locatie in 1840
Geopend Waterweg 321 'Maastrichts Bierhuis' (voormalig café Rustenhoven) door dhr. G. Bakker. Uit de Oosterbeeksche courant van 13-06-1914
Heb het idee dat we deze locatie tegenwoordig de Waterweg noemen.
Maria Margaretha Geurtsen (tante zus) werd op 13 augustus 1898 geboren te Renkum in de landelijke herberg "De Hucht", in die tijd bij de plaatselijke bevolking beter bekend als "Het Bierhuis van Geurtsen". Haar geboortehuis lag links in de bocht van de zandweg, die pas jaren later de naam "Brinkerweg" kreeg toegewezen. Het pand werd in 1967 gesloopt, omdat het moest plaatsmaken voor nieuwbouw.
Uit HGR Echo's van 6 dorpen 7-4-2004 Het voormalige bierhuis van Hendrik Jerfaas Rustenhoven, aan de Waterweg in Renkum, verkocht in 1914. Bekend bij het Kadaster onder sectie C, no. 2151.
H.J. Rustenhove is geboren op 14 januari 1861 in Lienden. Beroep: bierhuis-houder. Hij is overleden op 19 april 1941
Omstreeks 1923 werd het café opgeheven.
Idem: de Echo over de Renkumse cafés uit 2020
Tegenwoordig staat er een bankje op de hoek van de Schaapsdrift en de Nieuwe Keijenbergseweg in Renkum. Tot 1973 stond hier een pension, laatstelijk bestierd door de familie A. Kerseboom en W. Kerseboom-van Os. Afgebroken in 1973. Het pension wordt al genoemd in 1910 in het boekje: Renkum en Heelsum in Oude ansichten, van Piet Richter uit 1975. In 1920 was dit pension verkocht door Woningbureau 'Gelria'. Daarvoor ook bekend als het Bierhuis van Van Os.
Nog een naam: Pension Bergerhof (hoek Keijenbergseweg-Nieuwe Keijenbergseweg)
1935
In de buurt zijn eind 2004 de toegangspalen voor de Keijenberg zoals op deze foto weer opnieuw geplaatst op de Nieuwe Keijenbergseweg
Rond 1938 had mw Mevr. A. v. Dijk - vd. Heuvel er een pension. Het adres toen was: Rijksstraatweg 169, Renkum. Dat pension heeft bestaan tot eind september, begin oktober 1944, toen alle gasten, maar ook de bewoners moesten evacueren van de Duitse bezettingsmacht. Zie meer over de Blauwe Spar bij huizen en villa's
klik hiernaast op de link.
Het jaarlijkse bierdrinken van het Renkum's Onze Lieve Vrouwe Gilde vindt steeds plaats in „het Zwaantje" in de Kerkstraat hoek Dorpsstraat, waar ook de Mark een tijd lang vergaderde. Maar het ongemak is, dat er bij deze herberg-boerderij, bijna geen ruimte voor een feestterrein is. Daarom wordt uitgezien naar een geschiktere gelegenheid. Deze wordt in 1869 gevonden en verkregen door de aankoop van de oude hooischuur van Otto Jansen, met 32 roeden land. Deze wordt gekocht voor 1175 gld. en is gelegen aan de Keijenbergse weg (nu Kerkstraat), schuin tegenover de toen pas gebouwde N.H.-Kerk. Nadat de schuur geheel verbouwd is, o.a. wordt een ruim voorhuis aangebouwd, kan in 1875 aldaar de eerste vergadering gehouden worden. Men heeft nu een eigen gilde-huis, en jaarlijks staat op het land ten zuiden daarvan de draaimolen, en wordt een vrolijke dag in kermisstemming gehouden.
Dit nieuwe Gildehuis wordt steeds verhuurd ; eerst woont J. Karsch er in, die er een stalhouderij heeft en tevens leeft van de opbrengst van het café, terwijl E. v. d. Born in 1881 hem in de zaak opvolgt.
In 1892 werd er het “Renkum’s Fanfare Corps” opgericht.
Uit Wes Beekhuizen; Groen was mijn dorp: p82. Ook de bewoner van het volgende huis heette van den Born maar hij was een forse baas die daar herbergierde in het voormalige Gildehuis. Evert van den Born had dit na een ingrijpende verbouwing in 1880 betrokken en sindsdien is het een bekende taveerne gebleven waar de burgerij bij gelegenheid gaarne toefde. Na 1900 is er nogmaals veel gerestaureerd aan dit grote pand. Achter het café werd een zaal gebouwd met een toneel en in de loop der jaren zijn daar vele drama's maar stellig nog meer blijspelen opgevoerd. Behalve kastelein was van den Born tevens boer en op zijn ruime achtererf stonden de daarvoor noodzakelijke stallen, schuren, kippenhokken en hooibergen terwijl links aan de Kerkweg een voortuin lag met daarachter een boomgaard, een moestuin en verdere akkers, reikend tot de achtertuintjes van de huisjes aan de Leeuwesteeg.
p167. In de dagen dat ik met buurman Sam die ritjes maakte bezat Renkum al een soort toneelvereniging die Nut en Genoegen heette. Van tijd tot tijd werden er stukken opgevoerd in de zaal van café van den Born aan de Kerkweg.
p273. Op de Kerkweg, in het voormalige Gildehuis, woonde Evert van den Born, die met zijn zoon Bertus, behalve het café, voornamelijk veehouderij bedreef, waarbij hun koeien veelal in de Betuwe graasden.
"Vanaf 1888 pacht Johannes Karsch (1830-1890) het Koffiehuis E. van der Bom bij de kerk aan de Kerkstraat in Renkum. Ze zijn daar niet gaan wonen doch vebleven in een huisje bij de oude tol aan de Utrechtseweg bij de (latere) Van Ingenweg". (Heemkunde 1996 nummer 4)
In de WWII werd de heer Donker voorzitter van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm, afdeling Renkum. De leden oefenden op de schietbaan bij café Van den Bom. Natuurlijk ging het daarbij niet alleen om het oefenen maar ook om de gezelligheid en het borreltje.
Rond 1883 - 1919 was kastelein E. van den Born de uitbater van het koffiehuis. Rond 1903 zie je als omschrijving Café E. van den Born. E. van den Born komt te overlijden in 1919 en dan gaat het koffiehuis verder als café van de erven E. van den Born. In 1920 wordt de naam ingekort naar Café van den Born. Rond 1930 verschijnt Albertus van de Born als uitbater. Albertus van den Born (1891-1956) kennen we naast café houder, ook als veehouder.
In 1956 gaat Mechelina van den Born - Hooyer (1922-1991), de zaak verder voortzetten. Mede eigenaresse is mw. A.J. Noordam - vd. Born (1920-2003) tot 1989. Als laatste eigenaar kennen we mw. J.T. v.d. Sluis - Noordam, de dochter van de laatste eigenaar. Zij beëindigt het bedrijf per 30-1-1996. Het pand staat daarna leeg en is intussen behoorlijk vervallen.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1996; Dossier nummer: 9001130.
Zelf heb ik eind 1979 er eens een keer koffie gedronken, en daarna heb ik het er nooit meer druk gezien.
Uit de Gelderlander 25-09-2001: "Krakers Renkum al weg uit café.Door onze verslaggeefster. RENKUM - De Wageningse en Arnhemse studenten die vorige week het voormalige café Van den Born uit Renkum kraakten, hebben het pand verlaten. De eigenaren hadden een kort geding tegen de krakers aangespannen.Volgens één van de eigenaren, S. van de Sluis, hebben de krakers het pand verlaten op advies van hun advocaat. Hij zegt dat hij met de krakers had afgesproken dat ze het pand zondagmorgen zouden verlaten"
Uit het gemeentelijk bestemmingsplan Renkum Heelsum 2013:"Ter plaatse van het gebouw aan de Kerstraat 30 te Renkum is een aanduiding 'museum' opgenomen omdat er al jaren plannen zijn om hier een museum te vestigen. Daarnaast is het ruimtelijk een prima locatie voor het vestigen van een museum".
Er zijn bouwplannen in 2022
Demoed, Van een Groene Zoom, pag 223 e.v.Later Rust Wat.
Het begon met een huis uit 1849 gebouwd door Albertus Peters, dat huis werd later winkel - bakkerij - en herberg Rust Wat. Daarna Koffiehuis van Roekel of café Burgerlust. Daarna sanatoruim Lingbeek, kantine van Gelria en tegenwoordig staat er Hoog Heelsum.
Gelegen naast het pension "Kurhaus Renkum" (van dr Marx). Op de hoek van de toen nog doorgetrokken Theophile de Bokweg en de Utrechtseweg in Renkum. Tegenwoordig staat hier "Hoog Heelsum"
Uit het ANWB blad De Kampioen van 2 sep 1898.
Of te wel ga vanaf de Utrechtseweg, links de Heidesteinlaan in. Ga na de bijna verwenen Groene Heuvel, naar rechts de Bram Streeflandweg op. Kruis de Bennekomseweg recht door. Langs de boerderij Klein Amerika, zie je aan de rechterhand de leger-revue.
In 1898 was het dus de heer E. van Roekel die als eigenaar genoemd wordt.
In de advertentie wordt later Weduwe E. van Roekel & Zoon genoemd.
St. Heemkunde Renkum, Truus Boekhoudt, 2 artikel in "Schoutambt en Heerlijkheid" uit december 2002
Over ene heer Van der Veelen, die voor Campman er een herberg had.
Uit het boek van Wes Beekhuizen; Groen was mijn dorp, 1972, pagina 30
Uit het boek van Burgsteyn; Bomen over Renkum; 2006; pagina 220
Beide auteurs noemen ook een bron: de heer Hendrikus van Roest, de smid uit Renkum, geboren 1856. Die ten tijde van de WWII over zijn herinneringen in Renkum, nog eens overschreef. Het schrift heeft daarna gecirculeerd, doch hoorde weer geretourneerd worden naar de familie Van Roest.
Helaas, over Van Veelen is bij het Kadaster niks te vinden.
Het pand waar later Campman in zat, stond ten westen van de Middelste Beek. De Herberg de Bock stond ten oosten, tussen de Middelste beek en de Molenbeek.
Situatie uit HisGis in 1832. Kavel D184 waar later Campman komt is dan nog slechts een schuur en erf. De Bok en de brouwerij waren in 1832 ook van Offenberg. De kelders van de brouwerij de Vergulde Bok zijn soms nog te bezoeken.
Zo vanaf 1815 in alles in het bezit van Willem Offenberg, een brouwer te Renkum.
De kavel D184 komt in 1854 in handen van Van Dielen en het nieuwe kavel nummer wordt D331. De schuur is dan vervangen voor een nieuwe optrek. Het gaat dan om een kleine boerderij met stalhouderij. Daar konden ook de paarden van de postkoets gewisseld worden.
Uit het boek: 150 jaar Campman van de Historische Vereniging Wageningen uit 2005.
150 jaar, helaas, het huwelijk was in 1863 en de koop van de stalhouderij was in 1865
In 1854 komt Henricus Campman werken bij Van Dielen op de boerderij-herberg met stalling Van Dielen is de eigenaar.
In 1860 gaat Van Dielen uitbreiden. Er komt een schuur bij. Oude kavel 331 wordt 444.
Op 14-1-1863 is er het huwelijk in Wijchen van Henricus Campman uit Bemmel, de voerman, met Margaretha van Roest. Zij is een dochter van Cornelis van Roest, de wagenmaker en Johanna Kuipers. Of te wel de werknemer wordt familie.
Van Dielen vergroot de stalhouderij met een uitspanning en de naam van het geheel werd "de postkoets". Om het zekere voor het onzekere te nemen, met al die paarden, begon Henricus, hij was toch voorman, een verhuisbedrijf.
In 1864, na het huwelijk Campman - van Roest, komt de het huis met de uitspanning van Van Dielen te koop.
Wageningsche Courant, Krant 25/2/1864: Wat wordt er nu geveild in februari 1864, een huis met stalling, tegenover de Rooms Catholieke kerk in Renkum. Deo Sacrum lag pal tegen over de Herberg. In de advertie staat dat de eigenaar, de kastelein Van Dielen aanwezig is voor verdere informatie.
Uit deze vermelding bij het Kadaster is te zien dat Campman voor 3/8 en de rijke tak Magaretha van Roest voor 5/8 koopt in 1865.
klik op de foto voor een groter exemplaar.
Nog een registerkaart uit 1866:
klik op de foto voor een groter exemplaar. Beroep van H. Campman: voerman.
In 1865 wordt de naam "De Huifkar" gebruikt in een veilingsadvertentie:
"De Huifkar" als naam zien we alleen in 1865
Wageningsche Courant, 01/12/1881; p. 1/4: Als de stoomtram Ede - Wageningen geopend is, zal door de heer H. Campman, van Renkum een omnibusdienst tusschen die plaats en Wageningen worden ingericht.
Uit de Wageningsche Courant, 29/05/1884; p. 2/4: Door enige heeren zal in het logement van Campman een kegelbaan worden opgericht.
Een advertentie uit 1902, gevonden in het boek van Burgsteyn; Bomen over Renkum; 2006; op pagina 220
Campman in het midden, in het verlengde van de straatweg. Aan de rechterkant twee woonhuizen en in het midden een bierhuis.
Rond 1900 gaat Frans Campman de zaak overnemen. Er is een verbouwing, nieuwbouw rond 1905. Bij zijn overlijden in 1948 is Campman geworden tot een volwaardig hotel-café-restaurant.
Op deze en andere oudere foto's, ansichtkaarten is geen boerderijtje meer te zien. Wat we steeds zien is de nieuwbouw uit 1905.
Een ansichtkaart waarbij Campman nog telefoon nummer 20 heeft
en het bijzondere onderschrift: Ik ben hier in dit hotel een potje bockbier aan het verknetteren.
Achter, naast Campman is Tondano. En daar weer achter: Redichem.
Een eerste uitbouw in de voorgrond.
Hotel Campman geheel links en erachter is nog een schimp van huize Tondano te zien. Het poortje geheel rechts is van de in 1839 gebouwde R.K. kerk “Deo Sacrum”, afgebroken in 1923.
genealogie:
Hendrikus Campman (1866 - 1946), zoon van Henricus Campman en Margarita Roest, was pastoor van 1907 tot 1920 in de R.K. St Vitus parochie in Avereest (Dedemsvaart)..
Dorpsstraat A5 (en 188) - Rijksweg 188 Renkum
Campman II is de naoorlogse verbouw van Campman I.
Na herstel van de oorlogsschade gaat Campman weer open eind april 1949. Nieuwe gevels, nieuwe kozijnen.
Kadaster hulpkaart uit 1938 kavel 1623 is van Campman, er wordt wat grond bijgekocht.
Een hoogtekaart uit 1947 van Bureau Steenis, een uitsnede.
Het is Frans Campman II, die vanaf 1948 tot 1976 met moderniseringen en uitbreidingen het hotel verbeterd. In 1950 komt er een nieuwe zaal voor bruiloften en partijen.
Kadaster Veldwerk dienstjaar 1950, uitbreiding tot aan de beek. F Campman en consorten!
Een uitsnede van een Kadasterkaart gemaakt in 1963. Het gaat om kavel 1816, dat hier een nieuwer nummer krijgt: 2013
Een uitsnede van een Kadasterkaart gemaakt in 1969. Kavel 2013 wordt (rode omlijning) fors uitgebreid.
Wat meer info over de 1969 uitbreiding. Kavel 2140 wordt van Van Gelder gekocht. Klik voor een grotere foto.
Hotel Campman feestelijk heropend. Hoog en Laag; 20-05-1966
De ontvangsruimten aan de voorzijde, naast de parkeer gelegenheid zijn uit 1957. Op de foto hierboven is het nog niet te zien.
In 1976, met het overlijden van Frans Campman II neemt zijn zoon Paul Campman de zaak over. Er komt een volgende aanbouw, een nieuw restaurant. In 1987 wordt Campman verkocht aan de buren: Parenco,
Exploitatie van een café-restaurantbedrijf annex slijterij en catering met alles wat ...
Zelf ben ik er wel eens gaan billarten. De treurwilg is een overblijfsel uit de tuin van de familie Reymer die voordien op villa Redichem woonde.
Hotel Campman is in 1986, na de aanleg van de Rijksweg 225, door Parenco opgekocht en is in 1987 verplaatst naar de Hartenseweg. De ingang naar de Bokkedijk is rond 1987 en 2019 aangepast en wordt nu gebruikt door vrachtwagens van de kartonfabriek Smurfit Kappa.
Een Kadaster hulpkaart met dienstjaar 1992, gemaakt in 1991. Campman op zijn grootst. Laatse kavel nummer 2753
In juni 1989 is er nog een antiek veiling in Campman aan de Rijksweg, daarna komt dit adres in de krant (Delpher) niet meer voor.
Hartenseweg 23, 6871 NB Renkum
gebouwd in 1989, herbouw na brand in 2011 - heden
Betrokken rond 1989 - 1990.
kadasterkaart met dienstjaar 1990. Het oude Vakantie kinderhuis is nog te zien. In rood (stichting van een nieuw pand) verschijnt het latere Campman met een dienstwoning.
Tekst uit de Arnhemsche courant 07-05-1954
"Bijzondere functies: Gildehuys en kunstenaarscentrum ER ZIJN VAN DIE OUDE PLEISTERPLAATSEN, die, gelegen aan de route der oude postwegen, herinneringen wekken aan die goede oude schilderachtige tijd, toen die herbergen al onmisbaar waren in het reizigersverkeer. Het hoornsignaal van de postiljon, mijlen ver hoorbaar, was voldoende, om de waard en zijn trawanten uit hun sluimer te wekken; de knechts repten zich naar de stal, om de verwisseling der paarden voor te bereiden en de herbergier vatte post voor zijn herberg, om de gasten te verwelkomen, meestal aanzienlijke gasten, want zij, die per diligence kwamen om te overnachten, moesten wel van goeden huize zijn. Die oude pleisterplaatsen, ze bestaan nog, maar hun naam is met de tijd meegegaan. Ze heten nu hotel-café-restaurant en er is méér aangepast aan de moderne tijd: de stallen zijn weg en ervoor in de plaats gekomen zijn parkeerplaatsen. Zulk een oude pleisterplaats is Hotel Campman te Renkum; het viert binnenkort het honderd-jarig bestaan.
Drie generaties van het geslacht Campman hebben de evolutie meegemaakt van herberg aan de oude post Arnhem—Utrecht naar hotel aan de drukke verkeersweg Arnhem—Wageningen, H. Campman uit Bemmel met zijn Wijchense vrouw naar Renkum gekomen in 1854, heeft naar het signaal van de postiljon zijn dagtaak verdeeld en zijn omzetkansen gepeild aan de hand van de schatting van de dorst der postkoetsreizigers. Later, toen de stoomtram zich puffend begon voort te bewegen over de rails van de aloude postweg (1883), veranderde de functie van de vroegere pleisterplaats, al bleven de heren Campman het paard nog lang trouw, de postkoets ging naar het museum, de Jan Plezier kwam nu uitspannen. De heer F. Campman, de vader van de tegenwoordige eigenaar, ook Frans geheten, volgde in 1895 de grondlegger van het bedrijf op: aan Campman II (of zo men wil Frans I) is het te danken, dat de naam Campman met de dorpsgemeenschap nauw verbonden werd. De heer F. Campman Sr. heeft in zijn 80 jarig leven (hij overleed in 1948) een leidende rol gespeeld in het Renkumse kerkelijke en maatschappelijke leven Hij was vijftig jaar kerkmeester (pauselijke onderscheiding) en bestuurslid (later erelid) van VVV, om slechts twee dominerende functies te noemen. Hij dreef een bloeiende stalhouderij naast het café-hotel en was een der eersten in het land, die verhuizingen ondernam onder garantie.
Zie ook Café A.H. Leeuwis. In 1943 aan de Dorpsstraat 26 te Renkum.
Dhr Bernard Glade
lees meer over huize Frisia bij huizen en villa's
Herberg de Nieuwe Zwaan.
Voormalige Herberg De Maat te Renkum
"Geldlening verstrekt door Frederika Diederika Baronesse van Plettenberg, wonende op huize Kernhem onder Ede, aan Evert de Graaff, wonende te Renkum, met als onderpand een herberg genaamd de Maat, en daarbij behorend land, gelegen voor het dorp Renkum". Volgens Notaris Fischer, J.Ch. uit Ede. Datum van de akte: 22/5/1824
Evert van de Graaf was volgens HisGis in 1832 een kastelein te Renkum.
Op deze prent de schuur aan de zuidzijde van de Utrechtseweg. De boerderij de Maat, aan de noordzijde, er tegen over gelegen, was de herberg.
Na 1850 wordt de Nieuwe Zwaan in Delpher niet meer genoemd.
In de adreslijst uit 1943 staat huisnummer 83.
Café De Groene Jager werd in het begin van de twintigste eeuw gevestigd op de plaats van lunchroom “De Vereniging” (1907). Deze zaak was ook eigendom van Antoon Corton. Hij had deze overgenomen van zijn vader, Willibrordus Antonius Corton. Na het overlijden van Antoon Corton (07-09-1951) werd de zaak voortgezet door zijn jongste zoon, Bertus (Lambertus Antonius Johannes Gerardus) Corton. Samen met zijn vrouw Corrie, met wie hij in 1952 in het huwelijk trad, veranderde hij de naam van de zaak in “De Groene Jager”. Zijn vader had gediend bij de
Groene Jagers en ter nagedachtenis aan hem werd voor deze naam gekozen.
Er was ook een verkoop patates frites . Van 1952 tot 1975. met KvK nummer 21075 met als eigenaar Lambertus Antonius Jan Gerard Corton. Zie ook Pool Centrum
Kamer van Koophandel: Bedrijfssoort: Inschrijfjaar: 1952; Uitschrijfjaar: 1975; Dossier nummer: 21075.
Telefoonboek: Café Lunchroom / "De Groene Jager" / L. A. J. G. Corton / Dorpsstraat 83 - Tel. K 8373-219 / Renkum, van Bertus en Corrie Corton
Opvolger van café restaurant de Groene Jager, op hetzelfde adres, is:Café biljart Pool Royal , Dorpsstraat 81, Renkum
Kamer van koophandel: Inschrijfjaar: 1956; Uitschrijfjaar: 1975; Dossier nummer: 24403
Idem: Inschrijfjaar: 1976; Uitschrijfjaar: 1977; Dossier nummer: 41215.
Rond 1933 een dépendance van Hotel in 't Bosch. Wordt in 1946 verkocht aan de tennisvereniging VGZ.
Kamer van Koophandel: C.J. van Zwaaij, Kruidenierszaak en café, Renkum. Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1924; Dossier nummer: 637
Kamer van Koophandel: J.H.W. Hermsen winkel in kruidenierswaren café; Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1926; Dossier nummer: 4803
Kamer van Koophandel: A.J. Hermsen levensmiddelenbrijf-café, verkoop tabaksartikelen; Inschrijfjaar: 1950; Uitschrijfjaar: 1978; Dossier nummer: 19444
Jacobus Hermanus Wilhelmus Hermsen. Later zien we de weduwe Bartha Hermsen - Roest.
Het cafe is van de fam van Swaaij/zwaaij geweest die het als eerste hadden. Daarna heeft zijn dochter Helena het samen met Archilles Clement Janssen gerund en is later verkocht aan Hermsen die meende ik uit Driel kwam, en toen deze er mee stopte is het naar het openlucht museum gegaan alwaar het een tijdje te zien was. Bron van de foto op facebook.
HB: dit klopt niet helemaal. Janssen kennen we ook van café Doornenkamp.
Tot ongeveer 2019 heeft de inventaris van de kruidenierswinkel van Hermsen in het Openlucht Museum te Arnhem gestaan. Nu kun je er koffie drinken.
Het pand staat er nog steeds. Links de winkel, rechts het café. Tegenwoordig een woonfunctie.
Hendrik Gijsbert Jansen (24-6-1866 - 9-7-1937) begint volgens de Kamer van Koophandel per 1900 een smederij, annex café.
Naast de smederij van Werrelman was het bierhuis, annex smederij. De ingang naar de smederij was aan de rechterkant en kon afgesloten worden met een sierlijk smeedijzeren hek.
Het café waarin ook een billart stond had op de gepleisterde muren enige schilderingen van van Beek uit Arnhem.
Het smeedijzeren hek is geheel links goed te zien.
Opgeheven in 1930.
Uit Hoe groen is mijn dorp van Wes Beekhuizen. Pagina 67:
Met Jansen de smid viel moeilijk te praten want hij was stokdoof. Een misstap op een schip had hem, zo vertelde men in ons dorp, eens in de Rijn doen vallen en, na een moeilijke redding op het nippertje, bleek zijn gehoor zo goed als verdwenen. Die doofheid was een kolfje naar de hand van ons schoolbengels want als de smid aan de straat stond te kijken durfden wij te roepen: Jansen de smid, maak me de bibs eens wit! Het keurige woord bibs was toen overigens nog niet uitgevonden en dus gebruikten wij daarvoor een ander woord dat in mijn jeugd de Renkumers heel voor in de mond lag. W. G. Jansen, onze smid-herbergier, was getrouwd met een dochter van Heintje van Trijn uit Wageningen die daar, tegenover hotel de Wereld, een wijd en zijd vermaard herbergje beheerde. Men zong vroeger zowel in Wageningen als Renkum het liedje: 0, Heintje van Trijn, Wat zijn je glaasjes klein, Wat zijn je dochters lijn, Alleen van de centen van mijn. In hoeverre dit coupletje de feiten weergaf wil ik in het midden laten maar in alle geval was een der fijne dochters van Trijn's Heintje de vrouw geworden van Jansen de smid in Renkum en als deze in de smidse de hamer zwaaide fungeerde zijn echtgenote als herbergierster en de aanleg hiertoe was haar om zo te zeggen met de moedermelk ingegeven.
Als in 1898 de Hartense molen wordt afgebroken. Aan de zuidzijde van de Hartenseweg verschijnt de fabriek van Sanders, later Beuker, later van Gelder, later de Parenco variaties. Als al dat personeel de fabiek verlaat komen ze langs het café van van Lent.
12-9-1940: gehuwd: A. H. Leeuwis, Renkum en A. C. Meijer, Wageningen. In 1941 wordt dochter Hendrina geboren. In 1943 wordt Johanna Cornelia geboren. In 1944 wordt Aleida Cornelia geboren.
Daarvoor kennen we dit pand als villa Avondrust. In 1937 wordt Avondrust verkocht aan Willem Middendorp. Deze liet 'Avondrust' verbouwen tot een familiehotel - pension onder de nieuwe naam 'Kleen Quadenoord' De heer J.W.L. Brandts werd hotel-pension-houder. J.L.W. Brandts gaat failliet in 1938.
1937
Afgebroken. Aan de overkant staat nog steeds Kleen Harten
Caspar Trier (ca. 1857- 1933), logementhouder, samen met echtgenote Aleida Jacoba Minoli (1893-1979) en de 3 kinderen
In 1901 was Caspar Trier eigenaar van Hotel Trier in Soesterberg en het Poolsche Koffiehuis in Amsterdam. In 1933 is er een faillisement.
Caspar Trier is op 43 jarige leeftijd in 1933 overleden.
In 2015 begint hier de lunchroom zonder naam. Later werd dat Mieters en Luzona. Al in 2019, net na een behoorlijke verbouwing werd de stekker uit de lunchroom getrokken.
Renkumers kennen het pand waar Snoecks textiel heeft gezeten. En Sinterklaas had een vaste plek op het balkon, na de intocht.
KvK: Mieters eten en drinken. Grandcafé met restauratie, Inschrijfjaar:1996 Uitschrijfjaar: 2000 Mieters, tot 2014. Het stond in 2012 al te koop.
Sinds 2012 zijn er pannnenkoeken te koop.
Sinds 2021: Eten en drinken, Renkum
Leegstand 2023.
Andere namen: Café Madjoe -> café van den Heuvel -> Café Jo van Diepen -> M'n moeder -> Marcant -> de Heeren van Baer -> Gran Bistro De Heren van Baer -> Café Bender
Voor 1929 is er op deze locatie al een café. We zien dan dat B. Ottenga [caféhouder] naar Oosterbeek op op 23-3-1929 vertrekt naar Café-Billard Rest. Monopole, Weverstraat 18 Oosterbeek.
Op 8-3-1929 komt de familie Huckfeldt vanuit Lochem naar Renkum volgens melding in Arnhemse Courant. En daarna verschijnt er een advertentie in Het Volk: 8-6-1929 Café Madjoe: Joh. Huckfeldt.
Er was vast wat aan de hand, want op 15-6-1929 heeft Johann Wilhelm Paul Huckfeldt suïcide gepleegd. En gaat zijn weduwe Hendrika Willemina van den Brink café Madjoe voortzetten.
Madjoe betekend "aanvallen" in het Maleis.
advertentie in 1929 uit de krant
Dan komt Frans van Wijk volgens de KvK op 1-6-1930 in het café. Advertentie Het volk 9-8-1930: F. van Wijk, café Madjoe. Hij runt dan ruim 30 jaar het café en stopt op 3-2-1961.
Daarna zie we op 14-12-1960 bij de KvK mevr. Matje van den Heuvel-Roost verschijnen als eigenaar. De naam van Madjoe veranderd in . Mw Roost is de echtgenote van Wouter van den Heuvel. Op 6 januari 1964 geeft ze de zaak over aan:
Johannes van Diepen. Hij runt het café van 2-10-1963 tot 5-12-1988. Café Jo van Diepen
Géén restaurant wel een biljart.
Vanaf 1990 "Mijn moeder" met als uitbater Henk Koning
De familie van de Heuvel rond 1962
Sinds 2018 Eetcafé Bender.
Bij Burgsteyn, Bomen over Renkum, dl I, pag.217, lezen we: "Daarna kwam een Café, dat was van Menting en later van Albert Teunissen. Dit was een vrij groot huis, bestaande uit drie woningen. Het middelste gedeelte heeft geruime tijd als bierhuis dienst gedaan. Het gebouw komt voor op verschillende ansichtkaarten van deze omgeving".
Het Molentje stond rond 1649 aan de Dorpsstraat te Renkum. De postkoets stopte hier om post af te geven en mee te nemen. In HisGis is te zien dat men de heer Peter Roeselaar noemt als eigenaar in 1832. Dat moet echter Hoenselaar zijn. Rond 1870 werd de herberg verbouwd en kwamen er twee winkeltjes. Die zijn later weer afgebroken. Nu is er een Hema.
De kavel D85 waar de herberg stond is in 1832 van Peter Roeselaar, landbouwer te Renkum,
650 m² huis en erf. (HisGis)
Demoed, pagina 216: "De verpachting van het gras, de hekken en het haar der wilgen vond tot 1805 jaarlijks plaats in de herberg „de Swaen", later ook het oude Zwaantje" genoemd. Deze stond op de hoek van de Dorpsstraat en de Kerkstraat, ongeveer waar nu het pand van Hoefsloot is. Na 1805, althans tot 1812 geschiedde dit bij Willem van Deelen, „casteleyn in het Molentje".
verkoop van het Molentje in 1840
"De voormalige herberg "het Molentje". De kastelein was Willem van Deelen. Bij de herberg was ook een boerderij gevestigd. Tot omstreeks 1870 heeft het als zodanig dienst gedaan. Het heeft in het dorpsleven een belangrijke functie vervuld. Men kwam er de post halen en tot 1812 hebben er vergaderingen, verkopingen en verpachtingen plaats gevonden. De dorpelingen pakten er hun borreltje. In 1870 floreerde de herberg niet meer en had als zodanig afgedaan. Een ingrijpende verbouwing resulteerde in een winkel met woonhuis met daarnaast nog weer een piepklein behuizinkje. Het achterste gedeelte bleef in de oude staat van boerderij met vanaf de Achterdorpsstraat een inrit die naar de grote deuren van de deel voerde. Deze deel had een vloer van leem, waarop men in vroegere jaren het graan dorste. Er was ook nog een paardenstal en een geut voor de koeien. Na de verbouwing betrok bakker van Elst met zijn gezin dat zes kinderen telde de woning. Van Elst is vroeg gestorven en zijn weduwe begon later op deze plaats een kruidenierswinkel. Zij hertrouwde met ene van de Helm, die oorspronkelijk metselaar was. Na zijn huwelijk stapte hij helemaal over in het kruideniersvak. Moeder van de Helm runde met twee dochters de winkel en vader trok er met paard en wagen op uit om in de verre omgeving de klanten te bedienen. De dochters hebben deze winkel nog lang in stand gehouden. Bij het zien van de plaatjes van het oude dorp komt bij velen een zekere weemoed op, als ze weer denken aan de punttuutjes met snoep van de dames van de Helm. De dames werden ouder en verkochten uiteindelijk de zaak aan een jongere middenstander. Deze heeft op die plaats nog enige jaren het bedrijf voortgezet, maar vestigde zich later elders in de gemeente. Het oude pand kwam in handen van de gemeente en moest rond 1964 plaats maken voor een verbindingsweg Dorpsstraat/ Achterdorpsstraat. Deze straat werd genoemd naar de amateur-historicus van Renkum Wes Beekhuizen. Hoe snel de veranderingen gaan blijkt uit het feit dat ook deze weg al weer is verdwenen om plaats te maken voor de A.H.-supermarkt". Cees Burgsteyn, Bomen over Renkum, pagina 239
De herberg het Molentje, stond rond 1649 aan de Dorpsstraat te Renkum. Rond 1870 werd de herberg verbouwd en kwamen er twee winkeltjes. Die zijn weer afgebroken. De twee winkeltjes zie je op de foto.
Opent in 2001
Dorpsstraat 2 Renkum
Kaart uit HisGis, situatie in het rood de huizen in 1832 en in het grijs de huidige (2019) situatie. Ook van Derksen is het huis en erf links naast de tuin, de locatie van de herberg. De aangegeven kavel C96 is tegenwoordig de Dorpsstraat 2, 4, 6, 8 en 10
Hendrik Derksen was nog "tapper" in 1847.
De Herberg en Uitspanning de Nieuwe Zwaan , te Renkum, in deze Courant van 24 October breeder omschreven, en deo, bij de daarvan plaats gehad hebbende eerste veiling, is ingezet en gebragt op ƒ2715, zal op Zaterdag 16 November 1850, des avonds om zes uur, in evengemelde Herberg finaal worden verkocht.
Is te koop in de advertentie. Kadastraal C 95, 96 en 97.
In de Arnhemsche Courant van 22-11-1850 staat: "De Herberg en Uitspanning de Nieuwe Zwaan , te Renkum, in deze Courant van 24 October breeder omschreven , eu die , bij de daarvan plaats gehad hebbende eerste veiling, is ingezet en gebragt op ƒ2715, zal op Zaturdag 16 November 1850, des avonds om zes uur ,in evengemelde Herberg finaal worden verkocht".
Zie ook van de Graaf en de Maat
Uitbaters en of eigenaren: Josias van Biest, Schuurman, Willem Beekhuizen en Bouwman. Willem Beekhuizen.verkocht het rond 1963 aan familie Bouwman als café. Familie Bouwman verhuisde enkele jaren later naar Elspeet waar ze café de Posthoorn overnamen.
Van links naar rechts: xx, boerderij Bakkershaag en het café. Helemaal rechts op de foto en nog net te zien; café Hermsen.
Begonnen in december 2011. In het voormalige postkantoor.
Oude Post gestopt
Chill
leegstand 2024
Voormalig pension mw. G. van den Born - Willemsen. Kerkstraat 54, Renkum
Volgens de BAG is het oorsp. bouwjaar 1870.
Nadeel van krantenadvertenties, je mag zelf zeggen hoe de straat heet waar je gevestigd bent.
Advertentie uit 1914,
De Kerkstraat heette in 1914 nog Kerkweg, eerst nadat Doorwerth in 1923 wordt samengevoegd met de gemeente Renkum, wordt het Kerkstraat. De Kerkweg in Heelsum blijft Kerkweg.
1923
Het pension in het midden van deze foto uit 1925 - 1930
Nog genoemd in de Volkskrant van 20-10-1960
2021
Pensionhouder (gokje vanaf 1900 tot 1925) was Dirk Frederik Jan Pereboom.
Het pension is intussen gesloopt en heeft plaats gemaakt voor een ander pand .
In 1898 was G. Bakker kennelijk de eigenaar van Renkum D 903 (voorheen 694) Kerkstraat 46
Jan Pereboom overleed in 1907, slechts 39 jaar oud en de weduwe Schreuder zette het pension voort. In 1917 gaat zoonlief Dirk Frederik Jan, geb. te Renkum 25 mei 1898 in Delft studeren en zijn moeder zet het pension nog voort. Tot in de jaren tot 1914 verschijnt er regelmatig in de Telegraaf een oproep om te genieten in het Renkumse pension. Daarna komt er kennelijk de klad in. Het pension wordt verkocht in 1926 en daarna gaat het helemaal mis:
"In den afgeloopen nacht omstreeks 12 uur brak brand uit in het voorheen zeer bekende pension „Pereboom" te Renkum, waar een 3-tal gezinnen zijn gehuisvest. In minder dan geen tijd stond de bovenverdieping in lichte laaie. Het echtpaar V. O. kon het huis niet meer op de gewone wij ze verlaten, daar de vlammen de trap reeds hadden bereikt. Zij slaagden erin om zich langs een schuin dak in de goot te laten glijden en op deze wijize zich in veiligheid te brengen. De brandweer van Renkum werkte met 2 stralen en werd geassisteerd door de brandweer van Oosterbeek. Zij kon echter niet verhinderen dat de twee bovenverdiepingen totaal uitbrandden. Oorzaak van den brand is onbekend. Huis en inboedel zijn verzekerd." Uit de Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant van 20-06-1929
De weduwe Pereboom-Schreuder verhuisd vanuit NOI in november 1929 weer terug naar het oude adres waar ze op 76 jarige leeftijd komt te overlijden in 1933.
Op de huidige locatie Kerkstraat 46 staat een nieuw pand, gebouwd na de brand. En is verder naar achteren geplaatst. Ruimte voor een oprit. Volgens de BAG is dit pand gereed gekomen in 1896 !!
Deze foto is ook gebruikt in het boek: Renkum en Heelsum in oude ansichten van P. Richter.
De twee huizen links en rechts staan er in 2020 nog precies zo.
De Veldwerkkaart uit 1930 (dienstjaar 1931) laat de afmeting van de huidige voortuin zien, dan 11,30 meter
Opvolger van café restaurant de Groene Jager, op hetzelfde adres.
Alvorens een een billiart centrum te worden was het pand ook bekend als café restaurant de Groene Jager, aan de Dorpsstraat 81 te Renkum. Van 1952 tot 1973. met KvK nummer 21075 met als eigenaar Lambertus Antonius Jan Gerard Corton.
Kamer van Koophandel: Bedrijfssoort: Café met daarbij een poolcentrum; Inschrijfjaar: 1992; Uitschrijfjaar: 1994; Dossier nummer: 9076257
café 'De Groene Jager'. Dit café was van de zelfde eigenaar als de kapsalon op de Dorpsptraat 83. Sinds 1992 is daar nu een Pool-Centrum.
UITZOEKEN Er was ook een Poolcentrum aan de Kerkstraat in Renkum
"De Roscam" is één van de oude herbergen van Renkum. De vierde vanaf Wageningen gerekend:
l . "De Bock"
2. "De Prins"
3. "Het Molentje"
4. "De Swaen"
Renkum, met haar doorgaande weg door het centrum, was dus rijk gezegend met herbergen voor de passerende reiziger (en de eigen inwoners)!
1667 Toenis Reyers als zuidelijke belening bij "De Aaltenhof”. Toenis is dus eigenaar of waard in "De Roscam".
1681 Cornelis in de Roscam als zuidelijke belending bij "De Aaltenhof'. Deze Cornelis is Cornelis Cornelissen, getrouwd met Evertje Thonissen, een dochter van Toenis Reyers.
1715 De man van Evertje is overleden en zij is weer getrouwd met Frederick van Beynum. Frederick is nu bezitter van "De Roscam". Evertje overlijdt en Frederick hertrouwt met Anna Herberts of Anna Catharina Stevens. Onder de laatste naam hertrouwt zij, als Frederick is overleden, met Jacob de Beet, een zoon van Cornelis de Beet X Neeltje Jacobs, de weduwe van Jacob Jans!
1721 Jacob de Beet X Anna Herberts eigenaar van "De Roscam". In 1741 is Anna Herberts overleden en Jacob de Beet hertrouwt met Peterken van Bleek (Zie "De Beet").
1741 Weduwe de Beet is oostelijke belending van Jan de Blaauw.
1753 Peterken van Bleek is hertrouwd met Gerrit Solderman. Zij wonen in "De Roscam" maar kunnen daar niet de eigenaar van zijn, want Jacob de Beet verkocht in 1735 "De Roscam" aan de Diacony. In ieder geval laat Hendrick van Singel "De Roscam" ontruimen! In 1715 had Hendrick van Singel al een hypotheek op "De Roscam".
1761 De weduwe van Hendrick van Singel verkoopt "De Roscam" aan Reinder Jansen X Peterken Boekelman. Hierbij wordt vermeld, dat tevens een stuk land gekocht wordt "in pacht bij Jan de Blaauw". Ik vermoed, dat met dit land nr. 92 bedoeld wordt en waar dan Jan’s huis op stond(?)
Gezien de ligging van dit huis tussen "de schuur van de Roscam" en "De Cleyne Roscam" in, zal het daarbij gehoord hebben of het is op terrein gebouwd, dat eens bij de Roscam behoorde.
De broer van Rhijntje, Berent Jansen van Beeckhuijsen. Trouwde op 10 februari
1745 met Elske Wouters van de Vlieshout, een bouwing onder Doorwerth.
Het jonge paar betrok ’de kleine Roscam,' aan de Dorpsstraat en hoewel Berent als bouwman (boer) te boek stond, doet de naam van 't huis vermoeden dat hij ook min of meer herbergier is geweest. Tekst gevonden bij de Swaen, hieronder.
1721 Fred. v. Beynum bezit Bleekershof, gelegen tegenover de schuur van de Roscam, die ook in bezit is bij Frederik. (De schuur is nr. 99.) Uit: Huizen Rencum, Studie v.d. Born, ca 2005, met aanvullingen van Genootschap Redichem, 2013
"Aan het begin van de dertiger jaren van de vorige eeuw woonde eraan het begin van de Waterweg in Renkum in de z.g.n. Patrimoniumwoningen vanaf de Bellevue aan de linkerkant het echtpaar Li. Het was toen volop crisistijd en indien mogelijk probeerde iedereen een centje bij te verdienen. Dit echtpaar dus ook. Ze hadden nog een paar kamers over en die werden ingericht om pensiongasten te ontvangen. En de pensiongasten hadden het er goed. De mondreclame deed de rest. Na een paar jaar waren de kamers van de familie steeds bezet. Dit leidde ertoe uit te zien naar een grotere woning met meer kamers. Dan kon men meer gasten ontvangen. Na een paar jaar sparen had het echtpaar zo veel bijeen, dat ze een huis konden bouwen, dat groot genoeg was. Land was er in die tijd ruim voldoende. Van boer Reinders werd een stuk grondgekocht. Er werd een aannemer gezocht en bij de notaris werd het zakelijk gedeelte afgehandeld. In die tijd moest men voor het ineigen beheer bouwen tenminste beschikken over 30% van de bouwsom. De rest kon men met hypotheek aanvullen. Tussen het laatste huis van de Keyenbergseweg links en pension "De Bergereng" werd op een stukje grond van boer Reinders het pension "Ruimzicht gebouwd. Daar had men inderdaad ruim zicht. Als je er nu loopt is alles volgebouwd. Men keek er toen bijna tot cafë Staal en de Bennekomseweg. Acher het huis kwam de moestuin.Later werd daar een draaibaar prieeltje neergezet, zodat de gasten uit de wind konden zitten. De voortuin werd ook aangelegd. Er kwam ook een vijver met wat goudvissen. Aan de kant stond een kabouter met een hengel in de hand. Dat kabouterje kreeg in de loop van de jaren heel wat belangstelling van kinderen en kleuters.
Van het vroege voorjaar tot in de late herfst waren er gasten. Ze genoten van de mooie omgeving en kwamen vaak terug. Tante Jen en Ome Hendrik, zoals ze door bijna iedereen op de Keyenbergseweg werden genoemd hebben er tot hun dood gewoond. Alles werd later volgebouwd. Nadat Ome Hendrik was gestorven heeft Tante Jen daar nog een hele tijd gewoond, al was het huis nu wat te groot. Nadat zij overleden was heeft daar de familie Klaassen gewoond. Daarna is het huis enkele keren verkocht. Al is het ruime zicht verdwenen, het huis staat er nog". Bron Echo van zes dorpen, 2009 2 HGR
Adres in 1925 Dorpsstraat 45 en daarvoor Dorpsstraat A 99.
In 1917 vestigd zich Dirk Postdijk in de Dorpsstraat met café Posdijk.
Café Restaurant / "Posdijk" / Dorpsstraat 63 / Telefoon 08373-472 / Renkum
In 1927 is er een kamer verhuurd aan Th.A. Corton die dat jaar naar Ede verhuisd.
In 1932 is de eigenaar Willem van Roekel, kastelein, Renkum.
voor de oorlog, na de oorlog nieuwbouw.
Na het overlijden van Posdijk in 1956, wordt het café voortgezet door mw. Marie Posdijk - van Harberen.
In 1957 wordt de zaak voortgezet door van der Weide, geboren in Duitsland.
In 1959 wordt de handelsnaam gewijzigd in hotel café restauarant Posdijk.
In 1967 wordt het café overgenomen door dhr. Eduard Reiniers Antoon Oelbers en mw. Anne Marie Oelbers - Smeets. Men woonde ook op de zaak: Dorspstraat 63.
In 1971 wordt het café voortgezet door dhr. Rudi Frits de Rooi. In 1975 weer een andere eigenaar: dhr A. Krabbendam. De naam is nog steeds ongewijzigd: café Posdijk.
Bij het kadaster nog een andere naam: Dirk Postdijk, caféhouder, Renkum.
Krabbendam, was meer een feestzaal, er was nog een kroeg in de Dorpsstraat?
Kamer van Koophandel: Logement en café; Inschrijfjaar: 1942; Uitschrijfjaar: 1996; Dossier nummer: 9013552.
Café de Schuur, Achterdorpstraat 36 Renkum.
We kennen een eerste vestiging van de Schuur uit 1977. In 1981 is café de Schuur een voorzetting van café Posdijk. Door Corton - Ab Krabbedam - Johanna Gerarda Krabbendam - Wessels. Ze woont zelf op de Dorpsstraat 109 te Renkum. Eigenaar of vergunninghouder is Ab Krabbedam. De Schuur wordt opgeheven per 31-12-1981.
Café Posdijk is geheel rechts. Meer naar het midden de firma Pouk. Tegenwoordig vinden we op deze plek Het Kruidvat.
café Posdijk is geheel rechts, rond 1952
Met dank aan Lies van den Broek.
"De Prins" met de daar ten noorden van gelegen percelen de nrs. 120 en 121 (Zie: Aaltenhof enz.) waren eens in bezit bij Cornelis de Beet getrouwd met Tryneken Comelissen.
Anthony Muis, getrouwd met Willemke de Beet erft de akkers en de herberg.
In 1698 woont de weduwe van Cornelis nog in de herberg, in 1716 is dat haar zoon Hendrick de Beet.
Naast diverse bezittingen in Renkum te weten
a. huis/herberg "De Prins" (nr. 68)
b. twee akkers op de Enk, nrs. 120 en 121
c. de Botteracker
d. acht schepel "Doornboom"
heeft Cornelis ook nog grond onder Wageningen. In de 'Keuterdijckcedulle' van 1678 RAW) staat Cornelis de Beet vermeld onder de "Derde polder: Voorburgt en Oorden". Deze grond verkoopt Cornelis aan van Raesvelt.
1667-‘83 Cornelis de Beet is eigenaar.
1698 Weduwe Cornelis de Beet (= Tryneke Cornelisdr.)
1716 Een zoon van Cornelis, Hendrick, is nu eigenaar. Later verhuist Hendrick naar Rotterdam. In het Burgerboek van Rotterdam wordt hij vermeld. Onder nr. 2195 staat Hendrik de Beet uit Renkum: 20 mei 1721.
1733 Anthony Muis is ondertussen eigenaar geworden. Anthony is Cornelis' schoonzoon, getrouwd met Willemke de Beet.
1750 De erfgenamen van Anthony Muys verkopen "De Prins" aan Ariën Schuiling, die eea. Weer doorverkoopt aan Jan (Geurtsen) van Cranen.
1786 Een dochter van Jan Geurtsen, getrouwd met Teunis Brouwer van Hal bezit "De Prins". .
1832 Johannes Gerritsen, bakker uit Dieren , is nu eigenaar van "De Prins".
Eig. in: Huis, berg en erfnr 68 en tuin nr 69. groot 8.30 en 6.00 are, in 1832 in bezit bij Johannes Gerritsen, bakker.
1889 Johannes Hulshuizen. bakker, a. huis en erf 0.80 are=D310 b. huis en erf 7.50are=D311
1889 Anthonie Hulshuizen. bakker (beide percelen)
1919 Johanna Margaretha Vonk, wed. Anthonie Hulshuizen (beide percelen)
1936 Antonie Hulshuizen, landbouwer (beide percelen)
1954 Antonie Hulshuizen percelen 310, 311 en 69, groot 14.00 are: onbewoonbaar
1957 onteigening (14.00 are)
1961 bouwterrein en verkoop in gedeelten.
uit het Feuille politique du département de l'Issel-supérieur = Staatkundig dagblad van het departement van den Boven-IJssel van 20-02-1813. Uit de Franse tijd dus.
(Dorpsstraat, waar drogisterij van Dongen, later de Etos en Blokker zijn)
Later wordt dit hotel Renkum.
Waar stond dit hotel:
Volgens Wes Beekhuizen op de oude lokatie van Lok, op het Dorpsplein, daarna een kringloopwinkel. Heb het vermoeden dat Wes Beekhuizen zijn lokatie verwisseld met hotel Verwaaijen, want dat stond op het Dorpsplein.
Omstreeks 1810 wordt door de heer v.d. Water het hotel „De Reizende Man" gebouwd, op de plaats waar we nu de winkel van de Fa. Lok, later Blokker, aantreffen. Het was voor die dagen een groot pand met bijbehorende stalhouderij. Zie Burgsteyn;Bomen over Renkum; pag. 91
Jacobus Bol (advertentie hierboven) was eigenaar - uitbater.
achter de dorpspomp, het hotel de Reizenden man, en goed zichtbaar de doorloop van de postkoetsschuur, die kon er door heen rijden.
advertentie in de Wageningsche Courant uit 1813
Herberg De Reizende Man was in eigendom van Jacobus Boll in 1832. Jacobus Boll (timmerman en kastelein) wordt door het Kadaster in legger nummer 13 genoemd als eigenaar. Uit de advertentie hierboven blijkt dat in 1813 Boll ook al eigenaar was. In 1832 gaat het om perceel Renkum D40. Later wordt dat D381 omdat er bijgebouwd wordt in 1845 en in 1849 verbouwd. Herbouw in 1858 perceel wordt dan D415.
Demoed, pagina 218: Waar zijn de mark-vergaderingen in de loop der jaren gehouden? Van 1835 tot 1850 vond dit"plaats ten huize van P. v. Honselaar aan de Bellevue (Keyenbergseweg 1), van 1851-88 bij Theod. van de Water in „de Reizende Man” en vanaf 1888 tot de ontbinding in 1911, in het veerhuis bij v. Wamel.
Op deze veldwerkkaart uit 1857 is het oude nummer 318 te zien en het nieuwe nummer in rood is dan 415.
. Later gaat het perceel over naar legger 227 en wordt de dochter van Jacobus Boll: Grada Boll de eigenaar en zij is gehuwd met Theodorus van de Water (timmerman en kastelein). Dit is dan de Theodurus van de Water die Demoed noemt
In 1912 wordt De Reizende Man verkocht door de erven en komt perceel D415 in handen van de aannemer Scherrenburg (zie Kadaster legger 1150/61).
Vanaf 1906 zien we de naam Hotel Renkum (zie aldaar).
In 1920 is er weer een verkoop en wordt Liefferink eigenaar (Kadaster legger 1769/3)
Cees Burgsteijn: Bomen over Renkum; pagina 91: En wat mogen we ons dan voor stellen van het hotel "de Reizende Man"? "De Reizende Man", was voor Renkum in die jaren zeker wel een hotel met alure. Het werd gebouwd in 1810, en stond in de Dorpsstraat, op de plaats waar we nu de firma Lok kunnen vinden. Het was gebouwd in opdracht van de heer Jan van de Water. In Renkum werd de naam de Water ook wel als Toewater genoemd. Maar waarom deze naamsmishandeling is ontstaan, is mij niet bekend. Hierboven al aangegeven dat deze info niet geheel klopt.
Cees Burgsteijn: Bomen over Renkum; pagina 92: Hotel "de Reizende Man" was een royaal pand met een verdieping die, behalve enige kamers voor logeergasten, ook nog een vrij bovenhuis omvatte. Ook was er een stalhouderij aan verbonden. En voordat Heelsum over een eigen dominee kon beschikken (1920), bracht de koetsier van het hotel de Renkumse dominee op zondag met het koetsje naar het kerkje in Heelsum, voor zijn preekbeurt. Het hotel was tevens het posthuis van Renkum, en hiertoe was aan het hotel een postschuur gebouwd, met aan beide zijden brede deuren. Op deze wijze kon de postkoets er gemakkelijk in en uit rijden. Ook de stalhouderij was hierbij van groot belang, want, indien noodzakelijk, kon men gemakkelijk van paarden wisselen. Duidelijk is op de foto deze postschuur te zien. we zien rechts op de foto, eerst één van de vier dorpspompen, dan "de Reizende Man", en daarachter, als het ware op de Dorpsstraat gebouwd, de postschuur. Van groot belang in die dagen was, dat in het hotel ook een kamer aanwezig was, dat als een dependance voor het gemeentebestuur fungeerde. In Oosterbeek werd pas in 1866 een gemeentehuis ingebruik genomen, en voor die tijd vergaderden de bestuurders op diverse plaatsen in de gemeente. Burgemeester mr. J. de Beijer, burgemeester van de gemeente Renkum van 1851 tot 1866, woonde in Renkum, aan de westzijde van de Dorpsstraat, en hield vrijwel iedere dag zitting in "de Reizende Man". Kom daar nu maar eens om! Heel veel bleef burgemeester de Beijer tussen de middag zijn maaltijd in het hotel nuttigen, en die maaltijd bestond dan steevast uit broodjes met ham. En tijdens zijn maaltijden had hij er heel vaak genoegen in, om de op de straat vertoevende kinderen mee te laten delen met zijn lekkere hapjes.
Dan was het hotel nog een opstal rijk, en wel een arrestantenhok, dat tegen de paardenstallen was aangebouwd, want een politiebureau waren we in die dagen ook nog niet rijk. Toen de Oostertram in 1855 voor het eerst door de Dorpsstraat reed, werd het hotel tevens een vaste stopplaats voor de tram. Rond de eeuwwisseling was de exploitatie van het hotel niet meer rendabel. Het geheel werd verkocht, en de familie Van de Water verhuisde naar Velp. Het hele pand is gekocht door F. van Scherrenburg, en die heeft veel verbouwd. Het merendeel van het gebouw werd omgevormd tot woonruimte, en van de oorspronkelijke bestemming bleef slechts een eenvoudig café over. Na de verbouwing heeft Herbers uit Wageningen er nog een tijd gewoond. Daarna nog Hoevenberg.
Rond de eeuwwisseling was de exploitatie van het hotel niet meer rendabel.
Lees verder bij Hotel Renkum
Uitzoeken:
Roest: Hier komt dan Van de Water, een herberg met stalhouderij en vergunning en stalling in een grote schuur. Veel bouwland. Het bovenhuis was verhuurd aan de heer Van Bruggen. Je kon onder de grote schuur doorrijden.
Dit strookt echter niet geheel met deze tekst van Tinie Wijnstekers uit 2005:
"Naast dit pand lag (in 1889) een groot stuk bouwland. Mevr. Le Maitre heeft hier een grote villa laten bouwen voor Van Remmerde. Daar was ook een vergunning. ('Hotel Remmerde') In 1940 woont daar Van Beukering met tapijten".
In 1898 is er al het logement van Theodorus van de Water, op de kadastrale sectie D415, huis en erf (logement en stalling) en D599 (het woonhuis)
De heer W. Remmerde was tussen 1908-33 ook eigenaar c.q. pachter van hotel pension Belvedère op de Wageningse berg. Volgens de BAG in het pand in Renkum 1913 voor het eerst gebruikt.
Het koffiehuis van de heer A. Remmerde aan de Dorpsstraat te Renkum wordt al genoemd in 1903. A. Remmerde was in 1900 gehuwd met A. Evers. In 1908 wordt de naam koffiehuis niet meer gebruikt en wordt het een hotel. Remmerde pacht het pand van Th v.d. Water uit Renkum.
Maar zoals het al meerdere malen is opgemerkt, door de toenemende druk van de industrie in het dorp, nam de belangstelling van de vakantiegangers met gelijke tred af. En zo moest dan ook Hotel Remmerde in 1916 zijn deuren sluiten. Remmerde werd ook wel hotel Renkum genoemd.
In 1927 gaat de weduwe Remmerde al of niet met pension de twee kamers aan de voorzijde met balkon verhuren.
In de week van 2 september 1935 verhuisd L.J.H. Delsink, gehuwd met W.M. Kamphuis en zijn gezin van de Deurningerstraat 51 te Enschede naar de Dorpsstraat te Renkum.
Sindsdien kun je schoenen kopen bij Delsink
Voorheen De Reizende Man en later Hotel Café Herberts
Rond de eeuwwisseling was de exploitatie van het hotel De Reizende Man niet meer rendabel. Vandaar een uitnodiging om het hotel - stalhouderij om het geheel te huren:
Nieuws van den Dag; 20-8-1900
Daarna zien we de naam café Herberts in een aantal advertenties. Herberts is een pachter, want de erven De Water verhuren de opstallen. Herberts wordt al genoemd in 1900:
Algemeen Handelsblad 4 nov 1900
Herberts probeerde het te exploiteren als Hotel Renkum dat in 1906 werd geopend. Zo blijkt in de Oosterbeekse Courant van 4-8-1906 op pag. 19:
Het geheel werd toch verkocht in 1912 en de familie Van de Water verhuisde naar Velp. Het hele pand is gekocht door F. van Scherrenburg, en die heeft veel verbouwd. Het merendeel van het gebouw werd omgevormd tot woonruimte en van de oorspronkelijke bestemming bleef slechts een eenvoudig café over.
Gedurende de oorlog (1914-1918) stond het grootste gedeelte van de behuizing leeg, en een groot aantal Belgische vluchtelingen heeft toen een voorlopig onderdak gevonden in het oude hotel.
En daarna woonde Noppen en ene Hoevenberg er.
Kadaster Hulpkaar uit 1920, de doorrijstal is goed te zien
Op de plaats van de schuur (doorrijstal) werden in 1922 twee woningen gebouwd voor schoenmaker Emmen en voor Runderkamp.
Uitzoeken: er is een J. Riggeling met een café op de Utrechtse Straat 26 in Oosterbeek volgens het Nieuw Arnhems adresboek 1925.
In 1952 is er een hernummering en wordt het huisnummer 142.
Deze oudste foto van een cafe is geleend bij de St. Heemkunde in de gemeente Renkum:
Op deze pagina staat café de Strontpot beschreven: "Het rijtje van 5 huizen oostelijk van “De Strondpot”, met waterdraagster die van de rechts achtergelegen dorpspomp komt. Geheel links, door het geopende tuinhek zichtbaar, “het leeuwtje van Buren”. De ansicht zal uit de jaren rond 1910 zijn. Of te wel het al voor de oorlog bekende café is vrijwel ongeschonden de oorlog doorgekomen.
Waarschijnlijk koopt ene Roelofs een pand rond 1850. Na hem nog drie generaties Roelofs.
Reinierts Wilhelmus Marie Roelofs schrijft zich in bij de Kvk op 17 dec 1947. Het bedrijf wordt door R.W.M. Roelofs opgeheven per 20 november 1966.
De gemeente Renkum koopt in september 1966 het café-woonhuis van R. Roelofs om het te slopen. Tegenwoordig kun je er de Leeuwenstraat in rijden, naar de Wilgenpas.
Tegenover het café stond een boerderijtje van Peelen met op het erf mesthopen. Na flinke regenbuien zou de stront naar de overkant dus naar het café zijn gestroomd. De cafégasten klaagden allen over de strontlucht, vandaar de naam De Strontpot.
Een tekening van Hen Karsch. Een schuur van het boerderijtje van Peelen is links afgebeeld. In de tkenening is te lezen dat hier de heer Toon Scheffer is afgebeeld en het een situatie uit 1889 betreft.
Op de foto staan groenteboer Hent Jacobs, bijnaam Hent de Hoan, voor café Roelofs links en de groentehandel rechts. De villa Rozenhage is daarnaast rechts nog zichtbaar. Later werd dat garage Timmer en tegenwoordig is dat garage Delsink. Ga onderaan de Leeuwenstraat staan en kijk naar de garage. Villa Rozenburg staat er in 2020 nog steeds. Er is alleen wat voor gebouwd. Een verschil met de tekening en de vooroorlogse ansicht is dat de twee dakkapellen hier wat groter zijn.
Dhr. Buse bouwt in 1882 een groot herenhuis met de naam Rijnzicht.
In 1908 gaat Johannes Alexander Kroesen (1857 Semarang -1936 Arnhem) gepensioneerd Oost Indisch ambtenaar (resident) Rijnzicht kopen er komt opnieuw een aanbouw (perceel 894). Daarna zijn er nog aanbouwen in 1912 en in 1913. Rijnzicht krijgt een andere naam: “Digoel Sawa”. Dhr. Kroesen woonde er van 1908 tot 1922. De kavel liep door tot aan de Heelsummerbeek in de uiterwaarden. Na het vertrek van de fam. Kroesen stond het herenhuis geruime tijd leeg. (Genealogie Kroesen) Maar tenslotte werd het oin 1925 aangekocht door dhr. Jacobus Wissenburg uit Renkum. Wissenburg had een kruidenierswinkel in de Fluitersmaat.
Een volgende eigenaar is in 1930 mw. Bernardina Johanna Theodora Reij en Bernhard Hendrikus Steinmeijer, hotelhouder. Opnieuw wordt er weer verbouwd. De naam “Rijnzicht” komt weer op de gevel en door de uitbater de heer Steynmeyer uit Ede, verandere de garage, het voormalige koetshuis, in een feestzaal. 1926 o.a. op zondagmiddag dansles gegeven.
1931 advertentie in de krant. Zo floreerde het hotel in die eerste jaren, tot er een brand uitbrak die veel schade veroorzaakte. Na herstel ging het hotel al spoedig over in handen van nieuwe eigenaars. In 1932 koopt Elbartus Marinus te Veldhuis Rijnzicht. Na 1933 ook Albert Jansse Jr., bloemist uit Lochem. Rijnzicht wordt verder verpacht.
Maar hoe zij ook hun best deden om het hotel rendabel te maken, het lukte niet al te best. Tot overmaat van ramp brak er weer brand uit en toen hielden de nieuwe eigenaars het wel voor gezien. In 1937 in het bezit kwam van de heer Frederik Christiaan van Rijswijk uit Veenendaal. Rijnzicht blijft verpacht: Telefoonboek 1935: Exploitant. A. Jonasse en E. M. te Veldhuis.
In 1951 wordt er een kavel verkocht zodat er 24.58 are overblijft en wordt er weer verbouwd tot hotel Rijnzicht.
Een uitgebreid verhaal over Rijnzicht staat hier op een eigen pagina.
In 1955 was er weer een brand in het hotel alles was weg. In februari 1956 ging de nieuwbouw weer open. In 1961 verkocht van Rijswijk zijn hotel aan de heer van Elshout uit Amsterdam, die het beheer van het hotel aan zijn zoon opdroeg. Maar het, misschien wel te luxe hotel, bleek niet rendabel te maken. In 1966 werd het gekocht door de firma Thiemessen uit Wageningen, die het verbouwde en er een verzorgingstehuis voor bejaarden in vestigde. In plaats van Rijnzicht werd Rijnhof de nieuwe naam.
Hotel Restaurant Café Bar / Rijnhof / Renkum / bij Arnhem / Holland / TEL. (08373) 21 41*
De firma Thiemessen besloot in 1988 “Huize Rijnhof” zou worden gesloten. Veel commotie. In 1989 kwam het bericht dat “Rijnhof” werd overgenomen door de Stichting “Oranje Nassau’s Oord”. In 1999 kwam er nieuwbouw en is het een onderdeel van de Zinzia Zorggroep.
Een verhaal over Rijnzicht geschreven door Hendrikus van Roest, bewerkt door Cees Burgsteijn en Heemkunde staat hier.
Ook het adres Veerstraat 5 werd soms gebruikt voor dit adres
Aan de rechterkant, aan de Dorpsstraat op de hoek van de Veerweg, de herberg 'De Rijnvaart' van kastelein W.A. Polman tevens scheepsbevrachter. W.A Potman was in 1885 al scheepsbevrachter te Renkum, maar zal ergens ruimte gehuurd hebbben. In 1891 koopt hij de Dorpsstraat 64. Het pand was voordien van Johan Andreas Schönthaler, de slager. In 1908 wordt alles op een veiling verkocht aan kastelein - koffiehuishouder W.A Potman uit Arnhem. Of het café echt gelopen heeft is niet duidelijk, want Potman gaat failliet en verhuisd meerdere keren. In 1911 wordt het cafe verkocht aan Jan van Ee. Van Ee was stalhouder uit Otterlo en zijn voorouders runden al eeuwenlang “De Waldhoorn” wat een logement met vergunning was te Otterlo. Jan van Ee overleed in 1938 op 65 jarige leeftijd en Gerritje overleed in 1939 en in 1941 wordt het geheel verkocht aan Albertus van den Born en Mechelina Hooijer, de eigenaren van Café van den Born aan de Kerkstraat. Of Van Ee ook zelf het café uitbaatte is ook onduidelijk want in een adresboek van 1915 vinden we H.A. Pluim als zet-kastelein.
Bij de KvK zie je een inschrijving van een café van de heer Leeuwis aan de Veerstraat 5 in 1935.
Het pand heeft veel oorlogsschade en na de oorlog, gaat de Renkumsche aardappel-Groenten en Fruithal van B. Wessels er verder, als noodwinkel.
Op de foto zijn de voordeur en de 2 ramen hetzelfde als op de foto hiernaast, een oorlog heeft het dak er af gehaald.
In 1924 vertrekt de schippersbeurs naar de Dorpsstraat 2 in Renkum
Wat is er nu op het raam van Rijnvaart te lezen: “De Rijnvaart W.A. Potman Scheepsbevrachter”
De herberg Rijnvaart staat geheel rechts. Op de hoek van de Dorpsstraat en de Veerweg. Tegenoordig Kleding winkel Zents. Het pand op de Dorpsstraat 62, iets meer naar het midden van de foto dus, was de leesbibliotheek en boekhandel “Lectura” van F.W van der Wal. Deze had de zaak overgenomen in maart 1941 van E.A. Manasse.
Meer informatie: Lees het uitgebreidde artikel van Lies van den Broek in de "Echo van zes dorpen" van het Historisch Genootschap Redichem van 2020, nummer 1.
(oorpronkelijke naam café de Linde, naar de lei-linden die voor het café stonden) hoek Hogenkampseweg en Bennekomseweg, tegenwoordig een benzinepomp.
Oud adres Hoegenkamspseweg 182 - 184. Café Staal is afgebroken in 1972.
Zie het boek: "Ik weet nog hoe het vroeger was" uit 2019
Bij de KvK vinden we de volgende inschrijvingen:
Vanaf 1930 met nummer 20829: Gerardus Wilhelmus Ketting Ook nr 30780.
1962 met nummer 20829: Gerrit Staal, later wed. G. Staal - Homan
maar ook in 1962 met nummer 20829: Wilhelum Theodorus Schouten.
Café / "De Linde" / W. Schouten / Hogenkampseweg 182, Tel. (08373) 2151 / Renkum
Gerrit Staal, later wed. G. Staal - Homan
Eigenaresse uitgetreden, bedrijf overgenomen en voortgezet W.T. Schouten miv 8-9-1962
Wilhelum Theodorus Schouten
De schilder W.A. van Ingen, geb. 16 Juni 1846. Zoon van Jan Otto van Ingen: "Mijn vader had een café met boerderij zoo als dit in vele Geldersche dorpen nog bestaat. Als jongen hielp ik in 't café en verzorgde de koeien etc". "Hendrikus Alexander van Ingen was nummer acht van de negen kinderen, waar het gezin Van Ingen mee was gezegend. Zijn vader was beroepsjager en begon op latere leeftijd in de Dorpsstraat te Renkum een z.g. Sociëteits en Koffiehuishouders Affaire. Zo werd althans in een deftige bewoording deze behuizing genoemd, toen ze in het jaar 1868 onder de hamer kwam. Dit café stond op de plaats waar nu de Beyerstraat aansluit op de Dorpsstraat. Oude Renkumers zullen zich hier op deze plaats nog wel de slijterij van Hurkmans herinneren". Bron St. Heemkunde jaargang 6 nr 4 1992.
verkoop ten huize van J.O. van IngenDe Zwaan
De Oude Zwaan
Herberg de Swaen lag aan de oostzijde van het huidige Dorpsplein. De herberg lag tussen de Dorpsstraat en de Achterdorpsstraat. Zeg de huidige adressen Dorpsstraat 43 van een bakkerij tot en met de cafetaria aan de Achterdorpsstraat 10.
De Swaen was een herberg, die al op een kaart uit 1656 staat aangegeven. Enkele data waarbij De Swaen wordt genoemd:
1675 Gerrit Hendrix is "werdt ijn de Swaen" bij het proces, waar ook Jacob Jans als onderschout wordt genoemd.
1682 Hendrick Jansen X Margriet Hermens (Weduwe van Jan Was) is herbergier in De Swaen. Zijn knecht was Aelbert Hermsen. (RAV 380 Gerichts Signaten.). Hendrick huurde 'De Swaen' en nam een hypotheek op zijn huis om de pachtpenningen te kunnen voldoen aan de eigenaren, de kinderen van H.J.van de Clingenberg.
1682 Hendrick Croll koopt De Swaen. Toch vraagt in 1688 Joh.v.d. Water (momber kinderen Clingenberg) nog verlaging verpondingsgeld, in verband met verkoop van een hofsteetje van 2 molder, dat er vroeger bij hoorde. (Wordt hier "de negen schepel" bedoeld?)
1713 Joh.v. Bleeck pacht De Swaen. Kennelijk was Johan toen herbergier.
1717 Na 1715 heeft Joh. Michiel Bock De Swaen al gekocht, want in dit jaar 1717 verkoopt hij e.e.a. weer.
"Alsoo men geholden is getuygenysch der waricht te geven prijnsepaal doer toe versacht sijnde soo adysteren en getuyghen wij anders, op het versoeck van Gerrit Otten: Jacob Jans oudt ongever 34 jaer synde mede ten huyse van Mr. Gerrit Hendrix werdt yn De Swaen we! duydelïjck gehordt te hebben als dat Johan betgardt Gerrit Otten heft gedaen 100 schapen op de moste waer uyt de voornoemde Gerrit Otten heeft gekocht vijfentwyntig oeyschapen ijder gut ten 20 st. het stuck" bron HGR Echo's van 6 dorpen 2005
Situatie in 1823 (HisGis)
1741 Dit jaar heeft De Swaen een nieuwe bewoner; Anthony Jacobs (van Steenbeek). Deze woonde er in 1755 nog.
"Na het overlijden van kasteleinsvrouwe Rhijntje van de Swaen in 1761, volgt op 15 mei van dat jaar de boedelscheiding en uit de daarin vervatte opsomming van bezittingen blijkt dat de echtelieden ook het huis „de Ploegh" aan de Dorpsstraat in eigendom hadden maar of dat ook een boerderij-herberg was, onthullen de oude documenten niet. De broer van Rhijntje, Berent Jansen van Beeckhuijsen. Trouwde op 10 februari 1745 met Elske Wouters van de Vlieshout, een bouwing onder Doorwerth. Het jonge paar betrok ’de kleine Roscam, aan de Dorpsstraat en hoewel Berent als bouwman (boer) te boek stond, doet de naam van 't huis vermoeden dat hij ook min of meer herbergier is geweest." Uit: HGR extra uitgave van de Echo’s van zes dorpen, “Renkumse Cafés van vroeger” uit augustus 2020
Demoed, pagina 216: "De verpachting van het gras, de hekken en het haar der wilgen vond tot 1805 jaarlijks plaats in de herberg „de Swaen", later ook het oude Zwaantje" genoemd. Deze stond op de hoek van de Dorpsstraat en de Kerkstraat, ongeveer waar nu het pand van Hoefsloot is.
1832 Anthony Muis is nu eigenaar.
Te zien is wie de eigenaar is van de tuin achter De Oude Zwaan. De Oude Zwaan heeft ook Antonie Muis als eigenaar. Kavel Renkum D 1 is de tuin en D 2 is de herberg.
De naam De Zwaan alsmede De Oude Zwaan worden in één advertentie genoemd.
In 1844 worden deze kavels genoemd in de veilingsadvertentie:
Eigenaar van de Oude Zwaan is dan J. van Roest:
J. van Roest verkoopt De Swaen in 1844
Volgens mij is in 1846 dhr. Karel Ramondt eigenaar van de Oude Zwaan.
Demoed; pagina 223: In 1853 sloeg het gemeentebestuur begerige blikken op de voorbeeldige Renkumse brandweer, en wilde deze overnemen. De toenmalige burgemeester, mr. J. de Beyer meende, wilde hij het brandweerwezen geheel in orde brengen, de vrije hand te moeten hebben. Gilde en mark gaan daar echter niet op in, en richten in het volgende jaar een vrijwillig brandweercorps op. Voor het inmiddels naar het oosten groeiende dorp, is de plaats voor het brandspuithuisje niet meer geschikt, daar tegen de oude kerk. Daarom wordt besloten een nieuw huisje te laten bouwen tussen de schuur van herberg „de Zwaan" en de weg naar de Bellevue (Kerkstraat). Dhr. Ramondt, eigenaar van de herberg, staat de grond daartoe onder bepaalde voorwaarden, gratis af. Zo komt het huisje er, hetgeen later verbouwd is en waar tot voor enkele jaren de drukkerij vanv. Woerkom in gevestigd was (thans opgenomen in het pand van de fa. Hoefsloot).
Herbergier in 1853 is aldus de heer Ramond
Demoed; pagina 223: "Het jaarlijkse (HB; 1860) bierdrinken vindt steeds plaats in „het Zwaantje"in de Kerkstraat hoek Dorpsstraat, waar ook de mark een tijd lang vergaderde. Maar het ongemak is, dat er bij deze herberg-boerderij, bijna geen ruimte voor een feestterrein is." Zo begint aldus vd Born.
In het midden van de ansichtkaart aan de rechterkant is het uithangbord goed leesbaar. Op de gevel van het pand ervoor is te lezen: Koloniale waren, gedestileerd, wijnen en likeuren. De foto is richting Wageningen gemaakt.
De BAG geeft voor de vervangende panden die ver na de oorlog zijn gebouwd Dorpsstraat 64 en 66 het jaartal 1919 aan, kennelijk een foutje! Het stond destijds naast bakkerij Mekking. Om enige klandizie te trekken was de wachtkamer voor de Ooster Stoomtram in het Hotel ondergebracht.
Hotel Verwaaijen komt al in 1869 in de krant: Op Zaterdag 9 dier maand 's middags 12 ure bij Verwaaijen, te Renkum; een boomverkooping. (uit Opregte Haarlemsche Courant, 01-01-1869)
Roest: Dan komt een grote boel met stalhouderij en rijtuigen en een boerderij -1882-. Hier woonde Gerrit Jansen. Later is zijn zoon Otto Jansen, die de stalhouderij voortzette, er gaan wonen. Hij was getrouwd met een v.d. Born, nu Diekemeu. Zij hadden een zoon en twee dochters. Het huis stond op de hoek Dorpsstraat-Veerveg, en met vier treden naar beneden kwam je binnen. Dit pand met het pand erachter lag langs de Veerweg tot aan de beek. Het achterste pand deed dienst als houtloods. Na het overlijden van Gerrit Jansen en zijn vrouw werd de zaak verkocht aan Jan Verwaayen. Verwaayen heeft het in 1878 geheel laten afbreken en er een groot pand van twee verdiepingen gezet. Het achtergelegen pand langs de Veerweg werd stalling voor rijtuigen. Nu (1940) woont daar juffrouw Snoek. Later is het overgegaan aan de heer Van Kooten, die de stalhouderij van de hand deed. Na de oorlog is op deze plaats een winkel van Albert Heyn gekomen en later kwam daar een dependance van de fa. Hoefsloot.
"1902 UIT DE HAND TE KOOP: Hotel met café en restaurant Verwaaijen, stalhouderij, heeren-sociëteit Dorpsstraat/Veerweg c.q. Utrechtsestraatweg/Veerstraat". Bron: De Tijd, Datum 02-02-1902
Later werd het hotel verkocht aan aan de heer A. Van Kooten, die de naam Verwaayen aanhield. Met de komst van de Ooster-Stoomtram werd stalling gebruikt voor het vrachtgoed. Uit de Naamlijst voor den interlocalen telefoondienst 1933: eigenaar A. Klaassen. Uit 1936: Hotel Verwaaijen verkocht. Naar wij vernemen is door de firma Albert Heyn aangekocht het te dezer plaatse staande hotel Verwaaijen. (Arnhemsche courant, 26-10-1936)
In 1944 zijn alle panden aan dit stuk van de Dorpsstraat zwaar en onherstelbaar beschadigd. Reden om het gehele dorpsplein te reconstrueren. Hotel Verwaaijen is niet terug gekomen.
Johannes Verwaaijen (1843 - ) was in 1868 gehuwd Grada Zwartjes (Swartjes) en we vinden hem als logementhouder, kastelijn te Renkum in 1871 en 1878. Het echtpaar woont in 1868 al in Renkum. In 1882 is zijn echtgenote overleden. Johannes huwt in 1900 met Maria Geertruide Hurkmans.
Hotel Verwaaijen (eigenaar dhr. v.Kooten) is verkocht aan dhr. Broer uit Brummen. Oosterbeeksche Courant 11-12-1920
In 1925 verkoopt notaris de Meester voor de weduwe mw de Broer het voormalige hotel Verwaaijen.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1924; Opmerking: zie dossier 4770; Dossier nummer: 807
Hotel „voorheen Verwaaijen", Renkum, Dorpsstraat 66. V. J. van Ouwerkerk, Renkum, wordt genoemd in de Arnhemsche courant van 11-02-1933.
Telefoonboek 1934: Hotel Verwaayen Eig. A. Klaassen, Dorpsstr. 66.
De fotograaf staat op het Dorpsplein rond 1903 en kijkt naar het westen. Het publiek staat bij Verwaayen te wachten op de tram.
Verkoop woonhuis (voorheen café) met schuur, stalling voor koeien en varkens Veerstraat 5 Eigenaar S. Leeuwis. In de Oosterbeeksche courant van 09-03-1935.
Chronologisch de eigenaren van het hotel: Johannes Verwaaijen, kastelein, Johannes Verwaaijen, hotelhouder en stalhouder, Maria Geertruida Verwaaijen-Hurkmans, hotelhoudster, Antonie van Kooten, hotelhouder, Gemeente Renkum, Albertus Hendrikus Broer, zonder beroep, Hendrikus Mekking, bakker, Jan van Ouwerkerk, hotelhouder uit Rotterdam, Arnoldus Klaassen, koffiehuishouder te Oosterbeek. en in 1949 de Gemeente Renkum die het onteigent ten bate van nieuwbouw.
Eig. in: Perceel 1262 en 1263. groot 7.60 en 0.30 are, in 1832 zijn de eigenaren de erfg. van Otto Jansen van pcrc. 35 en 34 groot 4.40 en 8.90.
1262 is het huis van 4.00 are met 4.69 are van de tuin. liggend langs de Veerweg.
1889 Johannes Verwaayen, kastelein. Bijbouwing.
1900 Johannes Verwaayen. hotel-en stalhouder
1901 Maria Geertruida Verwaayen-Hurkmans, hotelhoudster
1905 Antonie van Kooten. hotelhouder
1921 Albertus Hendrikus Broer, zonder beroep
1921 idem verbouw
1925 Jan van Ouwerkerk, hotelhouder
1930 splitsing, verbouw en verkoop. Ruim 3.15 are gaat naar de gemeente een huis van 1.35 are en een huis en een erf van 1.18 are. Deze laatste wordt in 1959 onteigend als bergplaats en erf. De 1.35 are in 1930 in bezit bij Arnoldus Klaasen, koffiehuishouder, winkel huis en erf. wordt onteigend in 1949. Tenslotte gaat 1.85 are, loods in aanbouw en erf. naar Van Gelder Zonen.
In 1924 begint J.P.G. van Wamel op de huidige Dorpsstraat 2 een café annex scheepsbevrachter.
J.P.G. van Wamel woonde zelf op de Kerkstraat 21 te Renkum.
J.P.G van Wamel had voordien een winkel in kruidenierswaren en aanverwante artikelen op de Achterdorpstraat 9. Die winkel is per 1 mei 1920 opgeheven.
In 1938 werd de schippersbeurs tevens een verzekeringsagent. De onderneming is per 1 juli 1967 opgeheven.
Wat is een schippersbeurs: "Was er op dat moment geen vracht dan gingen de schippers via de Melkdam naar de "schippersbeurs" van Jan v. Wamel om in te schrijven voor een of andere nieuwe vracht". bron. En naast beurs was het ook een café.
In de Echo van zes dorpen van de HGR van juni 2005 schreef Gerard van der Schouw over de periode 1936 - 1944: “We vervolgen onze rondwandeling door de Dorpsstraat van Renkum bij Café van Wamel, Dorpsstraat nummer 2. Daar ging ’s zaterdags na werktijd vanaf de "Jufferswaard" en 's zondags na de hoogmis menigeen een hartversterkertje halen”.
Het café van Wamel staat op de hoek, tegenover de kerk. Deze foto is uit 1928 als het beeld van "Maria" weer terig komt naar Renkum.
In de na oorlogse wederopbouw woningen die nu aan het begin van de Dorpsstraat staan was op nummer 2 eerst een schippersbeurs geweest, later de Galerie de Wilgenpas. De galerie was meerdere jaren actief. Wat ik zo kan vinden is 1976 tot minstens 1988.
opname uit 1926, bron HGR.
Foto hierboven: De pastorie van de katholieke kerk in Renkum is gebleven. Lemgo staat geheel rechts.
Een luchroom staat vrijwel tegen over de kerk. Het witte huis achter de lunchroom is waarschijnlijk hetzelfde als geheel rechts op de foto hiernaast
Uit het (gereconstrueerde) Renkums bevolkingsregister: Haaf, J.A. ten - Dorpsstraat 2, Renkum. Beroep: caféhouder. Datum vertrek: 24-4-1937 Vertrokken naar: Amsterdam. Betrokkene kwam als winkelier naar Renkum, Dorpsstraat 24, in 1933.
In de huidige woning, is de W van Wamel, te zien op het balkon:
opname van de bewoner.
(Wageningsche Courant, 19/06/1912; p. 2)
1921
Nog een adres Dorpsstraat B 009 (adresboek 1915 - 1925
Café de Amstel.
In de BAG wordt het grotere linkerpand gedateerd op 1947.
De tekst is duidelijk: Café de Amstel.
In 1908 kennen we al Antonius Johannes Willebrordus Corton als bierbottelaar, in 1910 vestigd hij zich ook als barbier en in 1951 als kapper. Nog uitzoeken of de volgende Corton hier familie van is.
Het café L.A.A. Corton, Dorpsstraat 17 te Renkum, wordt genoemd in advertenties rond 1934.
Lambertus Arnoldus Corton 17-5-1888 - 15-4-1958, vestigd zich per 1 mei 1921 op de Dorpsstraat 17 als caféhouder en bierbottelaar. In het Renkums adresboek 1915-1925 wordt genoemd L.A. Corton op de Dorpsstraat 009. Zijn buurman is de directeur van het postkantoor AWL Bruinings op het adres Dorpsstraat 007. Een bewijs dat we het over delzelfde locatie hebben. De bierbottelarij wordt waarschijnlijk overgedragen in 1938. Lambertus is de zoon van de fam. Corton - Wessels. Een zoon van Lambertus: Wim kennen we later van Het Zwarte Paard in Heelsum. Een dochter Helena wordt hierna weer genoemd. In 1940 woont Lambertus nog op het adres van het café.
v.d.e.n. = voor dag en nacht, zo'n omschrijving zie je tegenwoordig gelukkig niet meer. Het gebruikte adres is op nummer 17.
Na Corton wordt Café het Zwaantje overgenomen door schoonzoon Peet van Wijk.
In 1949 wordt het café uitgebreid met een logeermogelijkheid en wordt de nieuwe naam Café Logement het Zwaantje. Dit bedrijf is per 11-9-1951 overgedragen aan P.M. Gijsbers van Wijk en Helena Sophia Corton, de dochter van Lambertus Corton. Bij het overlijden van haar vader wordt Helena de verguniinghoudster. in juli 1958. Ingevolge de inwerkingtreding van de Drank- en Horeca wet per 1-1-1969, komt de vergunning en de inschrijving te vervallen.
Bij de KvK zien we met ischrijfnummer 19614 een inschrijving van H.A. Corton van 1950 tot 1972. oms is het moeilijk eigenaar, vergunninghouder en uitbater afzonderlijk te herkennen.
In 1967 verschijnt deze advertentie in het Algemeen Handelsblad.: huisnummer 15.
In advertenties worden soms twee huisnummers gebruikt: 17 voor het grote pand en 15 voor de aanbouw. Volgens de BAG is nr 17 gebouwd in 1913.
De eigenaar P.M. Gijsbers van WIjk is uitgetreden en het café wordt voortgezet door Maria van Holten - Brekelmans. Maria is weer familie van Brekelmans uit Wolfheze.
In 1968 gaat deze zaak failliet en wordt beeindigd per 1-1-1974. Zie het dossier bij de KvK. met nummer 19614.
opname D van Dijken uit Heelsum in 1945. Je ziet het redelijke aangedane café van Corton, op de Dorpspstraat 15 dat nog apart naast nummer 17 (geheel links) staat. Op de volgende foto is er één gebouw van gemaakt.
Café Restaurant / "`t Zwaantje" / P. M. Gijsbers-van Wijk / Dorpsstraat 15 / Telefoon K 8373-437 / Renkum
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1950; Uitschrijfjaar: 197; Dossier nummer: 19614
H.S. Gijsbers, Van Wijk, Corton, caféhouder en bierbottelaar. (In een zin bij de KvK)
kijk eens naar de foto met oorlogsschade uit 1945. Het Zwaantje is naar het westen opgeschoven. Stond het vroeger vrijwel naast het voormalige postkantoor. Hier is er nog een stukje braak. In 2021 staat er op die lege plek een appartementengebouw.
Chinees Indisch Restaurant / Fook-Wah / Dorpsstraat 15. Renkum
Later bekend als Chinees restaurant Mijn Vriend. Tegewoordig kun je er Japans eten.
Met dank aan Lies van den Broek.
Café J. van Diepen, Renkum; Inschrijfjaar: 1947; Uitschrijfjaar: 1988; Opmerking: 16572; Dossier nummer: 16572
A.G. v.d. Concordia hotel café restaurant; Renkum. K.v.K. Inschrijfjaar: 1921. Uitschrijfjaar: 1955; Opmerking: zie dossier 21498; Dossier nummer: 1504
Hotelhouder A. van Kooten, Dorpsstraat A86 Renkum
De weduwe A.H. Broer, Hotel, Dorpsstraat B 044 rond 1925
Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1969; Opmerking: zie dossier 19614; Dossier nummer: 2653
Bistro, restaurant Het Gelders huis, Renkum; Inschrijfjaar: 1996; Uitschrijfjaar: 1998
Sing Fa, chinees-indisch restaurant; Inschrijfjaar: 1972; Uitschrijfjaar: 1983
Pension A. Groot Hulze, Dorpsstraat 143, rond 1925.
café Bertus Corton Leeuwenstraat
Cafe Bouwman Bram Streeflandweg
Huize Bergzicht was oorspronkelijk een onderdeel van het landgoed Bergzicht uit 1860. Zie hiet over meer bij landgoederen. In 1914 staat het huis leeg en Villa Bergzicht, groot 80 A, 05 ca., a/d tram en straatweg, is te Huur of te Koop. Ruim en geriefelijk Huis met Gas- en Waterleiding en W. C. beneden en boven; groote Veranda, en groote Tuin vóór en rondom het Huis. Te bevragen ten Kantore van Notaris E.D. de Meester, te Heteren. En bij den Heer J. Rothuizen, Bouwkundige te Heelsum. (Het nieuws van den dag, 24-02-1914).
In 1924 is er een familie-pension Bergzicht, gelegen aan de Utrechtsestraat 19 te Heelsum.
In 1942 is er een nieuwe inschrijving in het Handelsregister: Hotel Rest. Bergzicht, Heelsum, Utrechtsestraatweg 37. Handelsnaam thans: Hotel- Rest. Bergzicht
De Villa Bergzicht is na de oorlog in 1949 weer opgeknapt met gelden voor herstel en wederopbouw. Bergzicht heeft meerdere fucties gehad: woning, pension, rusthuis, hotel. In 1942 wordt het een hotel-restaurant. Een van de directrices was mw. Jantje den Hartog. In 1973 is Bergzicht, destijds nog gelegen aan de Utrechtseweg 37, Heelsum, gesloopt. Samen met het ernaast gelegen Casa Rusticana (op nr 35). Tegenwoordig staan er twee appartementsgebouwen. Als pension en rusthuis heeft dit oorspronkelijk uit 1860 stammende herenhuis nog bestaan tot 1974, toen het werd afgebroken. In 1943 was W.H. Jansen eigenaar van hotel pension Bergzicht aan de Utrechtseweg 37 te Heelsum.
Kamer van Koophandel: logement restaurant Bergzicht, Inschrijfjaar: 1921; Uitschrijfjaar: 1947
In 1955 wordt dit adres gebruikt door: H. DRIESSEN. makelaar. Utrechtschestraat 1. Heelsum
In de BAG is als bouwjaar 1960 te zien. Dat zal dan het jaar zijn dat het pand gesplitst is in de huidige 2 panden.
Huidig adres: Utrechtseweg 416, Doorwerth. Nieuwbouw rond het jaar 2000
Tot na de WWII was er vrijwel geen Doorwerth. De Utrechtseweg viel onder Oosterbeek of onder Heelsum. Eerst als er in Doorwerth een kerk en een school komt, dan krijgt een gedeelte van de Utrechtseweg de dorpsnaam Doorwerth.
Opname van rust- en hulpbehoevenden, zenuwpatiënten, of beginnend longlijden. Boechrijke omgeving. Deskundige verpleging. Condities: Kamers vanaf f 5.— per dag, kinderen vanaf f 2.50 per dag. Inlichtingen: Dr. G. H. O. van Maanen, Oosterbeek. Ook zeer geschikt voor rustige pensiongasten".
Uit Nieuwsblad van Friesland : Hepkema's courant van 22-04-1927
In de BAG is te zien dat dit pand voor het eerst in 1926 in gebruik is genomen.
De kadastrale kavel C2182, was bouwland en wordt door ene Barend Ferwerda verkocht aan aan Anna Cornelia Adrina van Peursem en Gradus Kuiper, de metselaar. Ferwerda woonde er zelf naast, op de Theophile de Bockweg, maar dat was wel weer in Renkum.
Uit de KvK: Café van 1943 tot 1951, opgeheven in 1952, met inschrijfnummer 13644: Achillis Clement Janssen.
We kennen nog een andere eigenaar: dhr Leeuwis.
Hier heeft tussen 1969-1970 dhr. Dingeman van der Graaf gewoond; een bekend kunstenaar, aquarellist, tekenaar, tekenleraar. Hij is geboren 12-6-1911 te Roosendaal en overleden in Renkum op 11-10-1980.
Koninginnelaan 40, later Koninginnelaan 120, later Koninginnelaan 140, actueel adres: Doorwerthsestraat 41
Een uitgebreid verhaal.
Een oudere naam pension De Koel.
Eigenaren in 1943: 0. en L. Riebeck,
In de oorlogsperiode is pension de Koel - Grindhorst gebruikt door joden uit andere gemeenten en onderduikers.
De bekenste onderduiker is de Duitser Erich Salomons. Hij woonde in het zomerhuis.
Tegenwoordig is de Grindhorst in eigendom van Vivare die er appartementen en kamers verhuurd.
Het Hotel Hoog Doorwerth, ook wel villa Kievitsdel genoemd, stond op het landgoed Kievitsdel van zo'n 15 Ha. Heelsum. Let op: Huize of villa Kievitsdel wordt ook gebruikt voor het Kievitsdel dat we nu kennen als restaurant.
Huize Kievitsdel is gebouwd rond 1911 - 12 voor Jeanne Henriette Gabrielle barones van Brakell (1885-1967 of 1968), dochter van Doorwerths burgemeester Phillippe baron van Brakell en haar man Willem Charles van Heutsz (1884-1930), zoon van de luitenant-generaal, gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. In zijn jeugde werkte hij als volontair op de boerderij de Noordberg, op loopafstand van Huize Doorwerth. Het echtpaar v Heutsz - v Brakell is in Doorwerth gehuwd Een eerste zoon: op 28 november 1905.Willem Gabriel van Heutsz werd 17 op september 1906 geboren.
De aanbesteding voor de bouw van een dubbel woonhuis (opdracht W.Ch. v. Heutsz) op 'de Kievitsdel' door architect J. Rothuizen en Zn; is gegund aan Gebr. Goossens uit Oosterbeek. (Oosterbeekse Courant 11-11-1911).
Naast enkele jachthonden had van Heutsz ook een paar teckels. Op een nacht gingen de honden tekeer en de baas trad op het balkon en maande ze tot stilte. De volgende ochtend bleek echter wel dat al het tafelzilver gestolen was. Hij kocht een politiehond, Brutus, voor driehonderd gulden.
Het gebouw had nog een "originele" ondergrondse ijskelder waarvan de toegangsdeur aan de kant van het grote gazon in de westelijke richting lag.
Uit de Oosterbeekse Courant van 24-07-1915: "De buitenplaats van dhr. W. van Heutz (Kievitsdel-Hoog Doorwerth) is aangekocht door dhr. I.J. v.d. Have te Rotterdam".
In januari 1929 zien we de Arnhemse garagehouder J.D. van Koppenhage als bewoner van Kievitsdel.
bron Algemeen Handelsblad 30-05-1930
De buitenplaats Kievitsdel (Hoog Doorwerth) wordt een stichting voor ouderen. (Oosterbeekse Courant van 12-8-1938).
In 1939 wordt de Stichting Kievitsdel opgericht. Kennelijk lukken deze plannen niet.
Per 1 juli 1940 werd het huis een hotel Hoog Doorwerth, Utrechtschestraatweg 10 te Doorwerth. Zie over de Stichting Kievitsdel bij huizen en villa's.
Bij de Kamer van Koophandel vinden we deze inschrijving:
Bedrijfsnaam: hotel hoog doorwerth. Inschrijfjaar: 1942. Uitschrijfjaar: 1970
Op het eind van de oorlog wordt het hotel gevorderd door de Duitsers. Na de bevrijding genieten Engels soldaten van de door de Duitsers achtergelaten champagne. Na de oorlog (WWII) en opknappen van weinig schade, bleef het een hotel met H.G.M. Mulder als uitbater.
Een verbouwing in 1955 verdubbelde bijna de hotel-capaciteit. Afgebroken rond 1974 -75, mede in verband met de verlegging van de N225 voor de autoweg A50. De structuur van de lanen, wegen en paden is nog zichtbaar.
Het verdwenen hotel Hoog Doorwerth.
Ergens eind jaren 60 komt er de klad in het hotel Hoog Doorwerth. Bij de Kamer van Koophandel is te lezen dat de hotelvestiging in 1970 wordt uitgeschreven..
Uit de Touw van 12-12-1970: "Kantoren — Volgens gedeputeerde staten van Gelderland horen kantoren niet thuis in het buitengebied maar binnen de stedelijke bebouwing. Die stelling passen ze ook toe op hotel De Bilderberg in Oosterbeek en Hoog Doorwerth. Zowel het Gasinstituut uit Vreeswijk als de Heidemaatschappij hadden, daar kantoren willen vestigen".
ansicht boekhandel de Jong rond 1950
ansicht gelopen in 1957
Uit de Trouw van 12-12-1970: "Volgens gedeputeerde staten van Gelderland horen kantoren niet thuis in het buitengebied maar binnen de stedelijke bebouwing. Die stelling passen ze ook toe op hotel De Bilderberg in Oosterbeek en Hoog Doorwerth. Zowel het Gasinstituut uit Vreeswijk als de Heidemaatschappij hadden, daar kantoren willen vestigen".
Uit de Trouw van 22-01-1971: "De president van de Arnhemse rechtbank heeft gisteren uitspraak gedaan in het kort geding dat de eigenares van het vroegere hotel Doorwerth tegen gedeputeerde staten van Gelderland had aangespannen. De eigenares, mevrouw C. A. Mulder-Woldering, had geëist dat het verbod van GS om het hotel' aan het VEG-Gasinstituut te verkopen, zou worden vernietigd. Volgens de president, mr. Borgerhoff Mulder, heeft GS met dit besluit niet in strijd met de wet gehandeld. Dit betekent dat, zelfs wanneer de Kroon het besluit van GS nog zou vernietigen, de vestiging van het gasinstituut definitief van de baan is".
Uit het Nederlands Dagblad van 18-3-1971: "Het landgoed Hoog Doorwerth is verkocht. De eigenares, mevrouw O.A. Hulder- Woldring, heeft het overgedragen aan de gebroeders Hazeleger in Ede en Rheden, alsmede aan de heer T. Westermeijer, directeur van Hazeleger industry company, in Arnhem".
Hotel Hoog Doorwerth verkocht aan Hazeleger Holding. Hoog en Laag 21-12-1972
Kennelijk heeft de firma Hazeleger nog andere plannen gehad. Bij de Kamer van Koophandel is te lezen: "Meeting Centre Hoog-Doorwerth B.V. Bedrijfssoort: exploitatie, verhuur, aan-verkoop en beheer van horeca-meeting. Inschrijfjaar: 1973, Uitschrijfjaar: 1980".
Op meerdere dagen in 1973 en begin 1974 ging het voormalige hotel open voor een antiek en inboedel veiling.
Kadaster tekening uit 1973, dienstjaar 1974. De aangegeven schuur op deze kaart staat er in 2021 gedeeltelijk nog.
Uit de Volkskrant van 17-6-1974: "De bewoners van een dure flat aan de Spechtlaan in het Gelderse Doorwerth willen volgende week drie dagen in een hotel bivakkeren op kosten van de gemeente Renkum (waar Doorwerth onder valt) en van de huiseigenaar Vastgoed Beheer ABC in Arnhem. Dit omdat die drie dagen op het grasveld voor hun flat een kermis wordt gehouden. De bewoners stellen, dat zowel de gemeente als ABC hen een absolute rust had gegarandeerd, toen ze voor zeshonderd gulden per maand hum flat betrokken. Deze week hoorden ze echter, dat Renkum toestemming had verleend voor de kermis. De flatbewoners waren al boos, omdat de gemeente op dat grasveld doelpalen had gezet, zodat daar 's avonds jongens kwamen voetballen".
UIt de Volkskrant van 04-12-1974: "Het hotel Hoog Doorwerth in Doorwerth wordt waarschijnlijk afgebroken. Eigenaar Hazeleger uit Ede heeft dat laten weten aan de gemeenteraad van Renkum. Als de raad niet binnen veertien dagen bezwaar maakt — en dat zal hoogstwaarschijnlijk niet gebeuren omdat het uit 1908 daterende pand niet op de monumentenlijst staat zal het hotel gesloopt worden. Oorspronkelijk was het plan, het hotel te laten staan temidden van nieuw te bouwen appartementen in de bossen. Maar de vernielingen dje er in de loop der tijd zijn aangericht, zijn nu zo groot dat het niet meer mogelijk is het gebouw te redden. De laatste jaren heeft men voorkomen dat een bejaardentehuis op die plaats zou komen. Ook de vestiging van de Gasunie op het terrein werd tegengehouden'.
"Hoog Doorwerth’ wordt verleden tijd. Hoog en Laag 30-01-1975
‘Hoog Doorwerth’ moet gesloopt. HL 21-08-1975
Eindelijk afbraak ‘Hoog Doorwerth’. HL 04-12-1975
De afbraak kan ook gebeurd zijn na een brand. Met betrekking tot de brand hoorde ik twee versies, enerzijds dat er een "keukenbrand" zou zijn geweest. En een "grote brand" dat ik interpreteerde als " het hotel was afgebrand". Dat laatste werd nog versterkt door de roddel over "het niet willen uitkeren van de verzekeraar". Bron Martin Nillisen, fotograaf Rotterdam.
400 appartementen op terrein Hoog Doorwerth door projectontwikkelingsmij. Pan-Euro BV. HL 13-01-1977
Gigantisch plan voor landgoed Hoog Doorwerth. HL 26-03-1981
Er zijn nog plannen geweest om het Regionaal Ziekenfonds Rijnstreek op Hoog Doorwerth te vestigen. Dat mag niet, RZR krijgt wel nieuwbouw aan de Houtsniplaan in Doorwerth in 1980. Als RZR wil uitbreiden mag dat niet en vertrekt de RZR tussen 1998 - 2000 naar nieuwbouw in Wageningen.
Al met al is het tegenwoordig een bijzonder wandelgebied, een hoog urbex gehalte, met enige grote grafheuvels. Als je er rond loopt dan krijg je toch allerlei ideen over een leuke villa die je er zou kunnen bouwen.
Huis Heelsum geopend. Gevestigd in de voormalige dameskostschool Aan de Beek.
Patrimoniumweg 55 (vanaf 1955 hernummerd naar 41), Heelsum
"Te koop in Heelsum Café 't Hert Indeling cafézaal kamer keuken. toiletten, douche, grote garage, schuurtje. 1ste verdieping 3 flinke en 1 grote slaapkamer. 2e verdieping Grote zolder. Vraagprijs inclusief inventaris Hfl 100.000. Inlichtingen Bemiddelingsbureau O O Van Leeuwen. Noorderkroon 84 Veenendaal. telef 06385 11875 Niet op zondag". Uit de De Telegraaf van 28-12-1974
Kamer van Koophandel: 't Hert:
Inschrijfjaar: 1948; Uitschrijfjaar: 1974; Dossier nummer: 16833.
Ingeschreven door Hendrik Veenendaal
In 1956 is H. Veenendaal uitgetreden en wordt Gerrit van den Berg nieuwe eigenaar.
Begin april 1974 wordt de bedrijfsuitoefening gestaakt.
Aanvankelijk tastte men In het duister naar het motief van het zinloze bloedbad, totdat de politie uit de verwarde getuigenverklaringen begreep, dat dit het werk van vader en zoons M. uit Heelsum moest zijn geweest. De jongste zoon, de 20-jarige Willem,, was veertien dagen geleden hardhandig de deur van café „Het Hert" uitgezet wegens zijn onpleziérig gedrag. De familie nam dit niet. „We wilden wraak", gaf men na arrestatie toe.
Andere naam Kievitsdal. Andere naam: theeschenkerij en pension de Kievitshoeve oud adres Kabeljauw 6 van B. Scholte wordt verkocht volgens de Oosterbeekse Courant van 02-11-1935.
"Verkoop de Kievitshoeve, waarin theeschenkerij en pension, met terrassen, bouw- en weiland Kabeljauw 6 kad. Sectie B no. 343 groot 2 ha 4 are 80 ca. Eigenaar B. Scholte".
Oosterbeekse Courant van 02-11-1935 Hotel Rijnzicht overgegaan in handen van gezusters van Diepen uit Volendam.
OC 03-04-1937 Hotel Rijnzicht overgegaan in handen van gezusters van Diepen uit Volendam.
Hotel Pension „Klein Zwitserland - Rustig, aangenaam zomerverblijf. Garage en Tennisbaan. Schitterend gelegen. Tel. 329 Wageningen. A. H. De Wilde.
Voormalig hotel Café 't Landhuis, aan de Doorwerthse Straatweg 4 te Heelsum.
In 1926 is er een inschrijving bij de KvK ten name van K.N. Dubbelman. eigenaar in 1933 C. Trier. In 1934 komt de telefoon aansluiting ten name van K.N. Dubbelman, te vervallen.
GEOPEND: Hotel-Café-Restaurant-Theeschenkerij 'Het Landhuis'(K.N. Dubbelman), Doorwerthsestraatweg 90B; (tramhalte voor de brug), Wissel voor de Veentjesbrug. Oosterbeekse Courant 19-06-1926
Tot in 1960 werd er geadverteerd door de eigenaar. Voor minder dan 10 gulden per dag kon je er slapen en eten. In een rustige omgeving met bos, heide en natuurbad.
Sinds 1975 staat er nieuwbouw.
Pension vanaf 1958.
In 1962 A Uittenbogaard
.
Utrechtsestraatweg 31a, daarna Utrechtsestraat 58, Heelsum, later hernummerd naar 60.
dienstjaar 1882, nieuwbouw, stichting door van der Laat.
Tegenwoordig staat er Het Beekdal. In 1885 al genoemd als Uitspanning Schoonoord omdat aldaar vier keer per uur de Ooster-Stoomtram een halte aan doet.
Eigenaar in 1899: de weduwe Willemina van der Laak - Buitenhuis. Zij gaat op perceel C716 een huis laten bouwen wat we later kennen als hotel Schoonoord.
In 1908 koopt Scheffer van de Duno het logement Schoonoord in Heelsum, meer afzet van de melkproducten.
Verkoop 4 arbeiderswoningen (AFBRAAK) aan de Heelsumsche Beek achter Hotel Schoonoord te Heelsum. Oosterbeeksche Courant 09-04-1910
Is dit Schoonoord, of een ander café in Heelsum
Verkoop aanbod Hotel- Pension Schoonoord Utrechtseweg groot 1 ha 4 are 22 ca. Eigenaar J. Treuren. Oosterbeeksche Courant 25-08-1934
Verkoop inventaris Hotel Schoonoord te Heelsum. Oosterbeeksche Courant 17-11-1934
Eigenaar van 1922 tot 1935 Jacob Treuren.
In de krant van 1935 is te lezen dat in dat jaar J. Treuren de eigenaar is en hij liet zich uitkopen door dhr. P. Reijmers. Waarschijnlijk was Reijmers vanaf 1925 al uitbater.
Heropening Hotel Schoonoord na verbouwing. Oosterbeeksche Courant 13-04-1935
Eigenaar van 1935 tot 1955: Paul Reijmers. In 1955 wordt het bedrijf ambsthalve stilgelegd.
In 1957 wordt E.O. Reimers uitgeschreven door de Kvk.
En in 1963 wordt het bedrijf door de KvK uitgeschreven. Toch wel bijzonder dat een hotel dat uitbrand in 1944, gesloopt wordt in 1950 eerst in 1963 wordt uitgeschreven.
kennelijk een oudere opname dan dat HGR noemt. Daar heeft men het over een ansicht uit de periode 1920 tot 1935. Maar uit andere ansichten blijkt dat er toen een totaal ander gebouw stond.
Tussen 1910 en 1934 zien we in de Wageningse Courant meerdere pogingen tot verkoop al of niet middels een veiling.
Verkoop herenhuis - pension Schoonoord erf, tuin en wandelbos tussen de weg Aan de beek en de Utrechtseweg. Sectie C no. 31, 708 t/m 715 groot 1 ha 17 are 79 ca. Uit de
Oosterbeekse Courant van 29-07-1916.
Verzameling blauwdrukken, tekeningen en statische berekeningen van panden, ca. 1921-1946.
Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel van 1885 tot 1944.
In 1922 zien we een inzet van fl 19500,=. In 1935 koopt Paul Reijmers Schoonoord. Hij was al sinds 1922 eigenaar en uitbater van van het uit 1900 stammende hotel - pension Rozande, destijds gelegen naast de huidige Coop winkel in Oosterbeek. En worden op het terrein kinder- en volksfeesten gehouden ter gelegenheid van Koninginnedag op 31 augustus. Een bepaalde periode is het Vereningsgebouw Concordia (zie aldaar) voor het Koloniehuis, een bijgebouw van Schoonoord. Als Bondshotel zien we advertenties tot in 1943. Begin 1943 wordt Schoonoord gevorderd door de Duitsers. Medio december 1944 stond het in brand en is toen totaal verwoest. Het ernaast gelegen pand Huize ter Beek, werd in de oorlogsjaren mede gebruikt door Schoonoord.
In 1950 werden de restanten van Schoonoord gesloopt. De Stichting Deus Providevit bouwt op de locatie een gelijknamig verzorgingshuis, klaar in 1965. Tegenwoordig heet het Het Beekdal.
eigenaar in 1933 C. Trier
PENSION „UNITA", Heelsum, Tel. 513 (Renkum), Utrechtschestr.weg, tramhalte. Schitterend gelegen. Zomer en winter geopend, mooie kamers dispon. voor doorloopend verblijf, str. water. Ook alle dieeten volgens medisch voorschrift. (uit de Arnhemsche courant van 22-05-1936 )
In 1903 staat de naam van G.C.Renes onder advertenties voor de pensionverhuur aan de Kastanjelaan. Renes is gehuwd met de zus Willemina van Willem Veenendaal. In juli 1906 neemt broer Jacobus Veenendaal het huis aan de Kastanjelaan van Willem over. Jacobus verhuisde in 1906 van Baarn naar Heelsum, en ging aan de Kastanjelaan wonen en functioneert er als pensionhouder. (bron)
Pension tot 1958.
Andere namen: 't Hert, Skippy’s Café. In 't Zwarte Paard werd veelal afgekort tot Zwarte Paard.
De eerste steen van café In het Zwarte Paard werd gelegd door H.M.A. Corton op 25-11-1941. W.A. Corton was de eerste cafébaas en tevens pensionhouder.
Rond 1928 koopt Lambertus Arnoldus Corton het pand en er zijn verbouwingen in 1930 en later weer.
Op 26-07-1937 komt er een café, bierbottelarij en limonadefabriek. De bottelarij en fabriek worden begin 1938 weer gesloten. De eerste steen wordt gelegd door een kleindochter.
In 1943 neemt W.A. Corton het van zijn ouders over en wordt naast cafébaas ook pensionhouder.
Rond 1954 komt er een aanbouw aan het pand en wordt het café uitgebreid met een restaurant. In de telefoongids staat dan: Hotel Café Restaurant / "In `t Zwarte Paard" / W. A. Corton / Kerkweg 4 - Tel. (08373) 24 96 / Heelsum.
Als laatste naam zien we Skippy’s Café en dat café wordt in 2014 gesloten.
KvK: 't Hert: Inschrijfjaar: 1948; Uitschrijfjaar: 1974; Dossier nr.:16833.
Zwarte Paard; Inschrijfjaar: 1976; Uitschrijfjaar: 1982. Dossier nummer: 42203
Café In 't Zwarte Paard, Bedrijfssoort: cafébedrijf; Inschrijfjaar: 1981; Uitschrijfjaar: 1987.
Rond 1954 komt er een aanbouw aan het pand en wordt het café uitgebreid met een restaurant. In de telefoongids staat dan: Hotel Café Restaurant / "In `t Zwarte Paard" / W. A. Corton / Kerkweg 4 - Tel. (08373) 24 96 / Heelsum.
Het café werd niet meer gebruikt sinds 2014. In 2006 waren er al de eerste ideeën voor sloop en nieuwbouw. Maar het eerste ontwerp uit 2006 werd te massaal bevonden. In 2010 ging de stekker uit het project omdat de ontwikkelaar failliet ging. In 2014 startte de nieuwe eigenaar de herontwikkeling en in maart dit jaar 2017 was de (sloop)kogel door de kerk en stemde het college in met de plannen voor een woongebouw met acht koopappartementen. Een jaar later waren de apartementen klaar.
Foto's Karel Noy
Zie ook het artikel van Renkum Leeft.
Kamer van Koophandel: Bedrijfssoort: café- en restaurantbedrijf; Inschrijfjaar: 1964; Uitschrijfjaar: 1971.
zie voor meer informatie bij Beau Lieu
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1933; Uitschrijfjaar: 1946
Volgens de BAG gebouwd in 1907.
In 1926 wordt het Restaurant Kievitsdel te Doorwerth voor het eerst in een krant genoemd.
Gerardus Johannes Hendrikus Wilke was al eigenaar van de door hemzelf gebouwde uitspanning "De Rading" aan de Utrechtseweg in Hilversum. In 1922 stopt Gerardus Wilke met de pacht van Uitspanning het Kievitsdal, ook zijn Hotel de Rading in Hilversum wordt verkocht. Gerardus Wilke woont een paar jaar in Maartensdijk en in 1926 wordt hij eigenaar van het Hotel Kievitsdel in Renkum, vlak bij Wageningen bron ansichtkaarten Kievitsdal.
De heer C.F. Loggen, inspecteur van politie, gaat op 1 maart 1930 met pensioen. Daarna wordt hij een exploitant van Hotel-restaurant 'Kievitsdel'. (Oosterbeekse Courant 02-11-1929).:
Uit de De Graafschap-bode: 14-06-1929
Het eindpunt van tramlijn 1 was bij Kievitsdel. Vermoedelijk zijn de meeste reizigers afkomstig van het zwembad
Hotel-café-restaurant Kievitsdel, heeft een grootse heropening op zaterdag 10 maart 1934, met een nieuwe directie. (Oosterbeekse Courant (10-03-1934)
Ansicht gelopen 1936.
Is G.J. Wilke dezelfde persoon als J. Wilke (uit Bilthoven) die met F.H. Perk in 1934 plannen had om in Doorwerth een natuurbad op te richten en te exploiteren? Waarschijnlijk wel. Gerardus Johannes Hendrikus Wilke, was de pachter van Theehuis Klein Kievitsdal (Hilversum) van 1913 tot 1922.
ansicht gelopen 1950
In 1930 zie je de naam Paviljoen Kievitsdel verschijnen.
In 1931 wordt het Paviljoen nog steeds gebruikt als er een veiling door een notaris plaats vindt. In 1932 is er nog steeds geen koper en wordt het op een veiling ingezet op hfl 5.100,=. In 1934 gaat het nieuwe en naburige natuurbad Doorwerth open en wordt het Paviljoen omgedoopt naar Hotel, Café-Restaurant Kievitsdel. Er is een nieuwe directie en je kunt er ook terecht voor een pension. In 1934 wordt er in de krant Chr. F. Loggen genoemd. In 1935 staat er in het telefoonboek: A. M. v. Dijk. In 1936 verschijnt de naam Hotel Pension Kievitsdel. Het gaat kennelijk goed en in 1937 wordt de naam Hotel Café Restaurant. In 1938 heeft J. Fraijman het over een Paviljoen Hotel Pension waarvan hij de nieuwe leiding heeft sinds april 1937. Medio 1938 komt er ook ook een uitbreiding van het hotel gereed. Na de oorlog (1947) weer een andere naam: Hotel Kievitsdel. Na 1973 wordt de naam Hotel Restaurant Kievitsdel en deze naam staat in vele advertenties tot 1983.
Daarna komt er een goed Chinees Japans restaurant.
ansicht gelopen 1981
Kamer van Koophandel: Hotel restaurant Kievitsdel. Inschrijfjaar: 1927; Uitschrijfjaar: 1933
Kamer van Koophandel: Paviljoen Kievitsdel hotel café restaurant pension, Inschrijfjaar: 1930; Uitschrijfjaar: 1934; Dossier nummer: 8163.
Kamer van Koophandel: Hotel pension café restaurant; Inschrijfjaar: 1941; Uitschrijfjaar: 1993; Dossier nummer: 9011477.
Kamer van Koophandel: B.C. Exploitatiemaatschappij Kievitsdel Doorwerth, bedrijfssoort: Verhuren, beheren en exploiteren van hotel, café, restaurant Kievitsdel; Inschrijfjaar: 1983; Uitschrijfjaar: 1995.
Op 1 oktober 2023 is het restaurant door de fam Man gesloten.
lees meer bij boerderijen.
1901
Omdat de komst van hotel Klein Zwitserland samenhangt met een veel groter verhaal over het Wilhelminapark, leest u daar meer.
De locatie van de huidige flat de Waaijenberg.
Voorheen Dopheide, bestierd door Familie Hensen - ter Haar.
ook wel herberg de Zalmen, Toon's Huys etc.
links op de foto is Rozande
Vele toeristen stapten hier uit de tram of bus vanuit Arnhem. Namen een versnapering en werden de landauers ingepraat voor verder vervoer naar De Hemelse Berg, de Duno of Kasteel Doorwerth.
Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel in 1925 en uitgeschreven in 1973.
In 1940 is de heer P. l'Amie de caféhouder.
Het Kromhout kende als eigenaren of uitbaters: Johannes Evert Brecheisen en Anna Maria Weenink. Zij waren (tweede helft 19e eeuw) logementhouder aan de Utrechtseweg in Oosterbeek.
Begint in 1957, stopt in 1987.
In 1975: eigenaar en of uitbaters: An Ruyg en Ciska Verhoef.
"Openingsreceptie café ‘de Bank', Utrechtseweg 118, van An Ruyg en Ciska Verhoef". Uit de Hoog en Laag van 10-07-1975
later Olde Spinde Oosterbeek t.o. gemeeentehuis. Utrechtseweg 110, Oosterbeek.
In de tweede helft van de negentiende eeuw heeft M.P. Wolffensperger er een café. Daarna, rond 1858 werd het huis gepacht door A. G. Augurkiesman en er werd het een Joods pension. De heer Augurkiesman noemde zich later A. G. Kiesman. Het werd verhuurd in 1865 aan P.C.W. Calkoen. Om het uitzicht naar de uiterwaarden te behouden, vanuit zijn villa de Pietersberg, koopt Van Eeghen, zo rond 1866, het pension Beau Séjour met grond. Van Eeghen laat Beau Séjour afbreken.
In 1870 komt er een nieuw joods pension 'Beau Séjour' aan de Utrechtse weg.
Als A.G. Augurkiesman Beau Sejour I verlaat, verhuisd hij naar de Utrechtseweg. Later, vanaf 1912 heeft zijn zoon D.W. Augurkiesman in Geertruida een nieuw Joods pension, met opnieuw de naam Beau Sejour.
Een latere opname van Beau Sejour. De boom voor de veranda is later verdwenen. De veranda verdwijnt ook en wordt vebouwd tot een gevelbrede serre met balkon voor de erboven gelegen kamers. Zie de latere foto hiernaast.
D.W. Aurkiesman is gehuwd met E. Nunes Cardozo.
advertentie uit 1912, De naam Nunes Cardozo, kennen we ook van Hotel „Wilhelmina" in Roermond.
De latere Bildersweg is aan de rechterkant te zien.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1926 Uitschrijfjaar: 1930
In het historische KvK register zitten veel "gaten". Er is geen compleet overzicht in dit archief dat de periode 1921-1969 bestrijkt. En is me onduidelijk of standplaats Arnhem misschien slaat op de eigenaar die in Arnhem woonde? En de vestingsplaats lijkt me de locatie te zijn waar de onderneming gevestigd is. Dit zou de gemeente Renkum kunnen zijn, in plaats van Oosterbeek, of de vermelding is fout. Bij de Kvk worden veelal wel de namen van de dorpen gebruikt, niet de gemeente naam
Hier is Beau Sejour te zien, aan de Utrechtsestraatweg op de hoek met de Prins Hendrikstraat.
Vanaf 29-11-1912 gaat D.W. Augurkiesman ook in Roermond een joods hotel beginnen. "OOSTERBEEK, 16 Sept. De heer D. W. Augurkiesman, ondernemer van het zeer.gerenommeerde familie pension Villa Beau Sejour alhier, heeft grootsche plannen. Dank zij het enorme succes dit laatste jaar ondervonden en de steeds toenemende aanvrage hebben er toe geleid, dat Villa Beau Sejour hoogst noodzakelijke uitbreiding onderga. Ten dien einde heeft de heer W. zich reeds in verbinding gesteld met een bouwkundige en hoopt men tegen het voorjaar met een en ander gereed te zijn. Zijn de berichten juist en voor ons bestaat er niet de minste reden hieraan te twijfelen, dan zoude en te Heerlen en te Maastrieht door energieke ondernemers Ie klasse Joodsche hotels gesticht worden. Zoodra we hier omtrent nader vernemen, hopen we hierop terug te komen"" . Uit het Nieuw Israelietisch weekblad dd. 19-09-1913.
In de week van 9-16 maart 1926 verhuisd de familie Augurkiesman - Nunes Cardozo naar Amsterdam.
"Zoo langzaam aan nadert de tijd, dat men aan de Paaschdagen begint te denken. Het toenemend gebruik van velen onzer dames, om die dagen niet in huis door te brengen, heeft velen gebracht naar Inrichtingen onder rabbinaal toezicht. Een van deze etablissementen is het bekende Hotel en Familiepension Villa Beau Sejour te Oosterbeek. De heer en mevrouw D. W. Augurkiesman, die wederom dït gerenommeerd Hotel leiden, zijn voor ontvangst der gasten, evenals voorheen, keurig geïnstalleerd. Het geheel wordt in- en uitwendig gerestaureerd en van de hoogst noodige comfort voorzien. De veranderingen, die aangebracht worden, nemen het intieme karakter van dit familie-pension niet weg. Veeleer wordt er naar gestreefd, dit gezelliger te maken dan het tot heden was. Naar het zich laat aanzien, het met de a.s. Paaschdagen wederom zeer druk worden. Velen hebben reeds kamers besproken en behoeft het nauwelijks gezegd te worden, dat, nu dit feest dit jaar niet vroeg is, men rijkelijk van de heerlijke natuur van. Oosterbeek's schone omgeving volop genieten kan. Een aankondiging in ons blad van heden op pag. 4. geeft U inlichtingen. Het tijdig bespreken van kamers is in ieder geval aan te bevelen". Uit het Nieuw Israelitisch weekblad, 15-02-1929.
Later zien we het cafe-restaurant “de Olde Spinde”. Nog later is aan de linkerkant een cafetaria en rechts de winkel van Jan van Maanen.
Afgebroken in 1977, nieuwbouw (winkel en appartementen) in 1978. Actueel adres: Utrechtseweg 110 Oosterbeek.
Kamer van Koophandel: Spinde Inschrijfjaar: 1943; Uitschrijfjaar: 1973
Nieuw geopend in 1876, zie de advertentie hiernaast.
Hotel Café Restaurant / "Bellevue" / G. C. Kortman / Telefoon K 8307-2039 / Utrechtseweg / Oosterbeek
Chinees / Restaurant / Lin - Fa / Molenweg 1 / Tel. (08307) 2039 / 0osterbeek
Chinees - Indisch Reataurant / Sheng - Wah / Molenweg 1 / 0osterbeek T. (085) 33 20 39
Daarna restaurant Fong Chen.
Zo was de situatie in 1921, geen bebouwing
Een klein pand gaat gebouwd worden vanaf 1921.
Een eerste verbouwing in 1923.
situatie in 1930
Een particulier die rond 1930 meerdere auto middels een advertentie aan de man brengt. Zoals een 1926 Chevrolet Sedan een 1926 Chevrolet Touring, een 1930 Ford Coach, etc. Vanaf 1933 ook gebruikte auto binnen- en buitenbanden.
Rond 1940 woont er de familie H. W. E. Rietbergen - Burgstede
Begin augustus 1940 gaat M. Streng, handelsreiz., aan Molenweg 1, Oosterbeek, er vanuit Arnhem wonen.
In 1944 en 1948 woont Chr. G van Dijkhuizen er ook nog, huisnummer Molenweg 1a.
Een uitbreiding met de serre in 1957
Advertentie 1960
Ansicht rond 1960
De terreinen van den Bilderberg, evenals de buitenplaats Valkenburg, werden in 1840 en 1850 aangekocht door de familie Wolterbeek uit Amsterdam. Het uitgestrekte bosgebied van de Bilderberg heeft onder de Wolterbeeks weinig verandering ondergaan, maar deed voornamelijk dienst als jachtterrein. Met de aankoop van de buitenplaats Valkenburg door de familie Wolterbeek valt samen de verplaatsing van de Koude Herberg op de hoek van Utrechtseweg en Van Borselenweg naar de overzijde van de Utrechtseweg, later afgebroken. De Koude Herberg was in die dagen een bekende halte in de diligence-dienst, die tussen Arnhem (hotel De Zon) en Wageningen (hotel De Wereld) werd onderhouden. Omstreeks 1880 — een belangrijk jaar in de overgang van oud naar nieuw Oosterbeek — is de diligence-dienst vervangen door de stoomtram, die op haar beurt weer is verdrongen door de elektrische dienst naar Zeist. In het begin der twintigste eeuw is de Bilderberg door de familie Wolterbeek verkocht aan de heer Van Tienhoven, directeur van de Rotterdamsche Bank. Deze eigenaar heeft van de Bilderberg een park laten maken, door aanleg van paden enz., terwijl hij eveneens een huis liet bouwen op de plaats, waar nu hotel de Bilderberg is. Ook kocht hij een gedeelte van het landgoed Sonnenberg, om het gebied van de Bilderberg te vergroten. In 1923 werd de gemeente Renkum eigenaar van het uitgestrekte grondgebied. Al spoedig echter werd weer een gedeelte, met het huis, verkocht aan de hotelmaatschappij „De Tafelberg", die het huis Het verbouwen en deed inrichten als hotel
"De opening van Hotel De Bilderberg. Gistermiddag is, gelijk wij reeds meldden, „De Bilderberg", het nieuwe hotel van de N.V. Hotelmaatschappij Tafelberg, feestelijk geopend. Zeer velen hadden aan de uitnoodiging om bij deze gebeurtenis tegenwoordig te zijn, gehoor gegeven. Behalve vele particulieren waren er de burgemeester van Renkum, de heer J. van der Molen, de wethouder, de heer Klaassen, de gemeentesecretaris, de heer Oudenaller, de gemeente-architect en vele leden van den Renkumschen gemeenteraad, de heeren Lamsvelt en Keppel Hesselink, resp. bestuurslid en directeur van V.V.V. uit Arnhem, de heeren Poelmeijer, voorzitter, de heer Ouwerkerk, secretaris, de heer Wildeboer, penningmeester en de heer Beukerink, administrateur van R. V. V. De heer J. Wesselink, voorzitter van O. V. V., kwam niet alleen als zoodanig, maar ook als speciale vriend van den directeur der Hotel-Mij., den heer Ogterop. Verder was er het dagelijksch bestuur van de afdeeling van H.O.R.E.C.A.F., terwijl ook aanwezig waren verschillende doktoren uit de gemeente Renkum en de architect de heer J. van Burk, die het huis „De Bilderberg" „hotelfehig" heeft gemaakt. De heer en mevrouw Ogterop ontvingen de gasten in een der salons, die met de vele bloemstukken, die van alle kanten waren ingekomen, er hoog-feestelijk uitzag. Er waren — om nog eens iets te zeggen van die bloemen — prachtige bloemenmanden van het personeel van „De Tafelberg", 't personeel van „De Bilderberg", van verschillende Tafelberg-gasten en van leveranciers, terwijl een der damesgasten van „De Tafelberg" had gezorgd voor een groote, prachtige krans voor mevrouw Ogterop. Het eerst voerde het woord de heer Wesselink, die uit de geschiedenis van de Hotel-maatschappij Tafelberg vertelde en erop wees, hoe dit derde hotel van de Maatschappij er door het initiatief van den heer Ogterop is gekomen. Spr. dankte namens den heer Ogterop B. en W. voor hun medewerking, den heer van Burk, den architect, voor wat hij had gepresteerd bij den verbouw, den aannemer, den heer Hendriks en al de arbeiders, die aan de verbouwing hebben geholpen. De commissarissen der Maatschappij waren tot hun spijt — door verblijf in 't buitenland en familie-omstandigheden — verhinderd tegenwoordig te zijn. Zij zonden echter een lang, hartelijk telegram, waarin bijzonderlijk het initiatief van den heer Ogterop werd geprezen.
Uit de Arnhemsche courant van 21-05-1926
Oud adres in 1920: Utrechtseweg F 220b
BAG: oorspronkelijk bouwjaar 1982 ??
ZIe meer over het landgoed de Bilderberg op de landgoederen in de gemeente Renkum pagina.
In 1913 is de Bilderberg door de familie Wolterbeek verkocht aan de schoonzoon, de heer Van Tienhoven, toen directeur van de Rotterdamsche Bank Vereniging. Mr. dr. J.P. van Tienhoven, was van 1913 tot 1923 de eigenaar van de Bilderberg. Van Tienhoven heeft van de Bilderberg een park laten maken, door aanleg van paden enz.
De Bilderberg begint waarschijnlijk met de bouw van een buitenhuis, met autogarage en een boswachterswoning op het landgoed Bilderberg aan de Utrechtseweg 261 te Oosterbeek, naar een ontwerp van de Gebroeders Van Gendt te Amsterdam, in opdracht van Mr. dr. J.P. van Tienhoven te Amsterdam, 1916.
Ook kocht Van Tienhoven in 1916 een gedeelte van het landgoed Sonnenberg, om het gebied van de Bilderberg te vergroten. Ook de heidegronden achter de Bilderberglaan werden aangekocht.
In 1922 is de gemeente Renkum eigenaresse geworden van het uitgestrekte 140 Ha. grondgebied. De verkoper mr. dr. J.P. Tienhoven te 's Gravenhage ontving ƒ 285.000. Begin 1922 was net 30 hectare dennenbos in rook omhoog gegaan.
Uit de Arnhemsche courant 02-06-1922: "Daarna is aan de orde het voorstel van B. en W. om over te gaan tot den aankoop van het landgoed „De Bilderberg" te Oosterbeek, groot ongeveer 140 H.A., voor de som van ƒ 285.000 en daartoe aan te gaan een tijdelijke geldleening, te zijner tijd door een definitieve te vervangen. De heer Koers schrikt terug voor de hooge kosten, welke de aankoop van dit land goed zou meebrengen, terwijl toch zeer zeker niet gezegd kan worden, dat er hier behoefte zou zijn aan een nieuw park met mooi natuurschoon. In dezen tijd van malaise bestaat bij spr. bezwaar tegen het voorstel. De heer Beuker heeft eveneens bezwaren tegen den aankoop. Het landgoed is "mooi, maar er moet gewaakt tegen belastingvermeerdering. De vraag moet overwogen, of na den malaisetijd, die wel niet eeuwig zal duren, niet gebleken zal zijn, dat het belastbaar inkomen is achteruitgegaan. Spr. acht den aankoop van den Bilderberg een zeer speculatieven aankoop. Men heeft wel een grondbedrijf, maar dit zaakje loopt nog niet hard. De heer Beelaerts v. Blokland meent ,dat men bij deze gewichtige zaak zich moet afvragen of het thans de tijd is, om tot den aankoop van den Bilderberg over te gaan. Het zou gewenscht zijn, als het een levenskwestie voor de gemeente was. Voor de toekomst zal het dat misschien worden, maar bezien door den bril van 1922 niet. Is het voorts wel billijk een leening te sluiten, welke drukt op het tegenwoordig geslacht en niet op het nageslacht? Kan er niet voor gezorgd worden, dat de aflossing mininaal is. Ondanks zijn bezwaren, zal spr. voor den aankoop stemmen, mits geen belastingverhooging daarvan het gevolg is. De heer Rijks ziet deze zaak niet zoo duister in. Verschillende perceelen van het landgoed zullen worden verkocht. Hij verklaart zich voor het voorstel. De heer Beekhuizen vindt den prijs, waarvoor men den Bilderberg zal koopen, hoog en meent, dat men te spoedig heeft doen blijken, dat de gemeente het landgoed wel zou willen hebben. Z. i. zou, indien de bezitting in openbare veiling kwam, de gemeente voor lager prijs kooper kunnen worden. Spr. verklaart zich tegen liet voorstel. De heer Materman is voor aankoop. Hij meent, dat het indertijd jammer is geweest, dat toen de Sonnenberg te krijgen was, deze bezitting niet werd aangekocht. De wethouder Dr. Haverkorn v. Rijsewijk laat aan den voorzitter de meer uitvoerige verdediging van het voorstel over. Spr. wil alleen zeggen, waarom z. i. de gemeente koopen moet. Het zou zeker meer gewenscht zijn, indien de Bilderberg in Renkum lag, waar geen overdaad is aan parkbezit. Het spijt spr. indertijd gezwicht te zijn voor de argumenten om niet tot de aankoop van den Sonnenberg over te gaan, omdat het toch een goede koop zou zijn geweest. Maar ook de verder verwijderde Bilderberg is voor de toekomst een goede aanwinst. Spr. meent, dat men de zaak rooskleurig kan bekijken, onze financiën zijn in uitstekenden staat. Het zou een fout zijn als men den Bilderberg niet kocht. De gemeente moet koopen om een goed wandelpark: voor de gemeente te redden. De voorzitter verklaart, dat het hem liever was geweest, dit voorstel niet te moeten verdedigen; hij zag niet gaarne, dat de raad een beslissing nam onder zijn argumentatie. Indien de raad meent, dat de voorsteilen moeten worden verworpen, dan zal dit niet leiden tot een conflict met B. en W. Hetgeen evenwel niet is te beschouwen als een uitnoodiging tot verwerping. Het bedrag van ƒ285.000 is niet de hoofdzaak. Niettegenstaande de crisisuitgaven meer vorderden, spreekt niemand daar meer over, hoewel de gemeente toch „een Bilderberg" opat in den crisistijd. De gemeente moet er voor zorgen inzake belastingheffing eer naar verlichting dan naar verzwaring van lasten te streven. Verleden jaar kon het belastingpercentage van 4.6 tot 4.2 worden teruggebracht en dit jaar is de opzet er op gericht het terug te brengen tot 4. Als B. en W. maar eenigermate den indruk hadden, dat belastingverhooging een gevolg van den aankoop zou zijn, dan zouden zij er niet aan gedacht hebben den aankoop voor te stellen. Met nadruk verklaren B. en W., dat met het oog op den financieelen toestand de aankoop geen bezwaar heeft en dat het belastingpercentage voor 1922/ 23 iets naar beneden zal kunnen gaan. Een tweede vraag is: wat wil de gemeente met den Bilderberg doen? Wanneer de heer van Tienhoven, de eigenaar er woonde, zou men er niet aan gedacht hebben om een hand naar het landgoed uit te steken, ook al is het dan omheind. Het is evenwel gebleken, dat dergelijke groote complexen gronden als particulier eigendom niet te verkopen zijn. Ze vallen in handen van combinaties en dan is hun lot bekend. Bereikt de gemeente iets met den aankoop? De Bilderberg is 140 H.A. groot, 20—40 H.A. kan als bouwterrein worden uitgegeven. Er wordt nu al om gevochten; er zijn reeds tezamen aanbiedingen voor een bedrag van ƒ130.000 voor bouwgronden. Men wil buiten wonen en zoekt dan niet terrein te Oosterbeek op den Wassenaersberg, maar voorbij den Sonnenberg, dan komt men in de wereld, waar men graag bouwen wil. Van de terreinen van den Hemelschen berg is nog niets verkocht. Die gronden zijn te duur, omdat B. en W. meenen, dat daar een zeer ruime bebouwing moet plaats hebben, zoodat er geen terreinen beneden een oppervlakte van 3000 M-. worden verkocht. Naar terreinen van meer beperkte oppervlakte is als het ware dagelijks nog vraag. B. en W. meenen, dat op het terrein van den Bilderberg alles wat er aan huizen staat zoo gauw mogelijk van de hand moet worden gedaan. De gemeente moet b.v. niet beginnen met het exploiteeren van de Koude Herberg. Er zijn reeds gegadigden voor. Mogelijk is, dat het niet zoo vlot loopt als men meent te kunnen aannemen. Laat men er voor ƒ250.000 in blijven zitten, dan beteekent dit ƒ 15.000 's jaars. De malaise zal niet eeuwig duren, laat zij vijf jaar duren; als de malaise langer aanhoudt, dan is zij zóó ingrijpend, dat dan deze aankoop daarbij toch niets beteekent. Spr. wijst er nog op, dat men in openbare veiling de bezitting nooit in haar geheel zou kunnen koopen. Werd ons de Bilderberg voor den neus van de gemeente weg gekaapt, spr. zou er geen traan om laten, als zij maar niet viel in de handen, van speculanten. Spr. durft te adviseeren tot den aankoop over te gaan. Er moet bij de exploitatie voor gezorgd worden, dat men uit den Bilderberg onmiddellijk een paar ton krijgt, zoodat de gemeente het boschcomplex niet duurder krijgt dan ongeveer ƒ 80.000. Spr. doet nog mededeeling van een schrijven van den heer V. d. Berg, die niet aanwezig kon zijn, maar van zijn sympathie voor het voorstel getuigt. De heer Langelaar motiveert nog zijn stem voor het voorstel. Tenslotte wordt het voorstel aangenomen met 7 tegen 5 stemmen (tegen de heeren Beekhuizen, Kop Jansen, Beuker, Koers en Koenders)".
In 1922 is er een verbouwing met de architect C.B. Posthumus Meyjes jr.
Landhuis de Bilderberg wordt verbouwd tot hotel. H. van Burk, architect. Oosterbeeksche Courant 16-01-1926
Al spoedig echter werd weer een gedeelte, met het huis, verkocht aan de hotelmaatschappij „De Tafelberg", die het huis in 1926 verbouwde tot een hotel door er een vleugel aan te bouwen. De opening van hotel De Bilderberg is op zaterdag 20 mei 1926. De heer Ogterop was de eerste directeur. In 1931 gaat De Tafelberg met de Bilderberg over naar een hotelhouder uit Den Haag, die het zal verbouwen en verder als hotel zal exploiteren. De maatschappij „De Tafelberg" zal voortaan de naam hotel-maatschappij „De Bilderberg" dragen en het hotel „Bilderberg" wordt aanmerkelijk uitgebreid. Eind 1931 gaat hotel De Tafelberg met als nieuwe eigenaar de heer F. A. Mallée, zelfstandig verder.''
Verbouw in 1926
Geheel rechts, de oorsponkelijke woning.
In 1932 is er een verbouwing met behulp van de architecten G.H. Kleinhout en F.A.J. v.d. Steur.
Nu met zonneschermen en het terras is vergroot en heeft potplanten.
De brede terrassen met de gezellige zitjes werden aangelegd door de tuinarchitect Voorhoeve uit Oosterbeek
verder naar beneden een iets latere opname, met meer klimop, garages en grotere dakkapellen aan de achterkant.
Kees Ogterop, hotelhouder van oa de Bilderberg.
De boswachterswoning en 2 garages, de ingang is nu links.
opname voor de WWII, er is verbouwd, de voormalige woning van Van Tienhoven is verdwenen.
In 1933 wordt het hotel weer uitgebreid middels de architecten G.H. Kleinhout en F.A.J. v.d. Steuren en komt er ook een groter terras. In mei 1940 volgt een derde uitbreiding, en als die net klaar is worden alle gasten niet uitgenodigde Duitsers.
In 1942 moet de Prins Hendrik Stichting in Egmond aan Zee verdwijnen. De Duitsers bouwen langs de kust een grote verdedigingslinie. De bewoners, oude hulpbehoevende zeelieden, komen samen met de begeleiders, zo'n 180 mensen, terecht in Hotel de Bilderberg. De verhuisdag was 19 december 1942. Na enkele maanden werd het hotel gevorderd door de Duitsers en konden de zeelieden weer vertrekken naar de hotels Belvédère en de Wageningse Berg in Wageningen. In januari 1944 betrokken de Duitsers de Wageningense Berg, Belmonte e.o. De zeelieden konden toen terecht in Hotel De Wereld in Wageningen.
In september - oktober 1944 is er voor de zeelieden de volgende spoed evacuatie naar Zeist en nog later naar Baarn. Al die evacuaties hebben de zeelieden geen goed gedaan, velen zijn er overleden. (uit: J. Langendoen: Lotgevallen der Prins Hendrik Stichting in de oorlogsjaren 1942 tot 1945)
In 1943 komt er een aanvoer van zwangere vrouwen naar het hotel de Bilderberg vanuit het zwaar gebombardeerde Ruhrgebied. In Oosterbeek bleef dit natuurlijk niet onopgemerkt en sprak men voortaan van hotel de Buikenberg
Rond 1944-45 raakte het hotel zwaar beschadigd. Burgemeester ter Horst betrok het hotel in 1945 om de opbouw van Oosterbeek organiseren. Hotel 'De Bilderberg' werd de noodsecretarie van 1945 tot 1948. In 1946 werden er weer hotelkamers verhuurd.
Al in mei 1945 willen de vaste bezoekers er weer gaan genieten van hun vakantie. U wilt uw vaste kamer? Ja dat kan, neem wel een paraplu mee, er is geen dak meer. Uit het boek Waar de airbornes daalden
In 1954 begon Prins Bernhard hier de “Bilderberg conferentie”.
In 1978 verdwijnt de familie Ogterop als eigenaar en wordt de nieuwe eigenaar de heer C. Knijnenburg, ook al eigenaar van Klein Zwitserland in Heelsum en restaurant Kasteel Doorwerth. Met de aankoop van De Bilderberg, wordt de nieuwe naam Bilderberg Hotelgroep. Verbouwd en uitgebreid in 1978.
De Bilderberggroep heeft in 1978 de volgende locaties: Hotel De Bovenste Molen in Venlo, Hotel De Bilderberg in Oosterbeek, Hotel De Buunderkamp in Wolfheze, Hotel Rijnhotel in Rotterdam, Hotel "t Kerckebosch in Zeist, , Hotel Klein Zwitserland - Heelsum, Hotel Ascolago in Ascona en Hotel Ascorella in Ascona Italië. Een naam die gebruikt wordt is DMP-International hotels.
nieuw is de aanbouw aan de noord-west zijde
In 1983 zoekt Knijnenburg zelf de krant de Telegraaf en zij maken er van: "Kapitalist doet hotelketen aan zijn personeel cadeau". Want: „Ik vind dat uitsluitend en alleen mensen die een bedrijf groot gemaakt hebben, ook recht hebben het te besturen." Een nobele gedachte als je op je 55ste wilt terugtrekken uit het hotelwezen. De Bilderberggroep heeft vele schulden en die wil Knijnenburg wel cadeau geven aan zijn personeel. Deze actie vertraagd de voorgenomen verkoop die eerst in 1986 plaats vindt.
De laatste verbouwing was in 2014.
Rond het hotel is het landgoed de Bilderberg waar je kunt wandelen.
Een verhaal over de Bilderberg en de boswachter-woning-garage van de Bilderberg bij Heemkunde Renkum
Hotel de Bilderberg na 1933. Het oorspronkelijke huis van Van Tienhoven is in het midden aan de rotonde, nog goed te zien, met klimop begroeid
op de kruising met de Oranjeweg, Oosterbeek.
Gebouwd rond 1860. Bekend zijn oa de heer Fritschi en mevrouw Fagel.
Het hotel is nog verbouwd in 1934. Helaas, uitgebrand in 1944-1945
1932
Voormalige villa Boschlust, Steijnweg 22 Oosterbeek."Op het adres Steijnweg 22, op de noordhoek van de Transvaalstraat, bevond zich vanaf 1900 pension “Boschlust”, geëxploiteerd door J. K. Langelaar. In 1905 was het een herstellingsoord voor minderbedeelde mannen, dat werd geleid werd door J.C. Coenen. In die tijd heette de Steijnweg nog Nieuwe Stationsweg". Heemkunde Renkum
Verkoop van huize Boschlust Steynweg 16, 18, 20 in 1957
Als cafe reeds bekend in 1897, met S.B. Rietfort als eigenaar en of uitbater.
prentbriefkaart 1910
Hotel 'Burgerlust' geopend. Oosterbeeksche Courant 31-03-1923
Meerdere advertenties met Motel, Hotel etc. verschijnen in 1925.
Verslag 25 jaar Hotel de Vries (Burgerlust). Oosterbeeksche Courant 07-10-1933; Hoog en Laag 06-10-1933
Enkele uitbaters waren Staleman, J. B. Rietfort en Fr. de Vries.
In 2013 schreef Maarten Langelaar op zijn op Facebookpagina Oud Oosterbeek een tekst: “Vroeger kon je heerlijk op dit terras bij Café-Restaurant Burgerlust zitten, als het er vandaag nog gestaan had dan was het er zeker druk geweest. Burgerlust stond destijds aan de Utrechtseweg tegenover het Gemeentehuis op de oostelijke hoek van het Lukassenpad. Rechts op de foto is nog net zichtbaar het pand waar o.a. de chinees en drogisterij Nijholt zaken deden en dat pand staat er nog steeds.”
foto rond 1930
In 1944 werd “Burgerlust” door oorlogstuig getroffen en resteerde een puinhoop
Nog een hotel van Fr. de Vries was op de Utrechtseweg 90, wordt niet veel genoemd.
Oud adres in 1913: Urechtsche weg C 255. Adres in 1915: Utrechtstr. B 1d, Oosterbeek
Oosterbeek; Op 1 Juni wordt het geheel nieuwe en naar de eischen ingericht Café-Restaurant „Concordia" geopend. J.A.F. Koderitsch, woonachtig Velperweg 2 in Arnhem.
Wessel Harco Waterborg neemt Concordia over in juni 1905. Enkele dagen nadat Koderitsch het begon. Daarna begint Waterborg ook het agentschap van de Oosterstoomtram-maatschappij.
J.A.F. Koderitsch zien we oa in juli 1905 terug in het Wapen van Doorn, te Doorn; 1912 hotel Kennemerland in Bloemendaal. In 1893 had hij al hotel Vlietlaan in Bussum
"Oosterbeek, 31 Mei 1905. Morgen wordt alhier geopend het gebouw „Concordia" van de „Continental Bodega Company". Het is gelegen aan den Utrechtschen straatweg en maakt een aller aangenaamsten indruk. Aan de straatzijde zijn balcons en veranda's, die een gezellig zitje aanbieden. De inrichting is keurig netjes en voldoet aan moderne eischen".
In 1905 laat de heer W.H. Waterborg weten dat hij Concordia heeft overgenomen. Een vergunning wordt verleend in 1907.
In het adresboek Oosterbeek 1913 wordt Concordia of Waterborg niet genoemd.
Hotel Café Restaurant / "Concordia" / A. L. v. Drongelen, Utrechtseweg 112 / Telefoon K 8307-2155 / Oosterbeek
De naam van der Velden en Concordia worden soms voor hetzelfde adres gebruikt. In de advertentie uit 1909 van de horeca blijkt dat het om verschillende zaken gaat.
Bron Gelders Archief 1910 - 1920
1915: Schimmel, A.G., Hotel-pension, Café-rest. "Concordia", Utrechtstr. B 1d, Oosterbeek
bericht uit november 1920
Mei 1921
Bij de St. Heemkunde link is te lezen dat: "Op de westhoek van de Weverstraat met de Utrechtseweg stond het café Van der Velden, eigendom van J. M. van der Velden. In 1921 verplaatst hij dit naar “Concordia” op de hoek met de Prins Hendrikstraat een pand dat hij kocht van A. G. Schimmel. Hij verkoopt het pand op de hoek van de Weverstraat aan de N.V. Nationale Bankvereniging Utrecht". In 2021 is er op de hoek met de Weverstraat Spitman. En op de hoek met de Prins Hendrikstraat een Etos.
advertentie 1921
Op dinsdag 19 september 1944 ontploft en een granaat op de stoep voor Concordia, alleen de ruiten op het terras zijn stuk. A.M. van der Velden wordt in het politierapport genoemd als bewoner van Concordia.
Na de WWII oorlog draait Concordia gewoon door. Al in 1945 wordt Concordia weer genoemd door notarissen die het gebruiken voor hun veilingen.
In 1957 wordt hotel Concordia genoemd voor een condoleance bijeenkomst.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1953; Uitschrijfjaar: 1971.
Daarna zien we nog de groentenwinkel “de Kriek”. Dan zit er een Kruidvat en die is weer een Etos geworden.
Oud adres (1913: Utrechtsche Straat C 1.
Gebouwd in 1855 door Jan van Embden, Renkums burgemeester van 1866 tot 1892. Na zijn overlijden, bericht in 1897 notaris A. Moll dat het buiten „Dalzicht", met Koetshuis, Tuin en verdere Bijgebouwen, op een veiling is ingezet voor hfl 25,499. Een jaar later, in 1898 begint cuisinier F.N. Heinsius er een pension, dat echter in de winter gesloten is. Hij stopt met het pension in januari 1939. Het pand wordt dan gesloopt en er zijn plannen voor de bouw van zes winkels aan de Utrechtseweg en aansluitend 11 winkels op de Weverstraat. Tijdens de Slag om Arnhem gingen die in vlammen op. G. Robers uit Arnhem mag van B+W voor hfl 2.300,= een weg aanleggen op het terrein van voormalig Dalzicht. De oorlog gooit roet in het water en daarna wordt veel anders. De huidige winkels zijn er in de jaren 50 gebouwd.
Gebouwd in 1813, uitgebreid naar een logement in 1850 of 1853 (zie de tekening hieronder).
Het logement de Doornekamp te Oosterbeek zoals het / bestond voor de verandering in 't voorjaar van 1853.
In 1860 vestigt de weduwe A. van Muiswinkel zich als hotelier op de Doornenkamp. De heer Dirk Klaasen, schoonzoon van mw. Muiswinkel begon in 1872 als uitbater.
Hotel "de Doornenkamp" verhuurt aan Charles Cherieux te Utrecht. Uit de Renkumse Courant van 06-12-1890
De schilder Jakob Maris verbleef graag in het logement „De Doornenkamp". Meermalen gebeurde het dat de verblijfkosten betaald moesten worden met schilderstukken.
Hotel "De Doornekamp" (J.C. de Greef) wordt verbouwd en per 1 maart 1911 en verhuurd aan een hotelexploitant uit Eindhoven. Oosterbeeksche Courant 13-08-1910
Hotel 'de Doornenkamp' is door dhr. J.T. Locht in exploitatie genomen. Oosterbeekse Courant van 20-05-1911. In het adresboek van 1913 staat J.T Locht, vermeld als hotelhouder.
Overleden dhr. J.Th. Locht (53), pachter Hotel 'de Doornenkamp'. Oosterbeeksche Courant 27-03-1920
In 1922 beide zaken J.M. van der Velden.
In 1931 wordt het hotel gesloten en gaat verder als vakantiehuis voor jonge vrouwen.
Hotel de Doornenkamp wordt ingericht als vakantiehuis voor jonge vrouwen en meisjes. Oosterbeeksche Courant 28-02-1931
Later in 1931 gaat de firma Van Dolderen een wasserij in het voormalige hotel beginnen.
De tegenwoordige (1936) stoomwasscherij was in de eerste helft van de vorige eeuw een zeer bekende kostschool, die later werd gemetamorphoseerd in het hótel „De Doornenkamp".
Hotel De Doornenkamp wordt in 1931 de wasserij van de firma van Dolderen.
Na 1944 is alles verdwenen en sinds dien staat er een dubbele woning.
Ooit was Hotel De Doornenkamp eigendom van Jan Kneppelhout.
Stichting Heemkunde Renkum heeft er een artikel aan besteed.
Oudere namen: Pension Frisia (rond 1915) daarna Huize Rustenburgh, daarna Huize Sylvius Meindersma en vervolgens Hotel Dreijerhoeve.
Volgens de BAG is het oorsp. bouwjaar 1920 ? Het Gelders Archief geeft een eerdere datum aan een foto hieronder:
rond 1910 - 1917 (datum van de opname)
1922: Dames Wielinga en Liezenberg.
rond 1920 - 1927
Pens. „Rustenburgh", Annastr. 1. Tel. 2904 str. water, gr. tuin, gunstig gelegen, vanaf ƒ 7.— per dag. Advertentie uit 1955.
Wordt een tehuis voor Oost-Europese vluchtelingen in 1959.
Het voormalige pension Frisia, begin 20 ste eeuw een van de vele pensions aan de Annastraat. Sinds de jaren ’50 van de 20ste eeuw heette het pension Rustenburgh en vervolgens diende het als opvanghuis voor Russische vluchtelingen onder de naam Huize Sylvius Meindersma. Tot 1975 droeg het als dependance van hotel Dreijeroord de naam de Dreijerhoeve, met iedere dag de Zwitserse vlag in top. De bedoeling was om ook in een wat goedkoper segment van de hotellerie in Oosterbeek werkzaam te zijn. Vooral gasten van reformatorische huize verbleven er graag. Toch moet de dependance al na twee jaar worden afgestoten. Bron St. Heemkunde Renkum.
Een kadastrale kaart uit 1818, In het midden, net boven de R en Y van Drijen is een huis met schuren te zien. Uitsnede. Het perceel van Jonkheer van Haersolte
De situatie in Hisgis. In 1832 is vrijwel alles links van de Stationsweg van Jan van Delden en rechts is alles van de St Nicolaas Broederschap. In het rood de bebouwing die er in 1832 is.
Maurenbecher was gehuwd Henriette Elisabeth Maurenbrecher - Swaving. Zij was testamentair erfgenaam en had een zoon uit een eerder huwelijk, Johannes Vincent Westrik (1802-1844). Hij is raadsheer bij het Gerechtshof van Gelderland in Arnhem als hij, enig kind en wettig erfgenaam, na het overlijden van zijn moeder en stiefvader Maurenbrecher een groot stuk Dreijen in eigendom krijgt. Westrik voert vanaf 1840 onderhandelingen met de nieuw aan te leggen Rijn spoorweg voor het traject Utrecht - Arnhem. Hij gaat akkoord met een een vergoeding van 34.206 gulden. Westrik wil met dit vele geld een leuk buiten laten bouwen op de plek van de oude boerenhoeve. Helaas overlijdt Westrik in 1844. De weduwe Catherina Elisabeth Westrik - Paradijs zet het bouwplan door en laat een nieuw huis Drijen bouwen. Twee kinderen: Johanna Paulina Elisabeth Westrik (1838-1900), dan 7 jaar oud, en Henriette Christina Westrik (1818-1890), 18 jaar oud, leggen de eerste steen op 23 oktober 1847. De eerste steen bevond zich toen aan de oostzijde van het pand maar werd met een verbouwing in de 20ste eeuw overgebracht naar de zuidmuur van het hotel. Het huis Drijen wordt gebouwd in "Zwitserse stijl”. De familie Westrik hees om die reden altijd de Zwitserse vlag. In 1851 huwt de dochter Henriette Christina Westrik met Herman Johan Westenberg en vanaf 1854 wordt ze eigenaar van het huis. De gehele familie Westrik blijft het buiten echter gebruiken en ’s zomers staat de weduwe C.E. Westrik als bewoonster ingeschreven.
Kadasterkaart uit 1872, met een spoorbaan en Stationsweg
In 1858 verhuist Henriette naar Leeuwarden en gaat het eigendom over op haar jongere zus Johanna Paulina Elisabeth Westrik, die in 1857 huwde met de luitenant ter zee Gustav van Hecking Colenbrander. Zij laten het vruchtgebruik bij de weduwe C.E. Westrik-Paradijs, die het huis Drijen gebruikt tot ze in 1866 overlijdt. In 1872 verkopen Johanna Westrik en haar man Gustav van Hecking Colenbrander het huis en grond op de Drijen aan de bewoner van huis Hartenstein, Theodorus Sanders. Sanders bleef wonen op Hartenstein en ging het huis verhuren. Na de dood van Sanders in 1881, verkoopt zijn weduwe Maria Westendorp in 1882 het huis en erf op de Dreijen. De nieuwe eigenaar is mr. Godert Willem Graaf van Rechteren van Appeltern (1841 - 1902). In 1883 huurt Evert Rothuizen het huis Drijen en omliggend erf van Van Rechteren. Hij opent een uitspanning in het huis en noemt het uitspanning “Dreijeroord”. In 1902 wordt Eduard Jacob Johan Kuinders, de nieuwe eigenaar van Dreijeroord. Evert Rothuizen blijft aan als hotelhouder. In 1908 gaat Rothuizen zijn hotelloopbaan beëindigen.
Elders gevonden, als eigenaar: "Evert Rothuizen bemachtigde in 1884 huize Dreijeroord: een jaar nadat hij met zijn vrouw van Leiden naar Oosterbeek was verhuisd. Toen hij het goed in bezit kreeg, exploiteerde hij het als hotel".
Vermoedelijke aankoop huize Dreijeroord door Maatschappij N.V. Hotel Dreijeroord. Oosterbeeksche Courant 11-12-1909
Bij een verbouwing in 1909 bleef het huis grotendeels intact. In de kelders waren nog sporen van het oude bouwwerk terug te vinden. In 1911 verkoopt Kuinders het huis Dreijeroord aan A. Theunissen, die het voortzet als hotel-café-restaurant. Het hotel gaat op 23 december 1911 weer open. Theunissen heeft echter weinig tijd voor het hotel.
Opening Hotel-Café-Restaurant 'Dreijeroord' op 23 december 1911. Eigenaar A. Teunissen. Oosterbeeksche Courant 23-12-1911
In januari 1914 koopt Matthijs Sanders een kavel van de Drijen, inclusief het hotel. Zijn vader Theodorus Sanders was ooit eigenaar van de Drijen.
250 Belgische vluchtelingen ondergebracht in o.a. 2 leegstaande villa's (voormalig
hotel 'Dreijeroord') en 'de Schone Veldheuvel'. Oosterbeeksche Courant 10-10-1914
Deze advertentie uit februari 1914 maakt duidelijk dat het landgoed wordt gesplitst. Ook een er naast liggende wei met weg is te koop.
Sanders zoekt echter een profijtelijker bestemming voor zijn bezitting en gaat het hotel in 1915 verhuren aan Cornelis Ogterop van de NV de Tafelberg. De dagelijkse leiding komt in handen van een zuster van mevrouw Ogterop, mw. A.G. Klinkspoor-Lüschen en haar echtgenoot Cornelis J. Klinkspoor.
Opening hotel Dreijeroord op 20 april 1916. Oosterbeeksche Courant 01-04-1916
In 1925 krijgt de NV de Tafelberg de mogelijkheid om De Bilderberg te kopen en Ogterop moet de huur van Dreijeroord te beëindigen. Het hotel gaat wel door. De erfgenamen van Matthijs Sanders, die in 1928 was overleden, verkopen het hotel in 1929. De nieuwe eigenaar wordt Kornelis Pieter (Kees) van der Sluijs.
Hotel Dreijeroord verkocht. Bemiddeling: J. Smit, Jan van Embdenweg. Nieuwe eigenaar onbekend. Oosterbeeksche Courant 09-03-1929
"Bij vonnis van de arrondissementsrechtbank te Arnhem dd. 21 April 1938 is het huwelijk van Kornelis Pieter van der Sluys, van beroep hotelhouder, wonende te Oosterbeek, gemeente Renkum, en Antje Maria Helena Sonneveld, zonder beroep, werkelijk verblijf houdende te Rhenen, ontbonden verklaard door echtscheiding, met alle gevolgen van dien. Arnhem, 10 Mei 1938" Uit de Nederlandsche staatscourant14-05-1938
Tijdens de Slag om Arnhem was Dreijeroord enkele dagen het hoofdkwartier van het bataljon de King's Own Scottish Borderers (KOSB), dat onder het bevel stond van luitenant-kolonel Payton Reid. Op 19 september nam Payton Reid zijn intrek in Dreijeroord en richtte het in als hoofdkwartier. De dagen daarop werd rondom het hotel, bij de Britten bekend als 'The White House', zwaar gevochten. Dit gevecht werd dan ook 'The Battle of the White House' genoemd. Door een tekort aan voorraden, munitie en voedsel, en door de dagenlange ontberingen, werd besloten de Britse divisie in de nacht van 25-26 september terug te trekken. De soldaten lieten een zwaar beschadigd Dreijeroord achter. Na een opknapbeurt werd het weer een hotel. Veel voormalige Engelse soldaten gebruikten het hotel als onderkomen tijdens hun verblijf gedurende de Airborne wandeltocht, of de herdenkingen op 17 september. Na de oorlog wordt de familie van der Sluijs verdacht van heulen met de vijand. In 1947 wordt men hiervoor vrijgesproken, doch dan is de familie al ge-emigreerd naar Canada. In augustus 1947 verhuisde Gerrit Willem van der Straaten met zijn vrouw en twee kinderen van Voorburg naar Dreijeroord in Oosterbeek. In 1962 kocht hij Dreijeroord van de vorige eigenaar Van der Sluijs, omdat zijn oudste zoon Arjen interesse in het hotelwezen had. In 2008 werd het 125-jarig jubileum van het gebouw als hotel gevierd. De familie Van der Straaten die het hotel runde, sloot het in oktober 2014 en verkocht het in april 2016 aan vastgoedontwikkelaar Amvest. Het oude pand is als hotel „niet te handhaven”. Amvest gaat proberen om het hotel in zijn geheel of in appartementen te verkopen, een of meer kavels in de tuin zijn te koop voor een optrekje. In 2016 staat in de krant dat Het Gastenhuis in 2017 een dependance in Oosterbeek begint.
Zo worden we dan voorgelicht: in het pand vestigt zich het Gastenhuis. (Gelderlander 31-5-2016) Waarschijnlijk wordt er bedoeld: Dreijeroord word afgebroken en komt er nieuwbouw. Zie de Facebook pagina van Behoud Dreijeroord Oosterbeek.
Het resultaat is dat hotel Dreijeroord gewoon wordt afgebroken. Er komt nieuwbouw met een voorgevel die nog iets van het voormalige hotel weg heeft.
Geen idee of er met de bouw van het Gastenhuis, rekening is gehouden met het feit dat er onder het huidige Dreijeroord de resten liggen van de middeleeuwse Bouwhoeve de Drijen. bron
bron Ons leven in Oosterbeek
Dreijen wordt genoemd als Dreijerheide bij huizen en villa's
Over het begin van het landgoed Dreijen leest u bij landgoederen.
De tekening hiernaast is gemaakt in de jaren 1930-40.
In 1954 biedt de familie Joh. Wesseling een tekening aan van voormalige herberg ‘de Druiventros’ aan de Klingelbeek (voor 1944 fam. Van Rees), geschilderd door Mevr. Besselink-geb. Westenberg?
In 1931 wordt Eikenhorst een rusthuis voor T.B.C.-patiënten o.l.v. Zr. F. Wiersma., Oosterbeek
In 1932 had men plannen om het geheel als sanatorium te gaan gebruiken. De gemeente Renkum heeft het voorstel afgekeurd.
Wordt genoemd in het adresboek Oosterbeek 1940.
Voormalig pension Eikenhout van M.P.J. Ketting, te Oosterbeek. Verscheen in een krantenadverentie in 1933. Een mooie typefaut.
In de adreslijst van Oosterbeek van 1940 staat het genoteerd als Pension Eikenhorst van mej. M. P. J. Ketting
Voordien op dit adres een bejaardenhuis (de Veilige Haven)
De BAG noemt 1928 als oorspronkelijk bouwjaar, zal wel niet kloppen.
Uit de Graafschapbode in 1925 .
Hier een eerdere advertentie.
Ingekomen personen vanaf 15 t/m 21 Juni 1927. Te Oosterbeek: M. Kenshy, dienstbode, Grindweg 3, uit Arnhem;
De villa werd gebouwd in opdracht van T.H. Smit directeur van de Nationale Bankvereniging. In latere jaren werd het een pension Diepenbrock.
1928
1929
Er wordt een garage bijgebouwd in 1934
Bestond rond 1963 al 25 jaar als pension.
Gebouwd in 1925.
Rond de jaren 1928 - 1938 woont hier de familie Dr. Ir. Jan Schroeder van der Kolk. Omdat de heer Schroeder van der Kolk in 1938 overlijdt hebben we een omschrijving van het pand uit de veiling: Oosterbeek, sectie C, no. 1183, groot 7.60 Are, bevattende beneden: gang, 3 kamers, waarvan 2 ên suite, serre, keuken, bijkeuken, kelder en 2 W.C.''s , boven: 2 kamers, 2 slaapkamers, badkamer en W.C., zolder en 2 dienstbodenkamers. Het perceel is voorzien van gas, waterleiding en electrisch licht.
Na de oorlog is op dit adres een rusthuis voor ouden van dagen:
Later in 1951 een iets andere omschrijving: Pension, rusthuis voor bejaarden.
Is dit dan het einde van het pension - rusthuis in 1952?
Villa Floreal is een gemeentelijk monument.
Dit lijkt me een opname uit de jaren 1910 - 1930, niet geheel duidelijk is of dit ook het pand aan de Stationsweg 24 Oosterbeek is.
In de laatste twee decennia van de 19de eeuw en eerste jaren van de twintigste eeuw was er Pension Geertruida en werd er pension in gehouden door mejuffrouw J. van Muiswinkel. Deze hield zowel zomer-als winterpension, hetgeen in die tijd niet gebruikelijk was. In de wintertijd, als er weinig toeristen waren bewoonde men het gehele huis zelf. De twee bij de gasten zeer geliefde veranda’s bevonden zich aan de tuinzijde van de villa en werden, net als de twee serres gebruikt door de huurders van maar liefst 15 kamers, waarvan 2 en-suite. Een van de grotere en deftiger pensions in Oosterbeek.
Een eerste opname van Geertruida, de serres aan de zijkant zijn later verdwenen.
Rond 1910 wordt dit pension het hotel Beau Séjour van D. W. Augurkiesman, zie aldaar. Het pand is gesloopt rond 1980.
PENSION GEERTRUIDA, Utrechtshen straatweg by de stoomtram. J. VAN MUISWINKEL. Voorheen a/d Stationsweg. 1901
Janna van den Burg was de bekendste pensionhoudster van Oosterbeek. Dankzij haar huwelijk met de huisschilder Hermanus Caspar Wiesner stond zij bij al haar gasten bekend
Haar pension was gevestigd in huize de Geldersche Bloem, op de plaats waar de huidige villa met dezelfde naam staat aan de Benedendorpsweg 106. Veel kunstschilders vonden bij haar onderdak, waaronder Jan de Haas, Paul Gabriel, Hendrik Dirk Kruseman van Elten, Claas Hendrik Meiners en Gerard Bilders, maar ook Cornelis Adriaan Sangster in zijn beginperiode als huisarts in Oosterbeek.
In 1866 sluit Janna haar pension. Zij en haar man verkopen de Geldersche Bloem en bouwen direct ten oosten hiervan een nieuw eigen huis. Dit huis is tijdens de Slag om Arnhem verwoest.
Antoon Markus; (1870 - 1955). Woonde en werkte te Arnhem, Dordrecht, België, Amsterdam, Damme, Londen, Arnhem Haarlem en na 1903, Arnhem. Verbleef en jarenlang in Oosterbeek, waar hij enige tijd woonde in de ‘Geldersche Bloem’.
Dit pand staat ook bescheven bij huizen en villa's.
voorheen pension Gerjo en Juliana
Bewoner of beheerder in 1944: mw Valks
Bouwvergunning uit 1943, gebouwd in 1944. Verwoest '44-'45
Uit Het Vaderland van 13 6 1942
Andere advertenties van Gerjo zijn er alleen uit 1942 en 1944.
.Lees ook bij pension Juliana.
D.A.D. van Gils, koffiehuishouder, Weverstraat B 150, adresboek 1913
De Heer van Gils had ook een koffiehuis aan de Benedendorpsweg in Oosterbeek.
Info van KvK: "Grand café Oosterbeek was gevestigd in Oosterbeek en was actief in de branche Fastfoodrestaurants, cafétaria's, ijssalons, eetkramen e.d.. Bij Grand café Oosterbeek waren ongeveer 12 personen werkzaam. Grand café Oosterbeek heeft zich gevestigd op 17-2-1997 en is een Eenmanszaak".
Daarna een andere eigenaar en of uitbater.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1962, Uitschrijfjaar: 1974
In 1955 gaat de fam. Huizing het café weer in gebruik nemen.
In 1920 bestond dit café al. met als adres Weverstraat 126 B.
Café de Harmonie in latere jaren nog bekend als slijterij Peters.
Oud adres Utrechtseweg 191. Later 206.
Het hotel, opvanghuis, hoofdkwartier en museum staat beschreven bij het gedeelte over landgoederen.
het hotel rond 1955
Van der Hooft is al vanaf 1930 een hotelhouder in Oosterbeek. of te wel een café pension aan de Weverstraat 110.
In de villa 'Heuveloord' had de familie van den Berg een pension.
Ingeschreven bij de Kvk in 1955
Heropent per juni 1951 met de fam v.d. Slikke.
Bestond rond 1933.
De villa Hubertus-Hoeve aan de Utrechtseweg is verbouwd tot pension, door de architect
Gazenbeek, in 1933.
Tegenwoordig nieuwbouw op deze lokatie : Hubertushoeve 9-11.
BAG oorspronkelijk bouwjaar 1900
In 1985 Pension Bonds hotel Johanna op youtube
De familie Menkman-van Woudenberg exploiteerde een pension aan de Utrechtschestraatweg nabij de Julianaweg. Vandaar wellicht de benaming "Juliana".
1914
1924
"Pension ..Juliana", Oosterbeek, Utrechtsche weg 60. E.: W. F. Menkman overl. Handelsn. gew. in: Pension „Gerjo". Nieuwe Eigenaar G.F. Vermeulen."
Uit de Arnhemsche courant van 28-3-1942
1942
zie ook Café-restaurant Gerjo, Oosterbeek
Er is een advertentie met: WED. G. VAN KERKHOF, Café, Utrechtschestraat 208 C, Oosterbeek. In de Arnhemsche courant van 08-07-1920. Waarbij aangegeven is dat hier Kabouter jenever te koop is.
In de Hoog en Laag na de oorlog in 1945 staat dat Café vd Kerkhof niet veel geleden heeft.
link
Uit de Oosterbeekse Courant van 10-05-1913
Uit de Oosterbeekse Courant van 27-08-1926
Verkoop woonhuis, waarin café, met erf en tuin Weverstraat 106 kad. Sectie D no. 2540 groot 2 are 55 ca. Uit de Oosterbeekse Courant van 15-10-1927
Voor de oorlog was dit het koetshuis uit 1865 van de villa, later hotel Hartenstein. Na de WWII ken ik het als de brandweerkazerne van Oosterbeek.
Zelf ken ik het restaurant als van Jan van Hooijdonk, in zijn periode (vanaf 1983) was er zeer goed te eten. Een volgende pachter bakte er niks van en daarna heb ik lijst van uitbaters en eigenaren niet meer bijgehouden.
In 1991 verschijnt er een advertentie waarin Klein Hartenstein genoemd wordt omdat het geheel zal zijn omgetoverd naar een Wiener café uit de tijd van Mozart. Ook het personeel zal in klederdracht de thee serveren,
website restaurant Klein Hartenstein
Geschiedenis van het koetshuis door Heemkunde Renkum
Kamer van Koophandel: Hartestein restaurant eigenaar N.H.F. Broekman; Inschrijfjaar:1966, Uitschrijfjaar: 1969.
"Het HUIS en ERF met 33 Aren Tuingrond, genaamd het Kromhout, aan den Utrechtschen Straatweg te Oosterbeek, uitmuntend geschikt voor twee Villa's , ïs ingezet op ƒ 6277. 2e veiling Dinsdag 17 Juni 1879, 's avonds 7 uren, in het Koffijhuis Rosande aldaar. Inmiddels kunnen hoogen gesteld en inlichtingen verkregen worden ten kantore van Notaris ROMSWINCKEL te Oosterbeek". Uit de Arnhemsche courant 10-06-1879
Gerhard Jan Philippus Zuiderhoek, geboren in 1856 in Haarlem, woonde lange tijd in Amsterdam en verhuisde rond 1893 naar Oosterbeek. Daar kocht hij de herberg “’t Kromhout” aan de Utrechtseweg, die hij omdoopte tot het “Amsterdamsch Koffiehuis”. Rechts van café Rozande lag het Amsterdams Koffiehuis, gebouwd op de locatie van de herberg Het Kromhout.
Lees meer bij het Amsterdamsch Koffiehuis
Eigenaar van 1885 tot 1935: Toon Klaasen.
De naam De Koude Herberg komt in 1725 al in een hypotheek register voor. De eerste Koude Herberg, stond aan de zuidzijde van de Utrechtseweg op de plek van het latere huis Valkenburg, had door de kastelein Hendrik van Veelen, sinds 1808 eigenaar, een goede naam opgebouwd. In 1835 ging de herberg in vlammen op maar werd deze door Van Veelen herbouwd.
de eerste Koude Herberg aan de zuidzijde van de Utrechtseweg
Van 1823 tot 1851 vergaderde het gemeentebestuur van Renkum - Oosterbeek, in de Koude Herberg. (Men verhuisde dus ook mee naar de nieuwe locatie). Na 1851 ging men ombeurten vergaderen in de herberg De (Vergulde) Ploeg, Benedendorpsweg, te Oosterbeek en de Bock in Renkum.
De nieuwbouw is gereed in 1953.
Er staat een verslag van de heropening van café-restaurant ‘de Koude Herberg’. Hoog en Laag van 07-04-1966
Deze nieuw gebouwde versie, is sinds 1980 restaurant De Oude Herbergh geheten.
Sinds 2005 is de huidige eigenaar actief en kun je er ook pannekoeken verkrijgen.
Ook te lezen; geschiedenis Oude Herberg
Kamer van Koophandel: Koude Herberg; Inschrijfjaar: 1950; Uitschrijfjaar: 1986
Oudere naam: Uitspanning 'Heijendaal' (met vergunning) aan de Amsterdamseweg in 1903.
Een oudste kadaster vermelding is in 1883 op perceel H 602
Nieuwere naam Pinokkio, etc, etc.
1883
De uitspanning Heijendaal is een herberg uit 1813 waar voerlui met hun paarden foerageerden. Later (vanaf 1934) heette het café / uitspanning De Leeren Doedel.
In 1832 haal ik uit HisGis: Arnhem H82, eigenaar de Gemeente van Arnhem ; r.v.e. Paul A. Brasseler
Eigenaar in 1860 was de heer Jan van Embden; de uitspanning werd tot 1866 beheerd door de familie Stark, aansluitend (tot 1881) door de weduwe Boelkens. Daarna, tot 1892, gepacht door H. Gemmink waarna Nic. van de Koot deze uitspanning huurde. Zijn dochter trouwde met van Toor en later kocht de familie van Toor het van Geert van Mesdag (ca.1930 koopakte notaris Valewink) en breidde het uit met een speeltuin. Het adres was in 1891 Amsterdamscheweg 53 en in 1905 nr. 73.
Ten tijde van deze ansichtkaart was de uitbater Adriaan van Toor. Adriaan is in 1919 getrouwd met de dochter (Klasina) van de toenmalige uitbater van café Heiendal, Nicolaas van der Koot. Zodoende kwam hij in het bedrijf en nam hij het uiteindelijk ook over ergens in 1930. Nadat Adriaan in 1950 overlijdt is het zijn zoon Nic die de zaak overneemt.
In 1939 werd de oude Leeren Doedel afgebroken in verband met de verbreding van de Amsterdamseweg; zuidelijk van de Amsterdamseweg ontstond het nieuwe hotel. Eén dag voor de opening in 1940 trokken de Duitse bezetters er in. In 1944 werd het hotel geheel verwoest en een nieuwe Leeren Doedel werd gebouwd in 1955.
Uitspanning De Leeren Doedel aan de Amsterdamseweg verdwijnt en maakt plaats
voor groot hotel café-restaurant. Oosterbeeksche Courant 17-06-1939
"Aanbesteding voor hotel café-restaurant de Leeren Doedel". Oosterbeeksche Courant van 24-06-1939
De nieuwbouw in 1940, met speeltuin
KvK: uitspanning de Leeren Doedel café. Inschrijfjaar: 1934, Uitschrijfjaar: 1941
Zelf ken ik het ook nog als Italiaans restaurant Pinokkio.
Afgebroken in 2018 en geheel nieuw in 2019: Amsterdamseweg 467; Roadhouse Arnhem Bar & Kitchen.
Bouwjaar 1897. De BAG heeft het over 1920 .
n 1923 is de exploitant dhr. Schimmel, de we ook kennen van Concordia.
van J.G.van der Gugten, Oosterbeek.
Het oude café van Schuiling ging in 1953 verder als De Olde Spinde.
Opening: Eethuis- café-bar de Olde Spinde, Utrechtseweg 110 (voorheen café Schuiling). Zie de Hoog en Laag van 23-01-1953
In 1967 wordt de Olde Spinde uitgebreid met cafetaria en automatiek.
Het pand met de naam Zuiderbeek komt al in een advertentie voor op 14-10-1899, met als adres Oosterbeek 78.
Advertentie uit 1908:
G. Zwaagstra en C.C. Weber.
Er waren eerdere pension advertenties vanaf 1906
Rond 1916 woont er J.W. Berends
Op de HisGis kaart uit 1832 is de tuinmanswoning c.q. uitspanning al te zien.
bron De Uitspanning de Oorsprong op de voorgrond, huize de Oorsprong op de achtergrond.
A. Gerritsen, kastelein op de Oorsprong, A 138, adresboek 1860
A. Uitenbogaard, kastelein op de Oorsprong A7, adresboek 1881
Op zoek naar de lokatie? Ten zuid-oosten van De Oorsprong fundamenten, tegen de beek aan staat een bankje. En als het Gelders Landschap ergens een bankje neerzet, hebben ze er vast een bedoeling mee.
Zie meer over de Oorsprong bij de Oorsrong
Andere naam pension Keerweer
Volgens de BAG gebouwd in 1909.
Advertenties in 1915 en 1916
Latere naam Vergulde Ploeg
Koffijhuis de PloegHerberg de Vergulde Ploeg - 1810-1813 Willem JanssensIn 1821 komen we de Ploeg tegen voor veilingen, verkopingen: ten huize van WILLEM JANSEN Kastelein in de Herberg de Ploeg.
Van 1823 tot 1851 vergaderde het gemeentebestuur van Renkum - Oosterbeek, in de Koude Herberg. Na 1851 ging men ombeurten vergaderen in de herberg De (Vergulde) Ploeg, Benedendorpsweg, te Oosterbeek en de Bock in Renkum.
Het café is daarna weer overgenomen.
"De heer de Gruijter start Cafè-Restaurant op Dreijenseweg 9 (de Put)". Uit de Hoog en Laag van 06-02-1948
"Zaterdag werd in tegenwoordigheid van burgemeester Talsma en de wethouders Woudstra en Johannesma het hotel „De Put" aan de Dreijense weg te Oosterbeek officieel geopend. Het hotel, dat tot de D, klasse behoort, biedt gelegenheid voor 20 gasten. In zijn openingswoord memoreerde de burgemeester de kortstondige exploitatie van „De Tabelberg" als hotel en hij hoopte, dat „De Put" een blijvertje zou zijn. Spreker hoopte ook, dat men hier nimmer in de put zou geraken en dat het nieuwe hotel een factor van betekenis zou worden in het Vreemdelingenverkeer. De voorzitter van V.V.V. te Oosterbeek wees er op, dat nog altijd een groot tekort aan bedden bestaat. Het verheugde hem dat die tekort vandaag weer met 20 verminderd is. De heer de Gruijter, de hotelier van de Put, voorheen exploitant van de Tafelberg verklaarde in zijn dankwoord dat hij nimmer tot de verkoop van de Tafelberg heeft medegewerkt en dat hij deze verkoop zeer betreurde". Uit Arnhemsche courant 14-06-1948
Een laatste advertentie: HOTEL „DE PUT". "Algemeen Handelsblad". Amsterdam, 17-12-1949. Geraadpleegd op Delpher op 04-04-2022,
Zie aldaar.
Waarschijnlijk het zelfde café als café Rosande, Benedendorpsweg 11 te Oosterbeek.
En dan is er ook nog: Café Rosande aan het Jagerspad. Zie de Hoog en Laag van 18-05-1951
Een aankondiging van een verkoop veiling uit 1888, zie hiernaast.
Kijk ook bij Rosande aan de Utrechtseweg
Ander adres: Utrechtsche Straatweg C 205, Utrechtse straatweg B 238, Rijksstraatweg en Utrechtseweg 90.
Aan de linkerkant is nog net Pension op de gevel te lezen, van pension Alberdina.
De villa Rozenhage is in 1897 gebouwd voor E. Gerritsen, volgens de St. Heemkunde. De BAG geeft aan dat het pand op 1 januari 1890 al bewoond werd.
De aannemer van Rozenhage is Evert de Geest, die we ook kennen van de meubelfabriek LOV in Oosterbeek
Later werd dit een pension van de fam. Aufenacker.
Van 1925 tot 1961?
adresboek Oosterbeek 1961: F.S. Smit, pensionhouder, Paul Krugerstraat 5, Oosterbeek
Uit De standaard van 16-02-1915: Heden overleed in de hope der Heerlijkheid na eene langdurige en liefdevolle verpleging in de stichting „Veldwijk” te Ermelo onze geliefde Echtgenoot en Vader JACOBUS CHRISTOFFEL DE MOL MONCOURT, Em. predt. der Ger. K. in den ouderdom van 58 jaar. Wed. M. C. DE MOL MONCOURT- Oosterbeek, 15 Februari 1915. Pietersbergsche Weg, „Ruimzicht*.
Lees ook over deze vila bij Hemeldal, tehuis
Adres rond 1900 Utrechtsche Straatweg A 172.
Oud adres in 1916: Utrechtsche Staatweg B 5.
In 1921 Utrechtsestraatweg 110, later hernummerd naar 186
“Schoonoord” was een buitengoed langs de Utrechtseweg en zou later een bestemming als hotel krijgen.
Schoonoord is in 1845 gekocht door Adrianus Adam van der Crab van Minne Dolleman. Adrianus Adam was van huis uit ingenieur en landmeter, maar had vooral fortuin gemaakt als bankier. Met zijn vrouw Elisabeth de Villeneuve had hij twaalf kinderen. Van der Crab verbouwde het al bestaande “Landlust” tot een dubbel herenhuis en gaf het de naam waaronder het sindsdien bekend staat: “Schoonoord”.
In 1857 besluit Adrianus Adam “Schoonoord” te verkopen.
Schoonzoon Sangster doet een bod op het huis, maar hij wordt overtroefd door C.A. Sprenger, Majoor der Cavalerie te Arnhem.
In 1866 verkoopt Taets van Amerongen “Schoonoord” aan de Amsterdamse firma Wolterbeek & Co voor een bedrag van Fl. 2.7225,=.
J. de Geest waarschijnlijk schoonzoon van H.B. Wentink ?
Wolterbeek & Co was een vastgoedfirma die twee dagen voor de aankoop van “Schoonoord”
was opgericht door Willem Pieter Wolterbeek en Hendrik Adrianus Kampers.
Willem Pieter Wolterbeek werd in 1832 in Amsterdam geboren. Studeerde Rechten in Leiden, Amsterdam en Utrecht tot 1857. Hij trouwde in 1859 met de 21-jarige Utrechtse domineesdochter Maria Elisabeth van Marken, met wie hij zes kinderen kreeg. Na zijn promotie vestigde Willem Pieter zich als gasfabrikant te Amsterdam, waar hij diverse gasfirma’s oprichtte. Een gasbedrijf leek een goede inverstering maar als gemeente de gasbedrijven overnemen zo rond 1866 dan lopen de zaken uit de hand, wat uiteindelijk desastreus voor Willem Pieter zou uitpakken. Wolterbeek & Co investeert fors in “Schoonoord”: het huis wordt grondig verbouwd en tot hotel (garni) ingericht, met maar liefst 13 bovenkamers, van alle toenmalige gemakken (stookplaatsen, meubilair, linnengoed, etc.) voorzien en klaar om gasten te ontvangen. Tot exploitatie van het hotel door Wolterbeek & Co is het echter nooit gekomen. De firma Wolterbeek heeft meerdere financiele tegenslagen.
Er wordt besloten om Schoonoord te verkopen “in het openbaar of uit de hand” voor een prijs die deze als “geraden zal oordelen”. Een directe koper bleek echter niet voorhanden en dus werd het goed op 27 november 1867 geveild. De inboedel, inclusief al het linnengoed van het hotel, was overigens al op 7 november via een aparte veiling verkocht voor een bedrag van Fl. 5769,60.
Toen de hotelier H.E. (Hendrik) Wentink en echtgenote Klaassen Schoonoord te Oosterbeek in 1867 kochten werd Schoonoord verbouwd tot pension. Oplevering een jaar later. Wentink was daarvoor eigenaar van hotel Vredelust in De Steeg. Schoonoord had toen ongeveer veertig kamers, waarmee het relatief groot was voor die tijd. Een van de vaste gasten van Vredelust was Jacob van Lennep (1802-1868), de befaamde prozaschrijver en dichter, tevens Rijksadvocaat te Amsterdam. De zomermaanden bracht Van Lennep met zijn echtgenote steevast door bij Wentink. In 1868 kwam van Lennep weer in Schoonoord en komt daar te overlijden. Het was bloedheet, het lijk diende eigenlijk direct begraven te worden. Vandaar een begrafenis in Oosterbeek (Fangmanweg) en niet in Amsterdam.
Het hotel verleende ook gastvrijheid aan Kneppelhout (Klikspaan) en aan Jan Toorop.
Jan Toorop werkte vanaf 1916 aan veertien panelen voor de kruiswegstatiën voor de Sint-Bernulphuskerk in Oosterbeek. In 1912 ontmoed Toorop de dichteres Miek Janssen. De dochter van de eigenaar van Schoonoord. Toorop had een hechte band met haar die zou duren tot zijn dood in 1928.
In het adresboek van 1913 wordt Th. Janssen genoemd als eigenaar en of uitbater.
Verkoop hotel 'Schoonoord' Utrechtseweg kad. Sectie D no. 2574, 2971 groot 69 are
97 ca. Oosterbeeksche Courant 06-01-1917
Verkocht aan dhr. Reese te Rotterdam en dhr. J.W. Berends. Oosterbeeksche Courant 03-02-1917
Hotel 'Schoonoord' gekocht door dhr. Constant Meyer, eigenaar 'Bellevue' te
Arnhem. Oosterbeeksche Courant 10-02-1917
Hotel 'Schoonoord' weer te koop of te huur? Oosterbeeksche Courant 17-02-1917
veldwachter P. van Vijnck als verdachte gearresteerd. Oosterbeeksche Courant 21-04-1917
Garage achter hotel Schoonoord wordt verbouwd (door gemeente) tot Centrale Keuken. Oosterbeeksche Courant 24-11-1917
Hotel Schoonoord, ondanks rantsoenering en schaarste i.v.m. oorlog, verbouwd en uitgebreid. Oosterbeeksche Courant 06-04-1918
V.V.V. en omwonenden protesteren tegen oprichting stoomzuivelfabriek in vroegere stal van Hotel Schoonoord. Oosterbeeksche Courant 05-07-1919
Vanaf 1921 tot aan de oorlog (40-45) was J.Vlist eigenaar en of uitbater.
Jan van der Vlist is hierboven te lezen als eigenaar van een hotel in Oosterbeek
Verkoop Hotel 'Schoonoord' Utrechtseweg met tuin en moestuin groot 1 ha Eigenaar dhr. F.Scheffer (Duno). Oosterbeeksche Courant 29-04-1922
Het hotel is ingaande 1 december 1942 door het Centraal Evacuatie Comite te 's Gravenhage gevorderd waardoor het hotelbedrijf werd stilgelegd. (bron KvK 3409) Jan van der Vlist is dan nog de eigenaar. De combinatie met Treuren en Reijmers (hierboven) blijft moeilijk in te schatten, wie was eigenaar, wie de pachter of uitbater?
Tijdens de slag om Arnhem - september 1944 - veranderde alles. Het hotel werd door de 1e Engelse Airborne divisie als noodhospitaal ingericht. Meer dan 500 gewonden werden hier binnengebracht en verzorgd. Door de felle strijd, raakte het gebouw zwaar beschadigd. En werd afgebroken.
Op 23 augustus 1947 wordt ambsthalve de inschrijving bij de KvK opgeheven. Het bedrijf blijkt totaal vernield en is duidelijk niet meer in gebruik. Ook dan is Jan van der Vlist nog de eigenaar.
Over de oorlogsgeschiedenis van het oorspronkelijke Schoonoord heeft Willem Tiemens een verhaal geschreven. Lees het hier.
Net naast het oorspronkelijke Schoonoord, verschijnt in 1950 - 1951 het nieuwe café restaurant Schoonoord. Het terras aan de Utrechtseweg is intussen alweer vervangen door een serre. Het oude Schoonoord heeft aan de linkerkant gestaan. In een steegje links naast, achter het tegenwoordig overkapte terras is een plaquette aangebracht ter herinnering. Helaas niet zichtbaar vanaf de stoep op de Utrechtsestraat.
Kamer van Koophandel: Café-Restaurant Schoonoord, M. v.d. Berg, Bedrijfssoort: Café-restaurant; Inschrijfjaar: 1956; Uitschrijfjaar: 2001
Andere uitbaters, pachters of eigenaren van café restaurant Schoonoord:
W. van den Berg
G. Vellekoop
L. Vellekoop
Een uitgebreid verhaal over de geschiedenis: Schoonoord, van Boerenhoeve tot Grand Hotel
Een uitgebreid verhaal van Joop van Zoelen over Schoonoord, het hotel van Jacob van Lennep
Het huis Strijland werd gebouwd in 1887. Met huisnummer 4 werd het in de slag bij Arnhem grotendeels vernietigd.
Heropend in 1964. Ook de Stationsweg 4 en 8 worden elders genoemd als zijnde het huisnummer van hotel Strijland.
De villa op Stationsweg 8 is in gebruik geweest als dependance.
Stationsweg 6 is ook bekend geweest als Oranje Hotel - Hotel Renathe - Hotel Strijland (tot en met 1984) - Tulip Inn Oosterbeek. In 1994 zien we nog de naam Best Western Hotel Strijland. Vlak daarna wordt het gesloten en gesloopt.
Pim en Ute Strijland zijn begin 1970 naar hotel Hartestein gegaan.
Het pand kwam na 1994 in bezit van Hazenleger Vastgoed.
Opname van het Gelders Archief uit de jaren 1970 - 1975.
Een ansichtkaart van Tourist Hotels, adres Stationsweg 6 - 8.
De BAG geeft 2005 aan v.w.b. het oorspronkelijk bouwjaar ???
De voorgeschiedenis van de Tafelberg als woning, instituut, kostschool wordt bij tehuizen vermeld.
"Oosterbeek, 8 Juni. De „Tafelberg" aan den Pieterbergschen weg, waarin tot heden het bekende dames-instituut der dames van Bemraelen was gevestigd, is verkocht aan de Maatschappij tot Exploitatie van hotels en restaurants L'Union te Haarlem". Arnhemsche courant 09-06-1902
Het hotel heeft tot aan 1945 een dependance gehad:
De dependance zou er al in 1906 zijn? Er wordt mee geadverteerd vanaf 1907
1909: "De hotel-maatschappij „de Tafelberg", welke reeds eenige jaren en met succes het hotel „de Tafelberg" te Oosterbeek exploiteert heeft tevens de gunstig gelegen voormalige kostschool „Huize Heelsum" te Heelsum in exploitatie genomen. De schilderachtige ligging van en het fraaie wandelbosch om het huis maken het bij uitstek geschikt tot een 1e rang hotelpension. Wij vernemen dat het voor de Paschen reeds in exploitatie zal zijn".
Arnhemsche courant 22-02-1909
Hotel de Tafelberg verkocht. Oosterbeeksche Courant 24-10-1931; Hoog en Laag 30-10-1931
Heropening hotel de Tafelberg. Oosterbeeksche Courant 30-04-1932
oud en nieuw op één kaart.
verbouw aanbouw in 1933
"Hotel de Tafelberg werd in 1939 aangewezen als een noodhospitaal voor de lokale bevolking in het geval van oorlog. Toen de geallieerde landingen plaatsvonden, zorgde de gemeentedokter van Oosterbeek, Gerrit van Maanen ervoor dat er genoeg bedden en medisch personeel bij de Tafelberg aanwezig waren. De meeste van hun patiënten waren echter niet Oosterbeeks, maar geallieerde militairen". Uit perimeter.
In 1944 wordt het hotel gevorderd door de staf van de Duitse veldmaarschalk Walter Model. Na 17 september1944 diende De Tafelberg, samen met de dependance als noodhospitaal voor honderden militairen en burgers. De afdeling Oosterbeek van het Ned. Roode Kruis en de plaatselijke huisartsen o.l.v. dr. G.H.O. van Maanen verleenden onder zeer moeilijke omstandigheden hulp tijdens de slag om Arnhem. In het najaar van 1945 werden in en om het gebouw een groot aantal opnamen gemaakt voor de film 'Theirs is the Glory' waardoor een beeld werd verkregen van de gebeurtenissen die hier in 1944 hadden plaats gehad.
De Tafelberg kreeg hierdoor mondiale bekendheid. Na de oorlog aldus zwaar beschadigd en weer opgebouwd tot hotel, en later een missiehuis voor Amerikaanse paters. In de periode 1998-2000 zijn de paters vertrokken en komt er een discussie over een nieuwe bestemming. Hoe zijn de bloedvlekken (1944) te conserveren? Het gebouw is afgebroken en alleen de gevel en de vloer van de hal bleven bewaard. Sinds 2006 zijn er koop appartementen.
In 1943 woont dhr. F.A. Mallee, de directeur van hotel ,,Tafelberg", op Pietersbergschew. 34, in Oosterbeek
"Om 't behoud van hotel „De Tafelberg" Adressen van V. V. V. Door het bestuur der Vereniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer te Oosterbeek is in zijn vergadering besloten, tot de regering en andere overheidsinstanties, die het aangaat, een ernstig verzoek te richten, te voorkomen, dat hotel de Tafelberg, sedert September 1944 een historisch gebouw, zijn bestemming als hotel verliest. Het bestuur wijst op het belang van het binnenlands en vooral buitenlands toerisme in het algemeen en de betekenis van dit hotel voor het Vreemdelingenverkeer in Oosterbeek in het bijzonder, temeer daar de hotel-accommodatie door de oorlog toch reeds ernstig geleden heeft. Er is nog altijd een tekort van 250 tot 300 bedden". Arnhemsche courant 21-01-1948
"De Tafelberg" verkocht. Exploitant gaat elders een café-restaurant beginnen. Van officiële zijde wordt thans medegedeeld, dat de missionarissen van Kadier en Keer vermoedelijk op 1 Maart het bekende hotel „De Tafelberg" in gebruik zullen nemen. De koopakte is officiëel voor een notaris in Hilversum gepasseerd. De heer De Gruyter, exploitant van het roemruchte gebouw, is thans eigenaar geworden van de villa van de heer Heijnis aan de Dreijense weg; hij heeft het voornemen het huis in te richten tot café-restaurant en daaraan een theetuin te verbinden. Tevens zal de nieuwe inrichting enige hotelaccomodatie krijgen". Arnhemsche courant 06-02-1948 (zie bij De Put)
: KAPEL OP DE TAFELBERG TE OOSTERBEEK In ’t voormalige hotel De Tafelberg te Oosterbeek, dat een jaar geleden (1948) door de Paters van Cadier en Keer werd aangekocht, is op 19 Januari een nieuwe kapel ingewijd. De.vicaris-Generaal. van het aartsbisdom, mgr. Huurdeman, verrichtte de inwijding in tegenwoordigheid van Z. H. Ext mgr. W. Porter, apostolisch vicaris van de Goudkust en verscheidene genodigden. De aankleding van de kapel met haar mooi marmeren altaar is een geschenk van een, weldoener". Uit De Maasbode 21-01-1949
"Hotel de Tafelberg heropend. Capaciteit: 90 bedden In de geheel gerestaureerde eetzaal werden gisteren de genodigden bij de opening van het hotel de Tafelberg door de directeur, de heer E. J. de Gruyter, ontvangen. Wij merkten onder de aanwezigen op het gemeentebestuur, vertegenwoordigd door burgemeester Talsma, de wethouders jhr. Beelaert van Blokland en Woudstra met de gemeentesecretaris mr. Over, de commissaris van politie de heer de Groot, dr. G. van Maanen, de directeur van gemeentewerken, vertegenwoordigers van Wederopbouw, het bestuur van O.V.V., de heren Wesselink en de With, de directeur der Geld. V.V., de heer Keppel Hesselink, de administrateur van O.V.V. De burgemeester schetste de historie van het hotel, zoals wij deze reeds gisteren uitvoerig beschreven, prees het doorzettingsvermogen van de eigenaar, de heer Matser uit Hilversum, en van de directeur en wees er op hoe het hotelwezen een deviezen-producerende taak vervult. Het gemeentebestuur ziet met belangstelling uit naar de verdere ontwikkeling van het hotel „de Tafelberg" en hij wenst de heer en mevr. de Gruyter succes bij hun aangevangen taak. De heer Matser bracht dank aan „Wederopbouw", aan de gemeentearchitect en aan de verschillende aannemers voor hun medewerking tot het zo snel restaureren van het hotel. De voorzitter van O.V.V. herinnerde aan de grondlegger van de reputatie van hotel de Tafelberg, de heer C. Ogterop, en hij wenste de heer de Gruyter toe dat ook hij een toekomst tegemoet zou gaan, waarin de zelfde successen geboekt zouden worden. Een hotel met ongeveer 90 bedden is van de grootste betekenis voor het toerisme in Oosterbeek. De heer de Gruyter dankte de sprekers en wees er op dat de inrichting nog niet geheel voltooid is maar toch binnen korte tijd op volle capaciteit zou werken. Dit nog .niet geheel voltooid zijn moge dan naar de zin van een ervaren hotelhouder als de heer de Gruyter waar zijn, een feit is het, dat wat nu reeds de gasten kan ontvangen een bijzonder prettige en gastvrije indruk maakt. Oosterbeek mag zich gelukkig prijzen, dat het zijn Oude Tafelberg weer in een nieuw kleed terug gekregen heeft". Uit: Arnhemsche courant 16-07-1947
"Nightingale" van de Tafelberg Men kende haar te Oosterbeek als zuster ten Hoope, een vriendelijke, grijze dame, die gaarne nog mensen hielp met raad en daad. Voor al wat gebrekkig was of hulp behoefde stond zij klaar. Zo ging zij haar stille weg, een gaarne geziene gast, omdat haar woord altijd getuigde van optimisme en vertrouwen, een van die eenvoudige, liefdevolle, gelovige vrouwen, die een rijk leven van arbeid voor de lijdende mensheid achter de rug hebben en toch nog de lust behielden een behulpzame hand te bieden. Neen, zij was niet sterk, zij had van haar krachten wellicht te veel gevergd. Tot in September 1944 de oorlog over Oosterbeek losbarstte, doden en gewonden vielen. Toen bleek deze grijze zuster plotseling zeer sterk. Zij was een der eersten, die zich meldde in het als veldhospitaal ingerichte hotel „de Tafelberg", waar dr. Van Maanen de eerste, dappere leider was. Hij was het, die dadelijk begreep welke reserve-krachten in zuster ten Hoope, deze oude, bescheiden dame, aanwezig waren en hij kon haar een taak toevertrouwen, waarvoor misschien jonger en krachtiger zusters teruggeschrokken zouden zijn. Onophoudelijk werden ernstig gewonde en stervende soldaten binnen gebracht, de hulpmiddelen waren primitief in dit provisorisch ingerichte hospitaal. Doch zuster ten Hoope verstond haar taak als verpleegster en als mens. Als verpleegster toonde zij een rustige, deskundige toewijding, als mens wist zij het troostende gebaar te vinden dat lijden verzachtte en aan stervenden vrede gaf. Zo was deze grijze, zwakke vrouw het jonge, sterke voorbeeld voor de anderen. Ook door haar moed. Als kogels door de ramen vlogen, scherven van granaten rondspanten, ging zij haar rustige weg, dapper in haar plichtsvervulling, onbevreesd voor de dood. Dr. van Maanen volgde met bewondering haar werk. Hij had zoveel eerbied voor haar toewijding en dapperheid, dat hij haar de Florence Nightengale van de Tafelberg noemde. Na de bevrijding keerde zuster ten Hoope, de acht-en-zestig jarige, in Oosterbeek terug, grijzer, zwakker. Maar nog altijd met haar gelovig vertrouwen en liefdevolle aandacht voor het leed der mensen. Haar eenvoud en bescheidenheid had nooit naar eerbetoon getracht, zij vond haar beloning in haar werk, doch dr. van Maanen had daar geen vrede mee. Zuster ten Hoope, uitzonderlijke figuur in het Rode Kruiswerk, verdiende een'openlijke hulde. Zij is thans ernstig ziek. Doch ongetwijfeld zal het Kruis van Verdienste, deze hoge onderscheiding van het Rode Kruis, dat haar thans is toegekend, haar in tastbare vorm doen weten dat haar werk niet vergeten is. Zoals dat niet vergeten is door zovele jonge levens, die mede door haar toewijding gered zijn". Arnhemsche courant 02-04-1949
De Tafelberg te Oosterbeek is in zijn huidige vorm een vrijwel nieuw gebouw.
Rond 2001 komt het in handen van de Rozendaalse Vastgroep BV en die gaat er appartementen in en aanbouwen.
Een gemeentelijk monument
In de Hoog en Laag van 27-9-1962 staat er een verslag van 12½ jaar Café Talud van mevr. Beekhuizen-Ordelman.
Koffiehuis Ant. Klaassen 1886
"Met den 1sten Februari 1889 gaat het koffiehuis op den hoek van den straatweg en de Weverstraat te Oosterbeek, waarvan tot dusverre de heer Klaassen eigenaar was, over aan den heer A. van der Velden. Dit net ingerichte koffiehuis, waar ook een bureau van den stoomtram is gevestigd , was steeds een der meest bezochte uitspanningsplaatsen , vooral des zomers en zal onder den nieuwen eigenaar zeker eer winnen dan verliezen". Arnhemsche courant 1-2-1889
Advertenties in de krant:
Vanaf maart 1889: Koffiehuis Café Restaurant Anthonius van der Velden tot april 1901
Mei 1901 Mej. de weduwe van der Velden.
Augustus 1909: Koffiehuis J.M. van der Velden
Maart 1910: Café J.M. van der Velden tot mei 1921
De naam van der Velden en Concordia worden soms voor hetzelfde adres gebruikt. In de advertentie uit 1909 van de horeca blijkt dat het om verschillende zaken gaat.
Als Anthonius van der Velden in 1904 komt te overlijden, zet de weduwe het bedrijf voort.
Later zien we J.M. van der Velden.
J.M. van der Velden. Café Restaurant, Utrechtsche Straat B 128, adresboek 1913
Andere eigenaar en of uitbater: A.G. Schimmel, Utrechtseweg C 225, adresboek 1913.
In het Oosterbeekse adresboek wordt de Utrechtseweg ook wel Utrechtsche Weg en of Utrechtsche Straat genoemd. De andere huisnummers?
Adresboek 1920: Utrechtsche Straat B 128
Adresboek 1930: Utrechtschestraat 110
Adresboek 1940: Utrechtschestraat 110
Bij de St. Heemkunde link is te lezen dat: Op de westhoek van de Weverstraat met de Utrechtseweg stond het café Van der Velden, eigendom van J. M. van der Velden. In 1921 verplaatst hij dit naar “Concordia” op de hoek met de Prins Hendrikstraat een pand dat hij kocht van A. G. Schimmel. Hij verkoopt het pand op de hoek van de Weverstraat aan de N.V. Nationale Bankvereniging Utrecht. In 2021 is er op de hoek met de Weverstraat Spitman. En op de hoek met de Prins Hendrikstraat een Etos.
november 1920
Utrechtseweg in Oosterbeek, links de Weverstraat en van der Velden
In 1921 wordt er nog geworven voor een Leerling-Kellner. Gevraagd tegen 15 Mei een nette Leerling-Kellner, v. g. g. v. Brieven Hotel-Café-Restaurant v.d. Velden. Oosterbeek.
In augustus 1921 staat Van der Velden leeg, het wordt gebruikt voor verkoop van schilderijen van Oosterbeekse kunstenaars.
In 1936 woont o.a Th. M.C. v.d. Velden op de Utrechtschestraat 110
In 1942 is modehuis Camps gevestigd op de Utrechtschestraat 110
In mei 1945 blijkt dat 9 panden op de hoek Utrechtseweg en Weverstraat verwoest zijn, er komt nieuwbouw.
De Verburgt-Molhuysen Stichting stelt per 1 oktober 1952 huize de Vergarde open
als pension-rusthuis.
Ook wel bekend als café De Ploeg. (zie aldaar)
Daarvoor reeds bekend als cafe "De Par", het voormalige postkoetsstation op de route Arnhem-Wageningen welke destijds door het benedendorp leidde. "De Par", werd later omgedoopt in "De Verguide Ploeg", en kennen we de naam van de heer Grootenhaar. Tussen 1851 en 1866 vergaderde de gemeenteraad om beurten in "De Vergulde Ploeg" en in de herberg "De Bok" te Renkurn.
In 1930 staat de heer H.G. Bekker als café-pensionhouder in het adresboek van Oosterbeek.
In het adresboek is dezelfde persoon Verlofhouder en IJsfabrikant, en nog steeds Benedendorpsweg 165.
In de Oosterbeekse Courant van 30-6-1928 staat een verslag van de heropening van de Kruidenierswaren L. Beumer, Grindweg 25; tevens Café-Billard 'De Viersprong'; per 30 juni 1928. OC 30-06-1928
"Pension aangeboden aan den voet van den Hemelscheberg. In de onmiddellijke nabijheid van de mooiste wandelingen. Prima keuken, aparte bediening. Prijs ƒ4.00. Gezelschappen reductie. Sept. 3.50. H. RIKSEN, Pension Vijverzicht. Kneppelhoutweg 20" Uit de Nieuwe Rotterdamsche Courant 12-07-1928
"Pension „Vijverpark” te Oosterbeek is zeer mooi gelegen in het benedendorp aan den Kneppelhoutweg tegenover den Hemelschen Berg per Arnhemsche Gemeentetram gemakkelijk te bereiken. Prissche slaapkamers, str. water, gezellige zitkamers, prima keuken. Groote tuin met vruchtboomen. Voor hen die huiselijke sfeer op prijs weten te stellen een aangewezen adres. (Rijnbad en Natuurbad Park Doorwerth is dichtbij).
Krant De Nederlander van 18-06-1937
En-of Koffiehuis De Magneet, Benedendorpsweg, Oosterbeek
Uitbater: J. Beeker in 1876
Heer D. A. D. van Gils uitbater in 1890.
Lees bij villa's en huizen over de voorgeschiedenis van Vreewijk
In november 1920 komt de Buitenplaats Vreewijk, groot ca. 4000 m2, weer te koop. De jonkheer verhuisd in 1921 naar de Hoge Oorsprong. Een succes is de verkoop via een makelaar niet, in juli 1921 wordt er een veiling aangekondigd. Maar daana bericht notaris Karseboom te Oosterbeek, dat de veiling van de Buitenplaats Vreewijk niet doorgaat, als zijnde het perceel uit de hand verkocht. De koper is Hendrik Jan Locht en hij begint er een Hotel Café Restaurant „met groot terras en gezellig Café-Biljart (met een echt Wilhelmina Biljart). Het hotel gaat open op 12 april 1922.
Ingekleurde foto komen meestal uit de periode rond 1905. Vermoedelijk zien we hier dus de oude buitenplaats
Een verslag van de opening op 12 april 1922 van hotel-Café-Restaurant 'Vreewijk' staat in de Oosterbeekse Courant van 15-04-1922.
De familie Locht was toen ook al eigenaar van hotel de Doornenkamp te Oosterbeek.
Op 16-8-1927 bericht de Arnhemsche Courant: "Gisteravond omstreeks zeven uur zagen voorbijgangers rookwolken komen uit een verdieping van hotel „Vreewijk" aan den Utrechtschen weg te Oosterbeek. Toen zij den eigenaar, den heer Locht, hierop attent maakten, bleek hun waarschuwingen zekeren zin reeds te laat te komen: de vlammen lekten reeds uit het dak. „Vreewijk" bestaat uit twee verdiepingen en een zolder. De brand was ontstaan door tot nog toe onbekende oorzaak op een slaapkamer van een der bedienden op deze zolderverdieping. Snel greep het vuur om zich heen. De zolderverdieping brandde geheel uit. Toen men tot de ontdekking kwam, dat er brand was, ontstond onder de vele gasten, die het hotel had, groote verwarring. De meesten van hen zaten juist aan tafel. Zij snelden naar boven, om hun eigendommen in veiligheid te stellen. De Oosterbeeksche brandweer, die inmiddels ter plaatse verscheen, toog dadelijk met kracht aan het werk, daarbij geholpen door het hotelpersoneel en hotelgasten. Het meubilair werd onmiddellijk het hotel uitgedragen; de tafels, waarop nog de gerechten stonden van den maaltijd, dien men inderhaast had moeten verilaten, werden naar buiten getransporteerd, de logeerkamers ontruimd. Met drie slangen op de waterleiding bond de brandweer den strijd tegen de vlammen aan. Men kon niet voorkomen, dat de geheele zolderverdieping een prooi van het vuur werd. Op de eerste verdiepingen beneden werd ook groote schade aangericht door het water. Vooral op de eerste verdieping is de waterschade aanzienlijk. Verder zijn eenige plafonds bezweken. Het hotel en zijn inboedel zijn op beurspolis verzekerd. Ook is de eigenaar verzekerd tegen bedrijfsschade en wel bij de Arnhemsche assuradeurs M. Vos en Zn. Het meubilair is tijdelijk ondergebracht in een der bijgebouwen van hotel „Vreewijk". De belangstelling van de zijde van het publiek was zeer groot. Op het terrein van den brand waren o.a. tegenwoordig de burgemeester van Renkum, de heer J. van der Molen, en de commandant van de Arnhemsche Brandweer, de heer M. F. Hiddink". Bij de herstelwerkzaamheden wordt de bovenste verdieping met een extra verdieping vergroot. In 1930 komt er een aanbouw aan de noordzijde, een kegelbaan, c.q. schietbaan. In 1936 verkoopt Locht het hotel aan Jan Kooij.
veldwerktekening uit 1936
Hotel Vreewijk start exploitatie onder leiding van de heer Kooij. OC 19-02-1938
Op 10 december 1940 overlijdt Kooij en zoon Jan gaat het hotel runnen.
Rond 1906 tot 1940 organiseert de Vereeniging Tesselschade, samen met „Arbeid Adelt" bazars op Vreewijk voor het goede doel.
Rond 1935 -39 is Vreewijk ook uitvalsbasis voor de Schaakclub Oosterbeek. Van hotel Vreewijk verschijnen er regelmatig advertenties in de dagbladen tot en met 5-4-1943. Dan stopt dit.
In december 1940 komt de heer Kooy, exloitant van Hotel Vreewijk te overlijden.
opname rond 1950
Hotel Vreewijk lag precies op de kruising Utrechtseweg met de Stationsweg, waar in september 1944 zo hevig is gevochten. Tijdens de slag om Arnhem deed het dienst als noodhospitaal. Schoonoord was het grote hospitaal, Vreewijk de dependance. De ravage na de aftocht van de geallieerden was enorm. Als er nadien bij het hotel een boom gerooid moest worden, was dat altijd een toestand. Niemand wilde er zijn zaag aan wagen. Al op 8-2-1945 verschijnt er deze advertentie: "Wie kan ons inlichten omtrent de Familie J. Kooij, Hotel Vreewijk, Oosterbeek. Antwoord event. in dit blad. Onkosten worden vergoed. Familie H. J. B. Knuf". Of te wel Henk Knuf een zwager van Kooij, gaat op zoek naar zijn schoonmoeder en zwager. In december 1946 gaat hotel Vreewijk weer open.
In juni 1980, wordt er wegens opheffing, de familie Kooij stopt er mee, een Kunst-, antiek en horecaveiling gehouden in het hotel. En een dag later is er de aankondiging van de te komen veiling van het gehele hotel:
Na de verkoop in 1980 werd er een kantoor van gemaakt voor de firma Zeven en Timmers, belastingadviseurs.
Jan en Jolande Kooij gaan verder in Leiden met het café restaurant 't Koetshuis.
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1922; Uitschrijfjaar: 1980
Het hotel begint in 1918.
In 1945 (na de oorlog) staat er in de Hoog en Laag: Café de Vries = geheel verdwenen.
Wordt beeïndigd in 1888. Zie de advertentie hiernaast.
Huize Weltevreden van mw Viskil - Wesseling, Schelmseweg 29, Oosterbeek
Verzorgingshuis voor ouderen van dagen en of minder validen. 6 personen in verpleging.
Wilhelmina Evangeline Sophia Wesseling is rond 1940 pensionhoudster
- Willem Rothuizen en Jan Smit
Door het Zweiersdal loopt nog steeds een verbindingspaadje, ‘de Rotteval’, zo genoemd naar kastelein Willem Rothuizen, herbergier van het café aan de Weverstraat. Dit paadje verloor door de aanleg van de Dam z’n functie, maar ligt er nog steeds .
oud adres Verlengde Mariaweg F48 (adresboek 1914)
"Wordt gevraagd eene flinke DIENSTBODE, zelfstandig kunnende werken en koken, hulp van tweede meisje, g. get. vereischte. Loon naar bekwaamheid, waschgeld f 26.—. Adres Mevrouw De Graaff, Wilhelminahoeve te Oosterbeek". Bron Nieuwsblad van Friesland : Hepkema's courant 11-09-1912
Tijdens de Tweede Wereldoorlog: Het werd dus Wilhelm Hoeve, genoemd naar de Duitse keizer. bron de Gelderlander
Er waren 2 panden met de naam Witte Poort
R.
De Witte Poort, werd later Transvalia
Antoon van Muiswinkel was de exploitant van de Witte Poort (tevens stalling voor paarden rijtuigen, koetsen)
Later helpt de dochter Wilhelmina van Muiswinkel in de Witte Poort. Zij gaat daarna werken in de (Vergulde) Ploeg.
De naam Witte Poort, bleef behouden want die verhuisde mee naar het volgende logement aan de overzijde van de Benedendorpsweg.
opname 2022.
Kinderen en hun aanhang helpen mee in het bedrijf. Een dochter begint in pension Geertruida aan de Utrechtsche Straatweg in Oosterbeek.
Andere connecties:
De Doornenkamp
Amsterdamsch Koffiehuis
opening 1908
Alweer te koop in 1909
In 1889 bouwt de Amsterdamse aannemer G. J. Ph. Zuiderhoek het huis dat nu Weverstraat nummer 136-138 heeft. Hij was tevens de eigenaar van het Amsterdamsch Koffiehuis dat ooit stond aan de Utrechtseweg ter hoogte van de huidige Coöp.
In 1890 werd het pension gedaan door mw Cornelia Johanna Maggelina Ridderhof, de echtgenote van Gerhardus Jan Philippes Zuiderhoek. Haar man vertrok als timmerman / aannemer voor werk op 25-03-1890 naar Zuid Afrika. Op 07-04-1909 vertrekt het gezin van Nederland naar New Jersey.
Zie ook m'n informatie bij Komatipoort onder huizen en villa's.
Nog veel meer info over oa Zuiderhoek.
"Als mijn lezers dit onder de oogen krijgen, ben ik reeds weer terug in Den Haag; maar op dit oogenblik-zelf waarop ik dit schrijf, bevind ik mij in het boven-afgebeeld pension. En ik heb er bepaald behoefte aan te vertellen, hoe goed en aangenaam ik het hier heb. - Daarom verzocht ik mej: Zuiderhoek-Ridderhof verlof, een en ander daaromtrent te mogen meedeelen aan Lelie-abonné's en abonnées, die misschien het volgend jaar lust zullen gevoelen op dit mooie plekje hun zomervacantie door te brengen....
Laat ik maar beginnen met te bekennen, dat het mij een heel vriendelijk gezicht en heel veel vriendelijk vragen heeft gekost, vóórdat het pension Zuiderhoek-Ridderhof zijn gastvrije deuren voor mij wou openen. - Want, door het onverwacht-mooie najaarsweer daartoe aangelokt, besloot ik geheel onverwachts tot mijn uitstapje naar hier. En, hoewel ik door recommandatie wist, dat het pension Zuiderhoek-Ridderhof een goeden klank had in den lande, dacht ik toch dat het, zoo laat in den tijd, niet meer noodig zou zijn vooruit kamers te bestellen.
Maar dat was misgerekend!
's Avonds-laat in Arnhem aangekomen, waren wij, mijn huisgenoote en ik, den volgenden ochtend per rijtuig naar Oosterbeek gereden, en stonden met pak en zak hier voor de deur. - Maar jawel! ‘Mijn huis is nog heelemaal vol,’ zei mejuffr. Zuiderhoek met gerechtvaardigden trots. ‘Ik kan U niet herbergen; met den besten wil ter wereld niet.’
Daar stonden we; - en rondom ons keken ons van alle zijden wenkende bordjes aan: ‘Kamers te huur.’ ‘Pension’ enz. enz.
Maar ik had nu eenmaal mijn zinnen gezet op het heldere, frissche, vriendelijke voorkomen van mej: Zuiderhoek en van haar oudste dochter, die ons te zamen te woord stonden.
- - En ik zette het vriendelijkste gezicht dat ik weet te trekken: ‘Of er dan geen schikking te vinden zou zijn, nu ik er eenmaal stond voor de deur....?’
Mijn huisgenoote echter bracht juffr: Zuiderhoek zóóver, dat zij ons een heel klein kamertje liet zien, waar wij, met wat goeden wil, desnoods een paar nachten konden slapen, totdat er een grootere kamer leegkwam....
En nu begint mijn dank. -
Want het was een heele drukte en geloop en gesleep, die wij daar opeens kwamen vergen van mej: Zuiderhoek: het in orde maken van dat kamertje, het zetten van een tweede ledekant, enz. enz.
En dan het eten! - Dat moest ons, daar iedere familie àpart eet, en er op ons kamertje geen ruimte was voor zelfs een klein tafeltje, heelemaal achter in den tuin gebracht worden, in een koepeltje, door de vriendelijke dochter des huizes zelve! - -
Nu, we hebben 't op ons klein-kamertje zoo goed gehad als we maar konden wenschen. En toen er een paar dagen later een familie vertrok, kregen wij een heerlijke, ruime slaapkamer, en een dito zitkamer (met waranda). -
Maar, wat ik 't meest van alles waardeer als ik uit ben, dat is zindelijkheid en helderheid.... en een prettig vriendelijk gezicht om me heen. - En in die beide opzichten heb ik 't hier zoo recht naar mijn genoegen! - Ik heb bepaald behoefte daarom het pension Zuiderhoek-Ridderhof van ganscherharte aan te bevelen, aan iedereen die eenvoudig, degelijk, en landelijk wil uit-wezen.
Omdat ik uit ondervinding weet, dat de eene mensch onder ‘eenvoudig’ heel iets anders verstaat dan de ander, voeg ik hier nog bij, dat de prijzen in het seizoen zijn f 2.50 per dag, en daarbuiten f 2.00. Het eten dat daarvoor gegeven wordt, is zoo rijkelijk en goed, dat zwakke menschen hier zeker zullen kunnen aansterken. Maar ik herhaal, ik voor mij leg, vóór alles, den nadruk op de prettige, vriendelijke behandeling die men van de familie Zuiderhoek-Ridderhof ondervindt; en waardoor het verblijf ten hunnent mij zoo recht aangenaam is geworden". - -
Anna de Savornin Lohman uit: bron
Café Th. Ph. H. de Kruiff, Oosterbeek; Inschrijfjaar: 1950; Uitschrijfjaar: 1996
Café restaurant de Oude Tol, Oosterbeek, K.C. Lamers Ettemeijer, Inschrijfjaar: 1941; Uitschrijfjaar: 1954
M.P. Wolffensprenger, tapper en schoenmaker, Den Engh 156 a, adresboek 1857
Mej R.B. Guibal, pension, Annastraat B 63, adresboek 1913
H. Hulstein, pensionhouder, Toulon van der Kogweg C 276, adresboek 1913
M. Jansen, kastelein, Benedendorp B 202, adresboek 1913
Weduwe M. Kip geb. Smit, koffiehuishouder, Grintweg C 137, adresboek 1913.
Weduwe A. Kraai, geb. Jas, pensionhouder, Klingelbeek D 75, adresboek 1913
G. Liezenberg, pensionhouder, Annastraat B 52, adresboek 1913
P.W. Ligtvoet, pensionhouder, Paul Krugerweg F 82, adresboek 1913
W.F.J. Schutte, Volkskoffiehuis, Utrechtsche weg B 116, adresboek 1913
C. Sluijter, confisseur, cuisinier, Utrechtsche Straatweg B 119, adresboek 1913
H. Versteeg, pensionhouder, Weverstraat A 118, adresboek 1913
Logement J. van Beek, adresboek 1857
Arrtsen, bakker en tapper aan de Straatweg 91 a, adresboek 1857
E.J. van Rees, tapper aan de Straatweg 79, adresboek 1857
J. van Rees, waardsman, Klingelbeekseweg 86, adresboek 1857, 1860
A. Gerritsen, kastelein op de Oorsprong, A 138 adresboek 1860
A. Groot Hulze, kastelein, Emmaweg D 8, adresboek 1913
M. de Jong, pensionhouder, Annastraat B 62, adresboek 1913
mw. H.J. de Jong, pensionhouder, Paul Krugerweg F 83, adresboek 1913
Weduwe R.C. Lamers, koffiehuishouder, Utrechtsche Straatweg E 142, adresboek 1913
W.F. Menkman, pensionhouder, Utrechtsche weg D 54, adresboek 1913.
W.J. Nagelvoort, pensionhouder, Toulon van der Koogweg 280, Adresboek 1913.
Weduwe A. Schoneveld, koffiehuishouder bij Station Laag D 73, adresboek 1913.
S.G. Smidt, pensionhouder, Pietersberg A 67, adresboek 1913
Mej. J.Chr. Verhoef, pensionhouder, Jagerspad B 45 b, adresboek 1913.
Destijds Dunolaan 23 Doorwerth.
Het Huis ter Aa werd in 1908 gebouwd als huisvesting voor de knechten van de model-boerderij.
Voor de Hevafabriek was het gebouw vanaf 1916 bedoeld als een personeelsverblijf, met name voor alleenstaande knechten die geen woning kregen.
Lees ook de info over de Duno
In 1916 werd het door de Heveafabriek in gebruik genomen als hotel. Het genoot voor de oorlog grote bekendheid.
Een eerste advertentie verschijnt in het Nieuwsblad van het Noorden van 23-12-1915.
Arnhemsche courant 16 januari 1918
Scheffer bouwt vanaf 1900 voor zijn modelboerderij een stal voor zieke koeien, en een knechtenverblijf. Dit knechtenverblijf wordt later het hotel Huis ter Aa.
luchtfoto rond 1926
Het terras uit de periode 1915 1920 hoorde bij het Hotel Huis ter Aa. Gelegen aan de Rijn, op een hoogte met uitzicht over de Nederrijn. Ten zuiden van de Rijnlaan.
"De vereeniging van Renkum en Doorwerth.
Gisteravond speelde zich in Huis ter Aa het tweede bedrijf af van de interessante kwestie: „moeten de gemeenten Renkum en Doorwerth vereenigd worden of niet?" Zooals men zich zal herinneren had de eerste vergadering hierover, Maandagavond op Hevea-dorp, het merkwaardige verloop, dat de protestvergadering tegen de vereeniging eindigde als een bijeenkomst met precies tegenovergesteld doel: het meerendeel der aanwezigen bleek voor vereeniging en namens hen werd de heer Wolzak, lid van den gemeenteraad van Renkum, uitgenoodigd den volgenden avond op Huis ter Aa te spreken over de voordeelen der vereeniging. De burgemeester van Doorwerth, die blijkbaar niet van halve maatregelen houdt, had de vergadering op Huis ter Aa verboden en daarenboven bepaald, dat het café om tien uur gesloten moest worden. De voorstanders van de vereeniging trokken zich van het burgemeesteriijk verbod niets aan, veranderden den naam „vergadering" in „bijeenkomst" en kwamen kalmpjes jn Huis ter Aa samen. In tegenstelling met de vergadering van den vorigen dag had deze „bijeenkomst" een zeer ordelijk verloop: hoor en wederhoor, werd toegepast en zoowel degenen, die voor vereeniging als zij, die er tegen spraken, verwierven donderend applaus. Onder de vele aanwezigen merkten we ook op de leden van het protestcomité van den vorigen dag, dat tot deze bijeenkomst was uitgenoodigd. Nadat de heer Riemeijer de bijeenkomst geopend had, voerde de heer Wolzak het woord, waarna debat volgde door de heeren Timmer (raadslid van Doorwerth), Gaasbeek en De Hartog (gemeente-secretaris van Doorwerth). Klokslag tien arriveerde de veldwachter, die op bevel van Doorwerth's burgemeester het café deed ontruimen". Uit de Arnhemsche courant 24-01-1923
Provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant 23-02-1931
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1928; Uitschrijfjaar: 1933
Oosterbeekse Courant 23-9-1933: "Hotel Huis ter Aa opgeheven".
Arnhemsche courant 16 12 1933: Opheffingen: Hotel „Huis ter Aa", Heveadorp, Gem. Renkum. Dunolaan 23
het voormalige hotel als kantoorgebouw rond 1950
Na de Tweede Wereld-oorlog fungeerde het herbouwde Huis ter Aa als kantoor.
Luchtopname rond 1970.
Na sluiting van de fabriek werd het gekraakt en in de jaren tachtig gesloopt.
Middenlaan 7 tm 11
Het Volkskoffiehuis stond ongeveer midden op het huidige Heveaveld, met links en rechts daarvan huizen en een enkele winkel. Op een foto zijn op de achtergrond de nog bestaande woningen aan de Zuiderlaan te zien.
Op de ansichtkaart hieronder: Het linkse gedeelte met torentje (t.o. latere postkantoor) zou in 1919/1920 verbouwd worden tot Coöperatieve winkel alsmede een Volkskoffiehuis met logies. Later in de dertiger jaren zou het Volkskoffiehuis (dan nog Hotel Central) deels worden verbouwd tot woningen.
Het gedeelte met torentje is in 1919/1920 verbouwd tot Coöperatieve winkel en Volkskoffiehuis met logies
"In het orgaan der Vereeniging Nederlandsch Fabrikaat van 20 Januari is een geïllustreerd artikel gewijd aan de Vereenigde Nederlandsche Rubberfabrieken „Hevea" te Heveadorp. De fabrieksterreinen hebben een oppervlakte van 22 H.A. Ongeveer 1000 arbeiders zijn werkzaam bij de massaproductie van auto-, rijwielen motorbanden, massieve banden voor lastwagens en rijtuigen, gummi-, draai- en volhakken, zolen, tips en geheele schoenen, rubber parketten, hygiënische en technische artikelen. Het Heveadorp bezit zijn eigen postkantoor, hotel-café-restaurant, volkskoffiehuis, coöperatieve winkels, bioscoopzaal, ziekenzaal van „Het groene Kruis" met kliniek, badinrichting. Een zweminrichting en een eigen school zijn in voorbereiding; tennisbanen en voetbalterreinen zijn aanwezig". Uit de Arnhemsche Courant van 25-01-1922
K. Hamminga runde het een tijd lang als eerste exploitant. In 1936 neemt dhr. Bragonje het Volkskoffiehuis over van Jansen.
Eind dertiger jaren zou het Volkskoffiehuis (dan nog Hotel Central) deels worden verbouwd tot woningen.
Drukte op het terras van het Volkskoffiehuis
De Middenlaan met aan de linkerkant op nr. 10 het postkantoor en op nr. 7 rechts het volkskoffiehuis.
Volgens de BAG voor het eerst betrokken in 1932.
De Valkenier, interieur van het café ca.1958. Rechts aan de stamtafel zat meestal de eigenaresse mevrouw Westman voor het broodnodige overzicht. In het midden de prachtige retro bar. bron
Begonnen in 1932
Kamer van Koophandel: Inschrijfjaar: 1947; Café Boelens. Uitschrijfjaar: 1972
1972 - 1982 particulier bewoont.
Inschrijfjaar: 1982; Brekelmans. Uitschrijfjaar: 1990
De VOF Restaurant Adriano heeft zich gevestigd op 13-1-1992. In 2006 kwam er een ander uitbater, zetbaas, pachter of eigenaar.
Hotel Café Restaurant / "De Valkenier" / Oude Oosterbeekseweg 8 / Telefoon K 8307-2239 / Doorwerth
Lees het boek van Jan van der Wal: Langs het tuinpad van mijn vader, 2000
Tegenwoordig kennen we de Valkenier als restaurant Adriano.
Het begint met het Buiten Zandenburg.
Voormalige uitspanning Hotel Zandenburg, Hartenseweg 29 Wageningen.
Oud Adres: Kortenburg E 18 Wageningen.
De BAG geeft als jaar van eerste bewoning 1929.
oud adres: Molenweg (oa in 1933), de latere Geertjesweg
Sinds 1836 ligt idyllisch verscholen in een prachtig stuk natuur nabij. Wageningen een huis, met erf, land en een laan met opgaande bomen. Alles in eigendom van Anthonie van Rijn, een Wageningse touwslager. Van Rijn verkoopt de boerderij in 1856 aan de boswachter Arnoldus (Nol) Gerritsen. Nol gaat zelf aan de oostzijde van de Hartenseweg wonen. En begint met de bouw van een herberg die in de volksmond al snel “Nol in 't Bosch” genoemd werd. In 1877 verkoopt Arnoldus Gerritsen zijn goed Zandenberg (of Zandenburg) aan Adrianus Beyer. Meyer laat in dat jaar voor hfl 3272 het hotel verbouwen door M. Klaassen uit Wageningen. Later komt het goed in handen van eerst zijn weduwe en daarna zijn zoon, Arnold Beyer.
TRIVIA: Het ontstaan gaat terug naar 1836. In dat jaar begon boswachter Arnoldus Gerritsen aan de oostzijde van de Hartenseweg, toen nog een zandweg, een herberg. In de volksmond werd dit onderkomen al snel ‘Nol in ’t Bosch’ genoemd. (bron) Hierboven staat dat in 1836 A van RIjn eigenaar is.
Arnoldus is geboren op 14 oktober 1801, in Zandburg. (bron)
Arnoldus Gerritsen, Roepnaam is Nol. Hij is geboren rond 1802 in Utrecht. Beroep: Knegt, boschwachter, logementhouder, hotelhouder. Stichter van Hotel Nol in het Bosch te Wageningen
Overleden op 25 november 1885 in Doorn
Arnoldus Gerritsen 1801-1885 is in 1820 gehuwd met Willemina van Silfhout, 1789-1835.
Kinderen: Aalbert Gerritsen 1820-????
Gijsbertje Gerritsen 1823-????
Jacob Gerritsen 1829-1835
Arnoldus Gerritsen is na het overlijden van Willemina in 1936 gehuwd met Anna Cornelia Hermana Meermans (1807-1881)
Kind(eren):
Johannes Gerritsen 1837-1915
Arnolda Gerritsen 1838-1917
Alida Gerritsen 1840-1924
Frederik Johannes Gerritsen 1841-1933
Willem Frederik Gerritsen 1844-1907
Rutger Anthonie Gerritsen 1845-1925
Jacob Gerritsen 1852-????
Alida Gerritsen is in 1867 getrouwd met Adrianus Beijer (1840 - 1904)
Kinderen:
Willemina Anne Cornelia Beijer 1868-1874
Adriana Beijer 1869-1939
Arnoldus Beijer 1871-1872
Arnoldus Beijer 1874-????
Bart Beijer 1877-1946
Willem Beijer 1884-1885 (bron)
Uit 1859
Zandenburg is er al in 1863 en wordt dan geveild.
Uit 1863. Kavel 68 is van Crommelin (Kortenburg) Kavel 89 is dan de herberg van Arnoldus (Nol) Gerritsen. Zie de kadastertekening hier onder.
Uit de Wageningsche-Courant-21-1-1864. Beijer wordt hier genoemd als eigenaar. Is dit dezelfde Beijer die in 1867 huwt met Alida Gerritsen?
1878
Zoe ziet het er dan uit:
De stalling is als tweede gebouwd. De advertentie is duidelijk, beide namen worden gebruikt.
De term UITSPANNINGSPLAATS mag waarschijnlijk wel letterlijk genomen worden. Je kunt er de paarden uitspannen. Gebruikelijk voor een herberg. Op de prent hierboven is STALLING te lezen op het rechter gebrouw. Tot in 1966 is paardenstalling te lezen op kadasterkaarten.
advertentie uit 1879, Nol in't Bosch wordt Zandenburg.
Uit Bas Noppen: Dag Boek 4
Die naam Nol in ‟t Bosch is nog niet zoo oud. Die uitspanning heette vroeger Santberg en daar woonde Gerretsen. Toen wij als kleine jongens te Renkum nog school gingen op de oude school van meester Rennes, toen was daar ook een jongen van Gerretsen op school. Deze dikkop heette Nol en was zoo sterk dat hij tegen 3 andere jongens kon vechten. Zijn scheldnaam was Nol in ‟t bosch; die kreeg hij omdat hij zijn tegenpartij altijd noodde: “Kom maar eens bij me in ‟t bosch.” Deze naam heeft de uitspanning behouden en zijn scheldnaam is nu wereldberoemd.
Midden in de bossen ligt al meer als 175 jaar dit statige hotel. Tegenover de plaats van het huidige hotel, nog net op Wagenings grondgebied, vestigde zich in 1836 boswachter Arnoldus (“Nol”) Gerritsen aan de oostzijde van de Hartenseweg, toen nog een zandweg. Hij begon er op bescheiden wijze met een herberg, die in de volksmond al snel “Nol in ‟t Bosch” genoemd werd. 20 jaar later kocht hij het huidige hotel- restaurant en de omliggende grond.
Door extra grond te kopen, breidde Arnoldus (Nol) Gerritsen de herberg uit, In 1877 droeg hij de herberg over aan zijn schoonzoon, die Nol in ’t Bosch uitbouwde tot een hotel pension met een speeltuin, tennisbaan en later zelfs een manege. (bron)
kaart uit 1882
Het nieuws van den dag: kleine courant, 02-10-1886
Een herstellingsoord, in 1886? Een trend wordt gezet. ONO is eerst uit 1901.
In 1889 lezen we op een kadasterkaart (vw D 257) dat A. Beijer dan de eigenaar is.
Een kadasterkaart met dienstjaar 1893. Het vrijstaande gebouw naast Nol in't Bosch is een schuur.
De stalling rechts heeft plaats gemaakt voor een tweede gebouw. Opname vanaf de Geertjesweg
In 1887 gaat A.A. Beijer uitbreiden. Logement "Zandenburg" - "Nol in 't bos" krijgt een uitbreiding. Lees meer in de Renkumsche Courant van 11-10-1890.
van ouds Nol in't Bosch
Een boekwinkel verhuurt een kamer!
In 1886 zien we de naam A. van Otterloo in de krant. Opname vanaf de Geertjesweg.
In 1884 is Zandenburg in eigendom van de familie de Beijer. De uitbater van het hotel was Antonie van Otterloo. In kranten gebruikt men dan de naam Hotel-Pension Nol in't Bosch. Er volgen vele verbouwingen oa een nieuwbouw in 1924. Kinderen waren rond het eind van de 19de eeuw, weg van het onmetelijk speelterrein aan de overzijde van het hotel!
Opname vanaf de Geertjesweg
Andere luifels, andere buiten stoelen.
Logement Zandenburg - Nol in 't bos krijgt een uitbreiding. Zie de Renkumse Courant van 11-10-1890.
De twee gebouwen aan de straatkant Hartenseweg, met luifels zijn aan de linkerkant nog zichtbaar.
uit de Wageningse-courant van 10-7-1912
Het rechter gedeelte van het pand hier boven.
Weer hetzelfde rechter gedeelte aan de Hartenseweg. Herkenbaar aan de zwaardere luiffel.
verbouwing in 1925. De ingang is aan de Geertjesweg. Het vrijstaande staande gebouw is hier een paardenstal, was een schuur.
De bovenramen zijn nog hetzelfde, er is een serre aan de rechterkant.
Nu ook een serre links, op de hoek Hartenseweg - Geertjesweg.
Hartenseweg
De twee panden aan de Geertjesweg zijn hier in 1959 nog zichtbaar. Eigenaar is dan A.T. Beijer. J.J. Gruppelaar is dan eigenaar van de manege (400)
Na een verbouwing, kant van de Geertjesweg. De serre op de foto hierboven is afgebroken en er is deze vleugel voor in de plaats gekomen.
Nol in ’t Bosch is aangewezen als sportcentrum voor de Olympische Spelen. Hoog en Laag van 01-02-1962
1971
Opgemaakt in 1970-1971. A.C.J. Dericks is op dat moment de bedrijfsleider en treed op namens de verkoper.
Uit 1986
Enkele eigenaren in 1973:
A.T. Beijer vwb de kavels D 398 402 en 441.
Mw. M.H. Gruppelaar-van Dalfsen vwb de kavels D 379, 400 en 403. Bijzonder, mw Gruppelaar is een van de betrokkenen bij Pegasus I.
Kavel 452 daarvoor 400 is de kavel van de Manege Nol in't Bosch
De serre rechts is steviger, de bovenramen zijn hetzelfde.
De twee gevels aan de Geertjesweg zijn vervangen door een stevige muur, hier goed zichtbaar. En links daarvan de twee verdiepeningen hotelkamers met balkon.
Voor mij nog een raadsel: Alida bij Nol in't bosch, waar was dit pand?
Hotel Nol in't Bosch.
Klein Zandenburg is lang gebruikt als dependance van Zandenburg, het Nol in't Bosch. Vandaar de naam Klein Zandenburg. Het ligt schuin tegen over Nol in't Bosch.
In 1832 is Jacob Marcus Rosenik, een koopman uit Wageningen eigenaar van de kadasterkavel Wageningen D27. Het gaat dan om 300 m² huis en erf
De woning aan de noordzijde van het latere Klein Zandenburg is in 1832 (HisGis) van Jan van Rijn en cons. Een wethouder uit Wageningen en bij hem gaat het om 620 m² huis en erf.
In 1832 zijn er geen andere panden in deze omgeving. Nol in't Bosch, wel herkenbaar aan de grijze contouren is er nog niet.
Op deze Kadasterkaart uit 1932 is te zien dat het huidige Klein Zandenburg, naast (zuid-oosten) het oude pand wordt gebouwd. De BAG geeft als bouwjaar 1930 aan.
Op deze Kadasterkaart uit 1968 is te zien dat rond die tijd de oude woning wordt afgebroken, te dicht langs de weg, en de huidige woning iets meer naar achteren staat.
In 1932 - 1943 is A.T. van de Brink, eigenaar van Pension Zandenburg
Bron Delpher; Arnhemsche courant, 08-07-1946
BAG
Krantenviewer Gemeentearchief Wageningen.
Delpher
Gelders Archief KvK
HisGis Gelderland
Suikerzakjes Verzamelaars Nederland
-Demoed, E.J., Van een groene zoom aan een vaal kleed. Zijnde de geschiedenis van de westelijke Veluwezoom (gemeente Renkum). Oosterbeek (Adremo), 1953.
Wes Beekhuizen: Groen was mijn dorp. 1983.
Een adresboek met namen en beroepen 1915 - 1925 voor Renkum.
Enkele teksten zijn van H. Roest.
Hier geef ik een compleet beeld van alle digitale zoekmiddelen
Ambassador Hotel in Ballyunion in County Kerry, Ierland in 1977
Bilderberg in Oosterbeek, gerenoveerd in 1979
Bovenste Molen in Venlo, gerenoveerd in 1977
Buunderkamp in Wolfheze, nieuw in 1976
Groot Warnsborn in Arnhem in 1976
niet compleet
In 1979 wordt de Doorwerth groep omgezet naar de Bilderberg groep.
De Doorwerth groep en de Bilderg groep waren soms uitbaters, geen eigenaar, soms wel eigenaar.
Bilderberg Oosterbeek in 1979
Bovenste Molen Venlo in 1979
Buunderkamp Wolfheze in 1979
De Kersentuin in Amsterdam
Dikker en Thijs in Amsterdam
Escolago Ascona Zwitserland in 1979
Heilbachsee Gunderath West Duitstland in 1979
Kasteel 't Kerckebosch Zeist in 1979
Klein Zwitserland Heelsum in 1979
Little Bay Hotel op St. Maarten in 1980
Princenhof Eernewoude in 1979
Restaurant kasteel Doorwerth in 1979
Rijnhotel Rotterdam in 1979
Rijsserberg Rijssen in 1979
Roekenbosch Blitterswijk in 1979
Speulderbos Garderen in 1979
Vinkeveen Recidence Vinkeveen 1979
Wolfheze Wolfheze in 1979
De Bilderberg groep wordt in 1986 verkocht aan het Britse Queen's Moat Houses.
Gedeelten van de voormalige Bilderberg groep gaan in 2019 naar Fletcher
